ธารทอง

ฟ้าที่นี่แผ้วผ่องก่องประภาส

ริ้วทองลาดแรรอบขอบคิ้วหาว

น้ำในธารสะท้อนแพรวดั่งแววดาว

กระพริบพราวเพียงภาพทาบเปลวทอง

แด่.....ผู้ที่เจ็บช้ำระกำรัก

ที่ทุกข์หนักพักตร์พริ้มมาปริ่มหมอง

ผู้สูญสิ้นดินฟ้าจะคว้าครอง

น้ำเนตรนองท่วมหทัยไร้ญาติมิตร

เพื่อ....พำนักพักนอนรอนความเศร้า

ที่รุมเร้าเรือนกายเป็นนายจิต

เพื่อวันใหม่ทางใหม่ในชีวิต

เลิกครุ่นคิดคร่ำโศกกับโลกลวง

เพื่อ....พักผ่อนนอนหลับในทับทิพย์

ชมดาววิบแวมวอมในอ้อมสรวง

รื่นรสรินกลิ่นผกาบุปผาพวง

ลิ้มผึ้งรวงหวานลิ้นด้วยยินดี

เพื่อ....อาบน้ำชำระกายในธารทอง

ฟังไผ่พร้องเสียงสังคีตขับดีดสี

ฟังลำนำนกร้อยถ้อยพาที

ระเรื่อยรี่จักจั่นกังวานไพร

เพราะ....ถิ่นนี้มีฟ้ากว้างกว่ากว้าง

มีความมืดที่เวิ้งว้างสว่างไสว

เป็นป่าเถื่อนแต่เป็นที่ไม่มีภัย

อยู่ห่างไกลแต่ก็ใกล้คุณธรรม

ประยอม ซองทอง