Slaapstoornissen
Interne  biologische klok  De meeste mensen brengen bijna een derde deel van hun leven slapend door, een  zestigjarige heeft dus zo'n twintig jaar van zijn leven geslapen. Ondanks vele  theorieën weten we nog steeds niet waarom slaap zo onmisbaar voor ons is.  Men vermoedt dat een klein gebied in de hersenstam het slaap-waak ritme regelt.  Er blijkt zoiets als een interne biologische klok te bestaan die ongeveer  24 uur duurt: een circadiane (circa = ongeveer; dies = dag) ritme, een  keer per dag terugkerend verschijnsel. Mensen die een tijd in  een voor licht en geluid afgeschermde ruimte verblijven hebben ook een 24-uurs  ritme: ook na weken afzondering slapen en waken ze met een zekere regelmaat. Als  die volledige afzondering langer duurt ontstaat een circa 25-uurs ritme, hetgeen  normaal niet van belang is aangezien onze interne klok "gelijkgezet"  wordt door uitwendige factoren zoals daglicht en horloges. Waarom onze interne klok langer dan een etmaal (omwenteling van de aarde) duurt  weten we niet.
Structuur  van de slaap
De slaap wordt in twee perioden worden verdeeld: de non REM-slaap en de REM-slaap
REM-slaap
De activiteit van de hersenen is bijna niet te onderscheiden van die tijdens  de waaktoestand. Aangezien er tijdens deze fase van de slaap sprake is snelle  oogbeweging wordt deze fase de R(apid) E(ye) M(ovement) slaap genoemd. De  spieren zijn maximaal ontspannen, hartslag en ademhaling sneller en nogal  onregelmatig. Vrij algemeen wordt aangenomen dat de dromen optreden in de  REM-slaap
Non  REM-slaap (slow wave sleep of trage slaap)
Dit wordt gekenmerkt door een geleidelijke vertraging van de hersengolven,  hetgeen belangrijk is voor het inslapen. Deze periode wordt in 4 stadia  verdeeld: sluimer, inslaap, slaap en diepe slaap..Met name fase 3 & 4 van de Non REM-slaap zijn het meest belangrijk voor  ons biologisch herstel en dan vooral van de hersenen zelf
De verschillende slaapstadia volgen elkaar, in bepaalde afwisseling, met een zekere regelmaat op gedurende een volledige nachtslaap. In de regel valt iemand die aan het begin van de nacht naar bed gaat, binnen 10 a15 minuten in slaap en bereikt vrij snel een diepe slaap (stadium 3 en 4 van de Non REM-slaap). Na circa 1  uur treedt de eerste REM-slaap op, daarna volgt weer de diepe slaap (stadium  3 en 4 van de Non REM-slaap). Later in de nacht wisselen ongeveer 5 diepe slaapfasen   (alleen stadium 3 van de Non REM) zich af met 5 REM fasen, die ongeveer 20 minuten    duren. Non REM-slaap en  REM-slaap wordt een cyclus genoemd,   gedurende de nacht treden dus een aantal cycli op. Ook overdag hebben we, hoewel  minder duidelijk, een aantal cycli. Omstreeks 13.00  a 14.00 uur treedt  een minder waakzame periode op.
Slaapbehoefte
Vanaf de dertigste week van de zwangerschap wisselen perioden van rust en activiteit zich af. Pasgeboren kinderen slapen gemiddeld 16 uur per dag (sommigen slapen maar 5 uur en sommigen 21 uur). Na 3 weken vermindert dit tot 14 uur slapen en na 6 maanden tot ongeveer 12 a13 uur. Tot de pubertijd blijft de  gemiddelde slaapbehoefte ruim 10 uur. Gemiddeld (65%) hebben volwassenen 7  a  8 uur slaap nodig, maar er zijn ook zogenaamde korte slapers die aan minder dan 5  uur genoeg hebben (8% minder dan 5uur) en lange slapers die meer dan 8  &12; uur nodig hebben (2% zelfs langer dan 10  uur).
Bij ouderen is de totale hoeveelheid diepe slaap minder, rond het 80ste jaar is er vrijwel geen REM-slaap meer. Doordat ouderen oppervlakkiger slapen worden zij vaker wakker, de totale slaapduur verandert echter weinig. Wel gaat een    middagdutje vrijwel geheel ten koste van de toch al schaarse diepe slaap 's nachts. Omdat veel ouderen ook vroeg naar bed gaan, neemt de tijd in bed die niet slapend wordt doorgebracht toe. Vaak wordt dan gedacht dat men een slaapprobleem, hetgeen dus niet zo is, men ligt gewoon te lang in bed.
Omgevingsfactoren
Lawaai
Alle geluiden kunnen de slaap verstoren, zelf bij mensen die er niet door worden gewekt of er aan gewend zijn. Door lawaai wordt vooral de diepe slaap gestoord
Temperatuur
Zowel door een zeer lage als door een zeer hoge temperatuur kan de slaap worden verstoord
Bed
Slapen op een hard oppervlak gaat gepaard met meer lichaamsbewegingen gedurende de slaap en een groter malen ontwaken dan slapen op een zacht oppervlak
Voeding
Zowel een volle als een lege maag kan het inslapen hinderen. Melk en moutproducten hebben als ze genuttigd worden voor het slapen gaan een gunstig effect op de slaap. Dranken (koffie, thee, cola) verstoren de slaap in de zin dat de slaap gepaard gaat met meer lichaamsbewegingen en er sprake is van vaker ontwaken. Een kleine hoeveelheid alcohol kan het  inslapen bevorderen, maar na geregeld drinken van alcohol is er sprake van minder REM-slaap, vaak onaangename angstdromen, veelvuldig wakker worden  en meer lichaamsbeweging gedurende de slaap
Slaapstoornissen
Ongeveer 5% van de volwassenen slaapt regelmatig slecht (minstens tweemaal per week), 15% slaapt af en toe slecht (minder dan tweemaal per week). Vrouwen hebben  ongeveer tweemaal zo vaak last van slaapproblemen dan mannen. Slaapproblemen komen vaker voor met het stijgen van de leeftijd. Meest voorkomende oorzaken zijn psychische en sociale problemen, een ongezonde leefwijze en chronische lichamelijke aandoeningen.
Vaak denkt men een slaapprobleem te hebben, terwijl dit in feite niet zo is,er is sprake van een verkeerde interpretatie van een normaal patroon. Voorbeelden hiervan zijn:
de korte slaper
heeft van nature maar weinig slaap nodig, maar kan denken dat hij 8 uur  moet slapen
inslaapproblemen       bij te vroeg naar bed gaan
men heeft nog geen slaap, maar vindt dat men moet slapen
lichtere slaap       bij ouderen
bejaarden slapen lichter, korter en vaker onderbroken, ook zij denken vaak  een slaapprobleem te hebben
vaak wakker       worden
het is normaal dat men 's nachts 2  a 3 keer zeer kort wakker wordt,  vaak wordt gedacht dat men slecht geslapen heeft
Slaaphygiene
Indien het inslapen moeilijk gaat, sta op en ontspan even totdat u zich  slaperig voelt, blijf niet in bed liggen. Tracht te ontspannen, vermijdt  bijvoorbeeld inspannende boeken of tv-programma's. Zorg voor een zekere  regelmaat in het naar bed gaan en opstaan, ook in het weekend. Doe regelmatig  (met mate) aan lichaamsbeweging.
Vermijdt 's avonds zware of sterk gekruide maaltijden, alcohol, koffie,  dranken, een te volle of een te lege maag, roken en sport
Psychotherapie
Behandeling gericht op het oplossen van emotionele conflicten, verwerken verlies of trauma
Oorzaak
Eerst dient gezocht te worden naar de oorzaak. Vaak denken mensen een slaapprobleem te hebben, maar berust dit op een verkeerde interpretatie, als ze bijvoorbeeld  een kortslaper zijn
Medicatie
Slaapmiddelen
Anxiolytica  en hypnotica
Een anxiolyticum is  een middel tegen angst, een hypnoticum is een slaapmiddel
Inleiding
Benzodiazepinen zijn de meest voorgeschreven geneesmiddelen in Nederland. Het  totaal aantal gebruikers van benzodiazepinen in 1998 in Nederland werd geschat  op bijna 1,9 miljoen.
Ruim eenderde hiervan betrof een langdurige gebruiker.
Indeling
   A. Benzodiazepinen
   B. Buspiron
   C. Alle andere medicijnen hebben meer bijwerkingen of zijn minder            werkzaam
WerkingsmechanismeAlle benzodiazepinen & buspiron hebben, in meer of mindere mate, een angstdempende,    slaapbevorderende, spierverslappende en anti-epileptische werking. Ze verschillen in snelheid van intreden en duur van effect.
Indicatie
De belangrijkste indicatie is "pathologische (ziekelijke) angst en spanning  en slaapstoornissen
Het College voor Zorgverzekeringen (CVZ) omschrijft de indicatie als volgt:een kortdurende behandeling (2 weken) van ernstige slaapstoornissen en pathologische  angst en spanning, die het normale functioneren verstoort of waaronder ernstig  wordt geleden
Benzodiazepinen lossen geen problemen op, maar verdoezelen ze. Het enige wat   echt helpt, is het opsporen en wegnemen van de eigenlijke oorzaak van de problemen. Benzodiazepines kunnen daarom het best worden gebruikt om iemand door de fase heen te helpen waarin de echte problemen worden opgelost.
Een andere belangrijke indicatie kan zijn de behandeling van onttrekkingsverschijnselen 
Intreden effect
T-max is de tijd tussen inname en de hoogste concentratie in het bloed en is een goede maat voor de snelheid van intreden van effect. Snel en sterker effect kort na inname: bij een T-max van minder dan een uur  (bijv. midazolam) Langzaam effect bij een T-max van meer dan twee uur (bijv. loprazolam)
Werkingsduur
De werkingsduur is van verschillende factoren afhankelijk.Als het middel elke dag genomen wordt is eliminatie halfwaardetijd (tijd om de helft van het in het bloed aanwezige medicijn af te breken, van belang. Als die meer dan 40 uur bedraagt (b.v. bij diazepam) is het middel na een dag  niet volledig uitgewerkt. Een volgende dosis heeft daardoor weer een sterker effect dan de vorige. Na staken van een dagelijks toegediend middel bepaalt de eliminatie halfwaardetijd hoe snel het middel is uitgewerkt: gemiddeld na circa vijf maal de eliminatiehalfwaardetijd.
Verder is van belang de dosis en of het middel afbraakproducten (metabolieten) heeft die zelf ook weer werkzaam zijn (actieve metabolieten).
Bijwerkingen
Benzodiazepinen zijn zeer veilige middelen en hebben weinig bijwerkingen. De meest voorkomende bijwerking is hypnosedatie (vermoeidheid, sufheid, slaperigheid).  Andere bijwerkingen zijn: anterograde amnesie (niet meer herinneren van gebeurtenissen  kort na inname van het medicijn), aandachtsstoornissen, en spierverslapping. Een overdosis benzodiazepinen in combinatie met alcohol kan een fatale afloop hebben.
Met name de eerste week van het gebruik bestaat en toegenomen risico op (verkeers)ongelukken  door onder andere spierzwakte, coördinatiestoornissen en een verminderd reactievermogen.
Zeer sporadisch treedt een paradoxale reactie op, dat wil zeggen een tegenovergestelde reactie met woede-uitbarstingen, prikkelbaarheid, paniek, depressie.
Na staken van de benzodiazepinen kunnen de klachten die voor de behandeling bestonden enkele dagen in versterkte mate terugkeren (rebound).
Afhankelijkheid
Het gebruik van benzodiazepinen leidt tot  lichamelijke afhankelijkheid. Na het staken van de medicijnen kunnen onttrekkingsverschijnselen optreden als hartkloppingen, slapeloosheid, angst, prikkelbaarheid, gejaagdheid, spierpijn, trillerigheid en transpireren. Minder vaak optredende verschijnselen  zijn: diarree, duizeligheid, overgevoeligheid voor licht, geluid en aanraking,  prikkelingen of een brandend gevoel van de huid, interesseverlies, concentratiestoornissen, eetlustverlies, misselijkheid, hoofdpijn, wazig zien en vermoeidheid. Zeldzame  ontwenningsverschijnselen zijn: epileptische insulten, verwardheid, wanen of    hallucinaties. Gemiddeld heeft men twee weken last, maar incidenteel kunnen  de verschijnselen veel langer aanhouden. Ontwenningsverschijnselen kunnen al  optreden na het staken na 6 weken gebruik of bij het niet op tijd innemen van  een dosis
de kans op het ontstaan van onttrekkingsverschijnselen neemt toe bij een langere duur van het gebruik en bij abrupt staken van benzodiazepinen. De ernst van de verschijnselen is afhankelijk van de duur van het gebruik, de hoogte van de dosering, de snelheid van de afbouw, de eliminatiehalfwaardetijd, en de zogenaamde receptoraffiniteit (mate van binding van de werkzame stof). Kortwerkende middelen veroorzaken sneller ernstiger ontwenningsklachten.
Een ander lichamelijk verschijnsel dat bij het gebruik van benzodiazepines optreedt  is tolerantie, het lichaam went er snel aan: al na enkele dagen tot weken neemt het sederende  en hypnotische (slaapbevorderende) effect af. Na verloop van tijd is er een hogere dosis nodig voor hetzelfde effect. Geestelijke afhankelijkheid houdt in, dat de gebruiker steeds sterker naar het middel verlangt en zich eigenlijk niet meer prettig kan voelen zonder. Ook dit risico is groot bij het gebruik van benzodiazepines.
Als na een lange tijd slikken wordt gestopt, voelt de gebruiker zich ellendig. Want de problemen die met de benzodiazepines waren weggedrukt, komen weer in  alle hevigheid boven. Doordat zowel de lichamelijke als de geestelijke ontwenningsverschijnselen hevig kunnen zijn, is de neiging om opnieuw te beginnen groot.

Contra-indicaties
Myasthenia gravis (spierziekte) en overgevoeligheid voor
benzodiazepinen
Duur van de behandeling
Een slaapstoornis wordt in principe niet langer dan twee weken behandeld met   een hypnoticum, anxiolytica worden meestal niet langer dan zes weken voorgeschreven.
Langdurig gebruik van benzodiazepinen is geen adequate behandeling.
In een artikel in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde worden behandelmogelijkheden besproken om langdurig gebruik te staken.
De nadruk ligt op het geven van voorlichting over de nadelen van langdurig gebruik en het aanmoedigen om op eigen kracht te stoppen. Geleidelijk verminderen van  de dosis vermindert de kans op ontwenningsverschijnselen. Vaak wordt een kortwerkende  benzodiazepine omgezet naar een langwerkende (bijvoorbeeld diazepam). Hoewel nooit bewezen, zou een middel met een lange halfwaardetijd tot minder schommelingen in de bloedspiegel leiden en dus tot minder ontwenningsverschijnselen.
Combineren met andere medicijnen
Benzodiazepinen kunnen zonder probleem gecombineerd worden met andere medicijnen.
Zwangerschap    en lactatie
De meeste gegevens over ever effecten van benzodiazepinen op de foetus zijn verkregen door onderzoek met diazepam (Valium). Uit onderzoek blijkt dat diazepam en verhoogd risico geeft op een hazelip en/of gehemeltespleet: van 6 op de 10.000 naar 14 op de 10.000 baby's.
Langdurig gebruik van benzodiazepinen tijdens de zangerschap lijkt niet te leiden  tot stoornissen in de ontwikkeling van gedrag en IQ bij kinderen. Een klein aantal kinderen ontwikkelt zich traag in het eerste jaar, maar halen dit voor het vierde jaar weer in.
Back TO DT'S Index
Back DT'S Health