Προτελευταίος πλανήτης πριν τη Γη...το μακρύ ταξίδι της επιστροφής φτάνει στο τέλος του...σε λίγο θα βγω από το πιλοτήριο για να σας σφίξω το χέρι έναν προς έναν...ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με τους αποχαιρετισμούς...και γι' αυτό δεν θα πω ούτε λέξη παραπάνω...το αστέρι που επισκεπτόμαστε λέγεται Harmony και όπως σωστά καταλάβατε, πρόκειται για τον πλανήτη της αρμονίας...Εγκυκλοπαιδικά να σας ενημερώσω πως παρέμενε χαμένος γα πάνω από 5 δισεκατομμύρια έτη φωτός, αφού κανένα τηλεσκόπιο δεν μπορούσε να τον ξετρυπώσει...ώσπου, τον ανακάλυψε-εντελώς τυχαία-ένα παιδάκι 8 μόλις ετών που του άρεσε να περνάει πολλά βράδια στρέφοντας το βλέμμα του στον σκοτεινό ουρανό...το ανέφερε στον πατέρα του που ήταν αστροφυσικός κι αυτό ήταν όλο..ένα θαύμα ορατό δια γυμνού οφθαλμού...βλέπετε, όλα τα θαύματα παρουσιάζονται μόνο σε μικρά παιδιά ή σε τρελούς...κι αυτό είναι που μας κάνει να ελπίζουμε ακόμα...
ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΦΤΕΡΟΥΓΙΣΜΑ
Στίχοι: Blue Dream
Πού κοιτάζεις σταυροφόρε-ένοχε
δυο σταγόνες ομορφιάς η ζήση
κράτα στις παλάμες την πνοή-παίδευε
φέγγε στ' όνειρο για να κρατήσει.
Μη μιλάς με προσευχές-άνθρωπε
ξόδευε θυμούς σε κάθε πτήση
γιόρταζε το χρόνο των πουλιών-κάποτε
νύχτωσε κι ο φόβος έχει δύσει.
Νυχτερινό φτερούγισμα σε δρόμο
σπαρμένο με φιλιά θαλασσινά
λίγες ψιχάλες σου χαϊδεύουνε τον ώμο
στης γειτονιάς που περπατάς τα πρωινά.
Τώρα ξυπνάς ονειροπόλε-κυνικέ
μια πεταλούδα τα παιδιά σου θα βαφτίσει
κοιτάς ψηλά ατσαλοφόρε-στωικέ
και δεν θυμάσαι ποια φωτιά είχες αγαπήσει.
Γυάλινες λίμνες στη σκηνή-άλογε
ραγίζουν κάθε που ένα πέλμα θα πατήσει
καρικατούρα κι η μορφή-γέλαγε
κι έλεγε: "θέλω ο ήλιος στην καρδιά να με φιλήσει".
ΚΕΡΝΑΣ ΚΑΙΡΟ
Στίχοι: Blue Dream
Ό,τι ζητάς, ό,τι ζητώ
ό,τι θα ήθελα να πω
στο άγιο πέλαγος θα θάψω.
Κερνάς καιρό, κερνώ κι εγώ
σχοινοβασία στο κενό
κι όταν θα πέσω δύο στίχους θα σου γράψω.
Θα πάν' εκεί, θα 'ρθουν εδώ
κι από το δρόμο τον κρυφό
θα κλέψουν βότσαλα και άμμο.
Κερνάς καιρό, πίνω εγώ
και του πελάγου ναυαγό
μες στο τραγούδι μου θα βάλω δραγουμάνο.
Δεν βλέπεις-δεν μπορείς να δεις
γυρεύεις-φωτογραφίες της στιγμής.
Φωνάζω-ν' ακούσεις θες, μα πώς
χορεύω-με κλέβει ο ουρανός.
Όπου κοιτάς, όπου κοιτώ
όπου θα ήθελα να 'ρθω
φωτιά στα σύννεφα θ' ανάψω.
Κερνάς καιρό, γλιστράω εγώ
και πριν να πέσω στο κενό
μια τελευταία μου κραυγή θα σε κεράσω.
Κίτρινο εκεί, γαλάζιο εδώ
ουρλιάζω για ν' αναστηθώ
να καταφέρω να σου μοιάσω.
Κερνάς καιρό, κλέβω θεό
δεν είμ' εκεί, δεν είσ' εδώ
την πάνω νότα της φωνής σου να προφτάσω.
