|
..ผู้พิพากษา
เป็นผู้ที่จะประสาทความยุติธรรมให้บังเกิดขึ้นในคดีในปัญหาต่าง ๆระหว่างบุคคลและบุคคล |
|
เพื่อที่จะไม่ให้เกิดความเดือดร้อนวุ่นวายในสังคม ฉะนั้น
ท่านที่เป็นผู้พิพากษาจึงเป็นบุคคลที่จะต้องทำงาน |
|
ด้วยความรู้ในวิชาทั้งในความรู้ในความยุติธรรมที่อยู่ในใจคือเป็นความยุติธรรมตามธรรมชาติ หมายความว่า
|
|
ผู้ที่เป็นผู้พิพากษาจะต้องใช้หลักวิชาและสามัญสำนึกอย่างมาก
ทั้งหมดนี้ ก็จะต้องประกอบด้วยความสุจริต |
|
คือสุจริตใจเพราะว่าบางที่มีสิ่งที่ล่อในทางอามิส
หรือในทางความคิดที่ไม่ตรงอันเรียกว่า อคติ |
|
ทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่ลำบาก แต่ว่าถ้าทำได้ตามที่ได้เปล่งวาจาก็สามารถที่จะปฏิบัติงานได้โดยเต็มที่
|
|
และโดยมีประสิทธิภาพเป็นผลดีแก่การปกครองในประเทศ
และในเวลาเดียวกันก็จะเป็นสิ่งที่จะสร้าง |
|
ให้คนมีเกียรติและก็มีประสบการณ์ ฉะนั้น
การที่จะได้รักษาคำปฏิญาณนี้ไว้โดยดีตลอดชีวิตราชการ |
|
ก็จะเป็นการสร้างความดีให้ประเทศและสร้างความดีให้ตนเอง....."
|