Περισσότεροι από 200 κρατούμενοι συνεχίζουν την απεργία πείνας στην Τουρκία και μετά τη μεταφορά αρκετών στις νέες φυλακές τύπου F (λευκά κελιά). Να σημειωθεί ότι στην απεργία πείνας συμμετέχουν σε ένδειξη αλληλεγγύης και συγγενείς των κρατουμένων, ενώ πολλοί συνεχίζουν την απεργία πείνας σε σπίτια στις συνοικίες μεγάλων πόλεων και μετά την αποφυλάκισή τους ή την ολιγόμηνη διακοπή κράτησής τους. Μετά την εισβολή της αστυνομίας στις 19-22 Δεκέμβρη 2000 σε 20 φυλακές που στοίχισε τη ζωή σε 26 απεργούς, δύο ακόμα επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν σε συνοικίες της Κωνσταντινούπολης από τις τουρκικές δυνάμεις ασφαλείας. Η πρώτη στις αρχές Νοέμβρη στην περιοχή Κουτσούκαρμουλτου όπου συνέχιζαν την απεργία κρατούμενοι που είχαν αποφυλακιστεί. Η επίθεση που έγινε με σκοπό τη βίαιη μεταφορά τους σε νοσοκομεία είχε σαν αποτέλεσμα 6 νεκρούς και 14 τραυματίες. Η δεύτερη έγινε αρχές Δεκέμβρη στην περιοχή Αρμοτλού όπου βρίσκονταν απεργοί συγγενείς κρατουμένων με σκοπό να διακοπεί με τη βία η απεργία πείνας. Κατά την επίθεση σκοτώθηκαν 3 άνθρωποι ενώ ένας ακόμη αυτοπυρπολήθηκε αργότερα σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Πολλοί από τους απεργούς είναι αποφασισμένοι να φτάσουν ως το θάνατο ενώ ήδη 82 απεργοί και συγγενείς έχουν χάσει τη ζωή τους από επιθέσεις της αστυνομίας μέσα κι έξω από τις φυλακές ή έχουν υποκύψει από την πολύμηνη απεργία πείνας. Εκτός όμως από τους νεκρούς, μεγάλος αριθμός απεργών έχει χάσει τη μνήμη του από την εξάντληση και αρκετοί βρίσκονται στο χείλος του θανάτου παίρνοντας μόνο βιταμίνες και νερό με ζάχαρη καθώς αρνούνται την υποχρεωτική σίτιση. Ακόμη, στα τέλη Σεπτέμβρη μία γυναίκα καμικάζι πραγματοποίησε επίθεση αυτοκτονίας στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης σε ένδειξη αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας σκοτώνοντας 2 αστυνομικούς και τραυματίζοντας άλλους 13.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΕIΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ