zeeen van tijd
gedachten en dromen
van alles nu spijt
alleen en verlaten
zielig en bang
leven vol gaten
gedachten van dwang
te weten van waar
maar niet waar naartoe
het wordt me te zwaar
ik weet niet meer hoe
genoeg al genomen
teveel al gedaan
gedachten en dromen
ik laat alles gaan
kijk verlangend naar het water,
naar de woorden die je zei
in gedachten is het later
is het hier dan al voorbij?
ik huil zwijgend zonder woorden
mijn gedachten zijn een brij
nu nog even, maar ik hoor er
voor mijn gevoel al niet meer bij
het kalme ritme van de stilte
overvalt snel mijn bloedend hart.
voel alleen nog maar de kilte
'je bent af, terug naar start'
take the ground on which I stand
take my worship, take my fear
please don't let me disappear
take my hunger, take my pain
take the love in which I faint
take my heart and my rage
de blauwe ballen in de boom
weerspiegelen voorzichtig de eeuwige droom
Altijd heb ik al gehad
Altijd dacht ik ‘nooit vergeten’
Maar niet vergeten, wát.
of vragen
het liefst niet eens kijken
maar er wel zijn..
het initiatief te nemen
ik wil dat jij beseft
dat je wat mag doen aan je problemen
Ik weet zeker dat dat ik beter
nu niet meer stil kan zijn
Om dat te bewijzen, zit ik hier,
alleen
Ik ga nu eens moedwillig
de boel laten verwateren
je bent zo onverschillig
moet ik het maar laten?
Ik vind jou geweldig,
maar net zo goed een lul
kan niet met en niet zonder
emotionele flauwekul
Ik wil nu niet vallen
ik moet het nu doen
ik ga het verknallen
ben weer de grootste oen..
Niet al te best horen
Soms werkt mijn huid
Mijn lichaam er uit
Soms willen mijn benen
Verdwijnen vanuit mijn tenen
soms is mijn hoofd
in een keer verdoofd
soms willen mijn armen
tot de wolken wel zwaaien
dan is het tijd
mijn paard te gaan aaien