บ่ายคล้อย... น้องน้ำหวานไม่สบาย ผมไปเยี่ยมอาการของเขา
ที่ร้านแสงทองยานยนต์ ซอยสุทธิพร คงต้องซ่อมใหญ่
ช่างนัดผมประมาณหนึ่งทุ่มตรง เพื่อไม่ให้
เป็นการปล่อยเวลาโดยเปล่าประโยชน์ วันนี้ผมพาเจ้าจักรยาน
ผ่านเข้ามาในแฟลตดินแดงหลังสนามกีฬาไทย-ญี่ปุ่น
สวนย่อมภายในแฟลต ช่วยให้บรรยากาศค่อยคลายร้อนลงมาได้บ้าง
หลังจากพักผ่อนได้สักครู่ ผมบันทึกภาพไปเรื่อย ๆ
บ้างก็ทักทายกับผู้สูงอายุสองสามคน 





	

ดอกบัวสองดอกบานอยู่ในวงน้ำใกล้ ๆ ส่วนใบเขียว ๆ 
ด้านหลังนั่น เป็นใบของต้นพริก กำลังเจริญเติบโต
ให้ผลดกสีเขียว สมัยผมอยู่หนองฉาง พ่อเคยเอามาผัด
ให้ผมกิน ตอนนั้นท่านกลับมาจากประเทศซาอุดิอาระเบียใหม่ ๆ

	

ผมดีใจมากตอนท่านกลับมา เกือบสิบปีที่จากกัน 
ความสุขกลับคืนมาสู่ครอบครัวเราได้ไม่นาน
ท่านก็จากไปด้วยโรคร้าย ทิ้งประสบการณ์
อุดมการณ์ไว้ให้ผมอย่างเหลือเฟือ พ่อไม่เคยทอดทิ้งเรา
แต่ที่ท่านต้องไปต่างประเทศ ก็เพื่อการศึกษาของผมและพี่ชาย
พ่อเสียสละเพื่อครอบครัว 
เสียดายก็แต่... 
ท่านจากไปก่อนที่จะได้เห็นความสำเร็จของลูก...
	

ผมมุ่งหน้าสู่สถานที่ไหว้พระประจำแฟลตย่านนี้
หลังตลาดจำนงค์ สวนพระพุทธโสธรจำลอง...
ตั้งอยู่บนเนินดินสูง มีรั้วเหล็กดัดสีแดงล้อมรอบ
	

บรรยากาศร่มรื่น มีต้นไม้ยืนต้นขึ้นอยู่มากมาย
ให้ร่มเงาแก่พุทธศาสนิกชน ผู้มาเยี่ยมเยือน
เพื่อไหว้พระขอพร ขอโชคลาภ 
บางท่านก็มาปรับทุกข์กันเองก็มี
	

ที่นี่มีต้นไม้หลากหลายชนิด ได้แก่ 
ต้นสักใบใหญ่เขียว ตระการตา
ต้นโพธิ์สูงโปร่ง ครึ้มด้วยร่มเงา
ต้นคูณกำลังออกฝัก ห้อยระย้า

	

ต้นหูกวาง แผ่กิ่งก้านสาขากว้างใหญ่
ต้นนกยูงฝรั่ง ออกดอกสะพรั่งสีแดงสด 
แต่ต้องแหงนคอหน่อย เพื่อมองดูดอกของเขา
ต้นไม้ในกระถางก็มี เช่น สาวน้อยปะแป้ง
	

ด้านหลังมีศาลจำลองอีกแห่งหนึ่ง 
ด้านข้างมีต้นสะเดาขึ้นอยู่ด้วย
กำลังออกยอดอ่อนสวยงาม
	

สายลมพัดมาอ่อน ๆ ผมถ่ายทอดงานเขียนไปเรื่อย ๆ
แม้วันนี้จะเงียบเหงาสักหน่อย แต่สมองผมปลอดโปร่งมาก
นึกทบทวนชีวิตในอดีต ทั้งสุขและทุกข์
คลุกเคล้า หมุนเวียนผ่านเข้ามา
ประลองสติปัญญา และขันติความอดทนอดกลั้น
	

แม้ปัญหาและอุปสรรคบางอย่างไม่สามารถแก้ไขได้
แต่กาลเวลาที่ล่วงเลย ก็ช่วยคลี่คลายสิ่งต่าง ๆ
ให้หลงลืมไป....
สัญญา ความจำต่าง ๆ ผมละทิ้งไปแล้วโดยมาก
...คงเหลือแต่ปัจจุบัน กับสติที่ตามระลึกรู้...
	

ตลอดชีวิตการเกิดมาเป็นคนนี่
ต้องพบต้องผ่านปัญหา และอุปสรรคอย่างมากมายจริง ๆ
เหตุปัจจัยของการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปของจิต
	

ยามสายลมเย็นผ่านกระทบกาย 
ช่างชื่นฉ่ำเย็นเป็นสุขสบายดีจริง ๆ หนอใจจ๋า
จิตดื่มด่ำกับความสุขอันเป็นทิพย์
สุขเหล่านั้น เกิดขึ้นที่กาย หมายรับรู้ด้วยใจ
แล้วก็ดับไปที่ใจนั่นเอง
	

ใครหนอ ช่างกำหนดให้เป็นเช่นนี้
นี่นะหรือ คือสภาพแห่งธรรม 
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป
ที่ใจเรานี่เอง...
	

พระพุทธองค์ ทรงสั่งสอนคนให้พ้นจากทุกข์
ทุกข์ทั้งหลาย ล้วนเกิดมีขึ้นที่ใจเราทั้งนั้น
มิได้เกิดที่ใดเลย 
	

ใจเป็นหนึ่ง
ใจมีเพียงตัวเดียว แม่มันก็ทำให้เราโลดแล่นไป
ในโลกแห่งโรงละครชีวิต
	

ภพและภพเล่า เวียนว่ายเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป
นับชั่วกัปป์ชั่วกัลป์
เป็นเช่นนี้มานานแล้ว และยังคงเป็นอยู่ตลอดไป
	

น้อยคนนักที่จะเข้าใจ ธรรมะ อย่างลึกซึ้ง ถ่องแท้ 
การศึกษาชีวิต คืออะไร
ธรรมะ คืออะไร
เราศึกษาชีวิต เพื่ออะไร
เราศึกษาธรรมะ เพื่ออะไร
หากไม่ใช่เพื่อพ้นทุกข์ 
พ้นจากการเวียนว่ายในจักรภพนี้...

บทความและภาพทั้งหมด 
ถ่ายทำเมื่อ 16-4-44 เวลาประมาณ 16.30 น.