Συμπληρώνεται ένας χρόνος από την επίσημη έναρξη του πολέμου στο Ιράκ, που στην ουσία βέβαια δεν σταμάτησε ποτέ από το 1991. Οι δυνάμεις κατοχής στο Ιράκ στηρίζονται στην ωμή βία:

• δολοφονούν αδιάκριτα, ακόμα και μικρά παιδιά
• πυροβολούν κατά αμάχων σε μπλόκα
• απαγάγουν μαζικά “ύποπτα” άτομα για ανακρίσεις, βασανίζουν και ταπεινώνουν το λαό ...

Μέχρι στιγμής υπολογίζονται πάνω από δέκα χιλιάδες Ιρακινοί νεκροί, ενώ οι αμερικανοί εισβολείς μετρούν εκατοντάδες νεκρούς λόγω του αντάρτικου που ξεκίνησε από τις αρχές του Μάη.

Αναμφίβολα οι πρωταγωνιστές της σφαγής είναι τα κράτη των ΗΠΑ και της Μ.Βρεττανίας. Όμως συνένοχα είναι και τα κράτη που συνεργάστηκαν μαζί τους αποστέλλοντας στρατεύματα και παραχωρώντας εξυπηρετήσεις και διευκολύνσεις (νηοψίες, χρήση λιμανιών, εναέριος χώρος κ.ά.). Μερικά από τα κράτη αυτά είναι: Ισπανία, Ιταλία, Πολωνία, Αυστραλία, Τουρκία, Νορβηγία, Γερμανία, Κουβέϊτ και μαζί τους βέβαια οι “ουδέτερες” και “φιλειρηνικές” χώρες Ελλάδα και Κύπρος. Λόγω του ότι βρισκόμαστε στον Κυπριακό χώρο, τα δύο τελευταία κράτη μας αφορούν ιδιαίτερα.

Εντός του Ελλαδικού χώρου ενεργοποιούνται πλήρως η αμερικανική βάση της Σούδας (Χανιά) και η αεροπορική βάση Ακτίου (βάση ανεφοδιασμού των ιπτάμενων ραντάρ AWACS). Εγκαθιστούνται ελληνικές συστοιχίες Patriot για την προστασία των πλοίων του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ. Συμμετέχουν Έλληνες στρατιωτικοί στα πληρώματα των ΝΑΤΟϊκων αεροσκαφών AWACS ως πιλότοι, αεροελεγκτές, ιπτάμενοι μηχανικοί και χειριστές ραντάρ. Το ελληνικό πολεμικό ναυτικό διατηρεί πλοία στον Περσικό κόλπο, ΝΑ Μεσόγειο και Αιγαίο για επιχειρήσεις νηοψίας, κατ’εντολήν των αμερικανών. Επίσης έχει διαθέσει ένα αεροσκάφος ναυτικής συνεργασίας (P3-ORION), για να εντοπίζει από ψηλά “ύποπτα” πλοία που πιθανόν να μεταφέρουν όπλα στο Ιράκ.

Το Κυπριακό κράτος παραχώρησε τον εναέριο χώρο, τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, ενώ καθημερινά παρείχε κάθε βοήθεια και εξυπηρέτηση στα πλοία, λαμβάνοντας μέτρα αστυνόμευσης κατά την εκφόρτωση και μεταφορά υλικού από το λιμάνι Λεμεσού προς τις Βάσεις. Παράλληλα κυπριακές εταιρίες εφοδίασαν τον Βρεττανικό στόλο με 80 τόνους τροφίμων!

Το υποτιθέμενο αριστερό κόμμα ΑΚΕΛ εμπαίζει τον κόσμο, συμμετέχοντας σε αντιπολεμικές διαδηλώσεις! Συγκεκριμένα ο Γ.Γ. Δ. Χριστόφιας είχε το θράσος να βγάλει αντιπολεμικό λόγο σε διαδήλωση στις Βάσεις Επισκοπής - Ακρωτηρίου, όπου κομματόσκυλα του ΑΚΕΛ επιχείρησαν να καταστείλουν την αυθόρμητη αντίδραση διαδηλωτών, που επιτέθηκαν εναντίον των μπάτσων των Βάσεων. Δε δίστασαν ούτε να ξυλοκοπήσουν άγρια ορισμένους Ιρακινούς διαδηλωτές (μεταφέρθηκαν άτομα σε νοσοκομείο). Επίσης, χάρη στην συνεργασία της κυπριακής αστυνομίας έχουμε στις Βάσεις δίκες ατόμων που συμμετείχαν στην συγκεκριμένη πορεία.

Ακόμα ένα ρεσιτάλ υποκρισίας είχαμε από βουλευτές της σημερινής κυβέρνησης οι οποίοι παρευρέθηκαν στην αντιπολεμική διαδήλωση την ημέρα έναρξης του πολέμου έξω από την πρεσβεία των ΗΠΑ. Εντωμεταξύ η αστυνομία κατέστειλε βίαια διαδηλωτές χωρίς ουσιαστικά ούτε καν να προκληθεί, εκτός μέσω συνθημάτων. Συνήθεις ακτιβισμοί όπως το ρίξιμο κόκκινης μπογιάς αντιμετωπίστηκαν ως επιθέσεις, οι οποίες μάλιστα δικαιολογούσαν τον ξυλοδαρμό ατόμων και τη βίαιη σύλληψή τους, για να βρεθούν στη συνέχεια φορτωμένοι με ανυπόστατες κατηγορίες. Η μόνη ιδιοτυπία ήταν ότι τα γεγονότα δεν αποσιωπήθηκαν όπως συνήθως, με αποτέλεσμα σήμερα, ένα χρόνο μετά, να αναγκάζεται ο ίδιος ο υπουργός δικαιοσύνης να παραδεχτεί την αναίτια χρήση βίας ερχόμενος σε αντιπαράθεση με την αστυνομία. Ωστόσο ο υπουργός δεν μας πείθει. Μέχρι σήμερα πάμπολλες φορές έχει δώσει κάλυψη σε πράξεις αίσχους των μπάτσων που ήταν τελείως εξόφθαλμες στον κόσμο, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια δυσμενής εικόνα για το άτομό του. Αυτήν την εικόνα είναι που προσπαθεί τώρα, μάταια, να αλλάξει.

Δεν ξεχνάμε άλλωστε την λάσπη που ο ίδιος προσωπικά ρίχνει συνεχώς στον αναρχικό χώρο. Π.χ.: "… η αστυνομία παρακολουθεί διάφορα στέκια όπου συχνάζουν νεαρά αναρχικά άτομα και υπάρχουν κυκλώματα χρήσης και διακινήσης ναρκωτικών …" (εφ. "Πολίτης", 13/3/2004). Οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι μπορούν ανεμπόδιστα να σπιλώνουν όσους δεν έχουν διαπλοκές με την εξουσία.

Εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο διαδήλωσαν κατά του πολέμου στο Ιρακ. Αυτό όμως δεν τον σταμάτησε, όπως και δεν σταμάτησε τους προηγούμενους πολέμους. Θα έπρεπε να έχει γίνει πια φανερό στον καθένα ότι οι ήπιες διαμαρτυρίες δεν ενοχλούν τους υπαίτιους. Εφόσον οι πόλεμοι γίνονται από την εξουσία για την εξασφάλιση των συμφερόντων της, και εφόσον ο καπιταλισμός είναι το σύστημα εκείνο που τους παρέχει στη σημερινή εποχή την εξουσία, δεν πρόκειται να έχουμε ειρήνη χωρίς την καταστροφή τόσο του καπιταλισμού όσο και της εξουσίας. Δεν είναι δυνατών επιτευχθεί κάτι τέτοιο με μεταρρυθμίσεις, γιατί ο πόλεμος έχει ρίζες τόσο βαθιές που φτάνουν ως την καρδιά του συστήματος. Έτσι, όσο ουτοπική και να φαντάζει μια ριζική ανατροπή, είναι στην πραγματικότητα πιο ρεαλιστική από την αλλαγή εκ των έσω που κάποιοι ενστερνίζονται. Ο ρεφορμισμός έχει αποτύχει παταγωδώς και η σταδιακή βελτίωση της κοινωνίας μέσα στα πλαίσια που ορίζει το ίδιο το σύστημα ως νόμιμα είναι η μεγαλύτερη ουτοπία που μπορεί να υπάρξει.

Ως αναρχικοί - αντιεξουσιαστές προτείνουμε διαρκείς, αδιαμεσολάβητους και συγκρουσιακούς αγώνες για την ανατροπή του καπιταλισμού και την κοινωνική απελευθέρωση.