ΚΟΛΩΝΙΑ '99
Kατά την διάρκεια της συνδιάσκεψης των Ευρωπαίων ηγετών στην Κολωνία (29 Μαίου - 5 Ιουνίου 1999) πραγματοποιήθηκαν κινήσεις από συλλογικότητες και άτομα που είxαν σα σκοπό να εκφράσουν την αντίθεσή τους στα σχέδια των "ισχυρών" τnς γης συνολικά και ειδικότερα σε σχέση με τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία. Ορισμένες ομάδες, κυρίως αυτόνομων και αναρχικών προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα άλλο κλiμα. Ένα κλiμα που να απεγκλωβίζει ακόμα και αυτή την αντι-συνδιάσκεψη από τα σχέδια των οργανωτών της (φορείς, συνδικαλιστές, κόμματα...). Σχέδια που στόχευαν στην εκτόνωση της δυναμικές, σε μια ειρηνική πορεία και σε συζητήσεις χωρίς κάποια επαναστατική προοπτική και ουσιαστικό ενδιαφέρον, και με προτάσεις-λύσεις που περισσότερο έμοιαζαν να θέλουν να λύσουν τα προβλιiματα του καπιταλισμού παρά να τον ανατρέψουν. Οι επιλογές και οι προσπάθειες για τη δημιουργία ενός άλλου κλίματος δε θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως οι καλύτερες.
Βέβαια παρόλη τη μη δυναμική χροιά του εγχειρήματος σnμειώθηκαν κάποιες κινήσεις ενδιαφέρουσες και ελπιδοφόρες. Ιδιαίτερα στο επίπεδο της επαφές ανάμεσα στα κινήματα και της ανταλλαγές πληροφοριών σε σχέση με τα γεγονότα που συμβαίνουν στις χώρες από όπου προέρχονταν οι συμμετέχοντες.
Με τηv πρooπτική της μελλοντικής συνάντησης για ζητήματα βασικά, όπως οι πολιτικοί κρατούμενοι που δεν είναι κάτι που αφορά την κάθε xώρα χωριστά αλλά συνολικά τους αγωνιστές. Οι όροι σίγουρα δεν είναι μια εύκολη υπόθεση μιας και οι πολιτικές διαφορές ανάμεσα στα κινήματα είναι μεγάλες. Όμως με βάση ορισμένους άξονες, όπως τον κοινό σκοπό, τον αγώνα ενάντια στον κοινό εχθρό, υπάρχει και η δυνατότητα της κοινής πορείας.
Πρέπει ουσιαστικά το επαναστατικό κίνημα, με όλες τις διαφορές του, να αντιτάξει σε πολλά ζητήματα μια δυναμική και μια προοπτική εξίσου ισχυρή με αυτή που ετοιμάζουν τα αφεντικά. Ένα μαζικό Πανευρωπαϊκό κίνημα που θα έxει απειλητικές διαθέσεις απέναντι στους κυρίαρχους και θα είναι ικανό να αντεπεξέλθει στα μελλοντικά χτυπήματα που θα δεχτεί και να αντεπιτεθεί.
Ουσιαστικά στις ευρωπορείες δεν δίνεται η δυνατότητα μιας μετωπικής σύγκρουσης με τον εχθρό. Πρέπει να υπάρχει η προοπτική του “μετά” και αυτά τα μαζικά μαζέματα να χρησιμοποιηθούν με ένα τρόπο θετικό για το επαναστατικό κίνημα.
Όπως τα αφεντικό διδάσκονται από τις κινήσεις των αγωνιζόμενων και τις μεταστρέφουν προς όφελος τους, έτσι και οι αγωνιζόμενοι πρέπει να αντιστρέφουν τις κινήσεις των εξουσιαστών προς όφελος των εξεγερμένων.
Ω! Πανέμορφη Ευρώπη σου επιφυλάσσουμε απροσδόκητες εκπλήξεις
ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ Νο3.