 |
| Ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη είναι αγώνας ενάντια στην εξουσία. Οι κοινωνικοί αγώνες που ξεσπούν ενάντια στο κράτος, παρά τη θέληση των κρατιστών να διαστρεβλώσουν το νόημα και την ύπαρξή τους, είναι μια πραγματικότητα διαρκώς εξελισσόμενη. πολλές φορές βίαιοι και αδιάλλακτοι, πολύμορφοι, ανυποχώρητοι, αναδεικνύουν μέσα από το πέρασμα των αιώνων και τη διαρκή σύγκρουση της έμφυτης τάσης του ανθρώπου για ελευθερία, ενάντια σε κάθε είδους καταπίεση και επιβολή. Ποτέ δεν έπαψαν και συνεχίζουν προς πείσμα όλων αυτών που θέλουν να διαστρεβλώσουν την ανθρώπινη φύση και να επιβάλουν τις κάθε είδους εξουσίες και τυράννους. Όποιο προσωπείο κι αν άλλαξαν από τα βάθη του χρόνου μέχρι σήμερα, η ουσία τους είναι ίδια. Τρόμος, καταστολή, βίαιη κατάπνιξη των συναισθημάτων του ανθρώπου, των αναγκών του, της ροπής του για ελευθερία και άρνηση οποιασδήποτε αυθεντίας και διαιτησίας των ενδεχόμενων διαφορών του με άλλους ανθρώπους. Ποτέ τους όμως δεν μπόρεσαν να εξασφαλίσουν και την απόλυτη κοινωνική συναίνεση στα σχέδιά τους. Οι εξεγέρσεις, πανταχού παρούσες σ' όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, ανέστειλαν τα σχέδιά τους και διακήρυτταν την ταύτιση της ανθρώπινης οντότητας με την ανυπακοή και την απειθαρχία. Οι εξουσιαστές προχώρησαν, για να προωθήσουν την υποταγή, σε κάθε είδους εφευρήματα, δημιούργησαν νόμους, κανόνες, θεσμούς, νόρμες, πλαίσια συμπεριφοράς που καταστέλλουν την ελεύθερη δημιουργικότητα των ανθρώπων, εκμεταλλεύονται και απομυζούν την ενέργειά τους για να ισχυροποιούν την εξουσία τους, κατέστρεψαν την αρμονική σχέση μας με τη φύση. Συνεχίζουν τα εγκλήματά τους ενάντια στην κοινωνία με ακόμη πιο εφιαλτικά σχέδια (έλεγχος κάθε πτυχής της ζωής -ή "ζωής" αν θέλετε- της κοινωνίας, τεχνολογικά εκτρώματα, εξανδραποδισμός της ανθρώπινης οντότητας και μετατροπή της σε πειθήνια μάζα. Σ' αυτή την απάθεια συμβάλλουν ήδη η αποχαύνωση και η αλλοτρίωση που δημιουργείται από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, την αποστειρωμένη και διαστρεβλωμένη γνώση στα σχολεία και σχολές κάθε είδους, συνέχεια της προπαγάνδας της οικογένειας και του στρατού, που αποξενώνουν τον άνθρωπο απ' αυτά που πραγματικά χρειάζεται να "μάθει", μαζί με όλες τις άχρηστες πληροφορίες που κυκλοφορούν και προτρέπουν τους ανθρώπους να αρκεστούν στην επιβίωση της μισθωτής εργασίας και κατανάλωση εμπορευμάτων και θεαμάτων. Αυτό που ονομάζουν ιστορία είναι ένα από τα μεγαλύτερα ψέματα, αποκρύπτοντας συστηματικά τις εξεγέρσεις και τις στιγμές ελευθερίας και ανυπακοής, παρουσιάζοντας τα πάντα ως προϊόν συνδιαλλαγής, πολιτικής, διπλωματίας. Οι αναρχικοί -μέσα στη μεταβαλλόμενη κοινωνική πραγματικότητα- έχουν να αντιτάξουν απέναντι σ' όλα αυτά τον ανυποχώρητο, αντιθεσμικό, λόγο και δράση ενάντια στην πολιτική, το μη συμβιβασμό, κάτι, άλλωστε, που δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο των αναρχικών, τη θέληση για κατάργηση κάθε εξουσίας και νόμου. Σε όλα σχεδόν τα εξεγερτικά γεγονότα, σε πολλές κινητοποιήσεις, ακόμα και διεκδικητικές, οι αναρχικοί ήταν και είναι εκεί συμβάλλοντας με το δικό τους τρόπο στην όξυνση του κοινωνικού πολέμου (μαθητικά, ΕΑΣ, αγρότες, αδιόριστοι, Στρυμονικός, Αραβησσός και σε αναρίθμητες κοινωνικές εκδηλώσεις με αφορμή την κρατική βία και επιβολή). Αποτελεί πλέον σημαντικότατο μέλημα των κρατιστών, των πολιτικών, να μπορέσουν να περιορίσουν τον αναρχικό λόγο με μέσα πέραν της άμεσης καταστολής. Αυτή η έμμεση καταστολή συνίσταται στην προώθηση ιδεολογημάτων και δήθεν επιχειρημάτων ενάντια στις αναρχικές και κοινωνικές αντιλήψεις. Μέσω των οργάνων τους παρουσιάζουν τους αναρχικούς ως κάποια λιγοστά κωλόπαιδα, ως περιθωριακά στοιχεία, ως ουτοπικούς, ως υμνητές του χάους, ως, ως... ΟΜΩΣ η κοινωνία μπορεί να καταλάβει πραγματικά ποιοι είναι με το μέρος της και ποιοι οι εχθροί της. Αυτοί θα συνεχίζουν να διαστρεβλώνουν το νόημα της ΑΝΑΡΧΙΑΣ, και να επιτίθενται χυδαία ενάντια στις αντιλήψεις μας. Τα ίδια τα κοινωνικά μέτωπα καταρρίπτουν με τον καλύτερο τρόπο αυτά τα άθλια κατασκευάσματα, αποτελώντας το μεγαλύτερο εφιάλτη των σύγχρονων τυράννων. Επιθυμώντας να προωθήσουμε τις αναρχικές κοινωνικές αντιλήψεις, προχωρούμε στη ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ της ΑΝΑΡΧΙΚΗΣ ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ -ως μέσο και όχι ως αυτοσκοπό, ώστε να υπάρχει ένας χώρος: - επικοινωνίας, συνέυρεσης, ενημέρωσης και επαφής μεταξύ αναρχικών συλλογικότήτων και συντρόφων - κατάθεσης και συζήτησης κοινωνικών απελευθερωτικών αντιλήψεων - αντίστασης στη διαστρέβλωση και λασπολογία ενάντια στους αναρχικούς Γνωρίζοντας τις διαφωνίες ανάμεσα σε συλλογικότητες, ομάδες και άτομα που συμβάλλουν στην προώθηση του κοινωνικού πολέμου, καλούμε κάθε σύντροφο και συντρόφισσα να συνεισφέρει με προσφορά στην Αρχειοθήκη αφισών, προκηρύξεων, εντύπων κτλ. Το αρχείο των κατατεθειμένων έντυπων προσπαθειών θα επιχειρηθεί να αναδείξει και τον πλούτο και ποικιλία των αναρχικών απόψεων. Γνωρίζουμε ότι σ' αυτόν τον αγώνα δεν είμαστε μόνοι... για τη συνέχιση του αγώνα ενάντια στην αμνησία, για την ελεύθερη κοινωνία, την ΑΝΑΡΧΙA! Αναρχική Αρχειοθήκη Θεσσαλονίκης 25/11/2000 Ανοιχτά κάθε Τετάρτη 17.30-20.00 & Σάββατο 10.30-14.00 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΕΛΜΟΥΖΟΥ 3 (πρωτη παραλληλος της Φιλιππου απο Αγιας Σοφιας - κοντα στο Πειραματικο Λυκειο) |
 |
|
| The struggle of memory against oblivion is a struggle against authority. The reality of social struggles bursting against the state, besides the will of statists to distort their meaning and existence, is enduringly developing; many times they are violent and uncompromising, multiform and stiff, appoint through the passage of centuries the continual struggle of the inborn human tension for freedom, against any form of exploitation and enforcement. Social struggles never stopped and continue to disappoint all those who want to distort human nature and enforce every form of authority and tyranny. Whatever mask they carry so far, their substance is the same. Terror, suppression, violent repression of human feelings, needs, tends to deny all authorities and arbitration of their possible disputes among them. But they have never been actually able to ensure total social consent to their plans. Insurrections, everywhere present on our planet, inhibited their plans and declared the congruousness of human entity with disobedience and indiscipline. Authoritarians moved forward, to promote resignation, into every kind of figments, created laws, rules, norms, frames of behaviour suppressing free human creativity, exploiting and sucking our energy to empower their dominion, destroyed our harmonic relation with nature. They continue committing their crimes against society by even more nightmarish plans (control of every form of life –or “life” if you want- of society, technological monsters, the effort to enthral human entity and convert it into an amenable mass). This effort is contributed to by the enervation and alienation created by the media, the sterilized and distorted knowledge in schools of every kind, sequel of the propaganda of family and army, withdrawing people from what they really need to know, together with all the useless information trafficking, urging people to content on surviving by paid slavery and consuming commodities and spectacles. What they baptize as history is one of the biggest lies, that systematically conceals insurrections and moments of freedom and disobedience, presenting everything that happened so far as a consequence of compromise, politics, and diplomacy. Anarchists –through continuously varying social reality- have to oppose against all that, the uncompromising, anti-institutional word and action against policy, the will to destroy every form of authority and law. Besides, uncompromising action is not only an anarchists’ feature. Anarchists were present at almost all the insurrectional events, in many mobilizations, even demanding ones, and are there contributing -their own way- to the escalation of the social war (student struggles, EAS -greek urban transportations-, farmers, not-appointed teachers, Strimonikos –area in North “Greece”, whose inhabitants still violently resist the manufacturing of a gold’s industry, Aravissos -area in central “Greece” whose inhabitants clashed hard with police against water deficiency- and innumerable social events bursting due to state violence and repression). Therefore, a very significant worry of statists and politicians is how to constrict the anarchist word by means other than direct repression. This indirect repression consists of promoting ideologies and so-called arguments against anarchists and social opinions. Their minions present anarchists as some few punks, as marginal individuals, as utopians, as praisers of chaos, as, as, as… BUT society is able to realize its allies and enemies. They won’t stop to distort the meaning of ANARCHY and rudely attack our beliefs. Social fronts bring down those miserable ideological constructions, constituting the worst nightmare of the modern tyrants. With desire to carry forward anarchist social perceptions, we go on creating the ANARCHIST ARCHIVE of THESSALONIKI -as a means and not as an end in itself- so as to be a venue for: - communication, meeting, updating and contact between anarchist -and not only- groups, collectives and individual comrades - testifying and discussing social liberating perceptions - resistance against the distortion and slandering of anarchists Being aware of the disputes between anarchist collectives, groups and individuals that contribute to the escalation of the social war, we call every comrade to help by donating posters, leaflets, and other printed material to the Archive. By this archive we want to appoint the wealth and variety of anarchist opinions. Being aware that we’re not alone in this struggle… against oblivion, for liberated society, for ANARCHY! Anarchist archive of Thessaloniki, 25/11/2000 Open every Wednesday 17.30-20.00 & Saturday 10.30-14.00 - Delmouzou 3 (near Agias Sofias square) |
|