Ένα φως. Μια λάμψη-κάλεσμα μου γνέφει να πάω κοντά της και πώς ν' αντισταθώ. Πώς να αρνηθώ τη ζωογόνο μυρουδιά του σύμπαντος; Τόσα και τόσα μονοπάτια παραμένουν απάτητα. Τόσα αστέρια-βροχές με λούζουν με ουράνια πετράδια καλώντας με να τα εξερευνήσω. Εκατομμύρια φωτόνια και νετρόνια, σαν τεράστιες κοσμικές χρυσαλλίδες, έχουν στρώσει χαλί τα κορμιά τους για να φωτίσουν το διάδρομο απογείωσης.
Διαμορφώνω κατάλληλα το πειρατικό των ονείρων μου και ετοιμάζομαι. Σηκώνω άγκυρα. Πλωτό κι εναέριο μαζί. Όνειρο και πραγματικότητα. Αλήθεια και ψέμα. Σωστό μα και λάθος. Αλυσοδένω τις σκέψεις, φυλακίζω τους ενδοιασμούς και μαστορεύω τα όργανα του σκαριού μου. Καλαφατίζω κάτι λίγα μερεμέτια. Τούτο το ταξίδι θα είναι μακρύ σε διάρκεια. Θα δοθούν μεγάλες μάχες με τον μπαγαπόντη χρόνο.
Θέλω να σε ευχαριστήσω που θα συμμετάσχεις σ' αυτό το ταξίδι. Είσαι ευπρόσδεκτος όπως όλοι όσοι νιώθουν την καρδούλα τους να φτερουγίζει στο άκουσμα των λέξεων: "χαράζουμε πορεία". Καλωσόρισες στη διαστημική βαρκούλα μας. Ανοίγουμε πανιά. Καλό ταξίδι. |
