Φτάσαμε μπροστά στο άνοιγμα της σπηλιάς του χρόνου. Από αυτή την πλευρά του πλανήτη της σιωπής των στιγμών, μπορούμε να θαυμάσουμε τον μπλε γαλαξία. Ένα μοναδικό κοσμικό φαινόμενο που όμοιό του δεν υπάρχει στο στερέωμα. Μοιάζει με ένα απέραντο μπλε ποτάμι που αργοκυλάει μέσα στο σύμπαν.
Θα έλεγα να απαθανατίσουμε τη στιγμή και να γυρίσουμε στο σκάφος μας. Η είσοδος στη γαλάζια σπηλιά του χρόνου κάθε άλλο παρά ασφαλής μπορεί να αποδειχτεί. Ακοίμητος φρουρός των στιγμών μας καθώς στέκει ο χρόνος, ποιος ξέρει πώς θα μπορούσε να αντιδράσει αν επιχειρούσαμε μια τέτοια ανίερη εισβολή. Κάποια πράγματα εδώ στο διάστημα πρέπει να τα σεβόμαστε υπέρ το δέον. Και δεν είναι ο φόβος πάντα που στέκεται εμπόδιο στις επιθυμίες μας. Είναι και ο σεβασμός στο αιώνιο και στο ακατάλυτο... |
