Einhard
Portentum rex triste videt monstrumque nefandum In somnis, summum Romanae adstare leonem Urbis pontificem mestosque effundere fletus, Squalentes oculos, maculatum sanguine vultum, Truncatam linguam horrendaque multa gerentem Vulnera. Sollicitos gelidus pavor occupant artus Augusti. Rapidos Romana ad moenia missos Trese, iubet ire, foret sis anus pastor opimus Explorare gregis quid tristia somnia signet Miraturque; piam curam gerit ille fidelem. Festinant rapidis legati passibus; ipse Saxoniam repetit cum multis milibus heros. Agmina convenient diversis partibus orbis, Cognataeque acies properant super ardua Rheni Litora, Saxonum populum domitare rebellem Et saevam gelido gentem rescindere ferro. Culmina iam cernunt urbis procul ardua Romae Optatumque vident legati a monte theatrum; Tristior occurrit vulgataque fama repente, Lumen apostolicum crudely funere plagis Occubuisse feris; nam serpens saevus et atrox, Qui solet unanimes bello committere fraters, Semina pestiferi iactare nocenda veneni, Suasit in innocuum caecatis mentibus omnes Saevire, et famulos dominum trucidare potentem. Dira animis inlapsa lues et sensibus haesit; Virus pestiferum concepit pectus anhelum. Insidias posuere viro mortemque parabant Insonti tristemque necem; plebs impia telis Pastorem in proprium seseque armavit iniquis. Dum solitum transisset iter Leo papa benignus, Et sacra Laurenti petered pede limina sancti, Plebs demens populusque vecors, male sana iuventus, Fustibus et gladiis, nudatis ensibus, omnis Inruit in summum pastorem turba tumultu, Caeca furens, subito diris commota procellis. Sacra sacerdotis torquebat membra flagellis, Unius in casum multorum saevit hiatus; Carnifices geminas traxerunt fronte fenestras, Et celerem abscidunt lacerate corpora linguam. Pontificem tantum sese extinxisse putabat Plebs pietate carens atrisque infecta venenis; Sed manus alma patris oculis medicamina ademptis Obtulit atque novo reparavit lumine vultum. Ora peregrines stupuerunt pallid visus, Explicat et celerem trunctaque lingua loquellam. Cum sociis magnus paucis fugit inde sacerdos; Clam petere auxilium Spulitinam tendit ad urbem.
