| ΟΥΤΕ ΦΑΣΙΣΜΟΣ - ΟΥΤΕ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ - ΟΥΤΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΤΩ Ο ΚΡΑΤΙΣΜΟΣ --- ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΑΝΑΡΧΙΑ Δεν είναι έκπληξη η πριμοδότηση κομμάτων όπως το ΛΑΟΣ, το οποίο κάτω από ένα δημοκρατικό προσωπείο, προωθεί φασιστικές θέσεις και πατριωτικο-θρησκευτικά κηρύγματα. Σε μια εποχή που οι ιδεολογικές διακρίσεις μεταξύ των κρατιστών έχουν ελαττωθεί κατά πολύ, ο φασισμός, ο σοσιαλισμός, η δημοκρατία, σε παλιές και νέες μορφές τους, έχουν δείξει ότι αποτελούν απλά μορφές διαχείρισης τις οποίες εναλλάσσουν οι εξουσιαστές για να επιτύχουν καλύτερα την υποταγή των κοινωνιών. Για τους αγωνιζόμενους, για την ελευθερία, ανθρώπους, δεν αποτελεί κάτι ακραίο και ιδιαίτερο η πριμοδότηση του λεγόμενου «παρακράτους» γιατί πολύ απλά δεν πρόκειται για κανενός είδους παρακράτος, αλλά για αναπόσπαστο κομμάτι του κράτους. Σημαντικό, άλλωστε, τμήμα του κρατικού μηχανισμού επί χούντας παρέμεινε αναλλοίωτο έως και σήμερα. To κράτος συχνά χρησιμοποιεί τις φασιστικές ομάδες για να εξυπηρετήσει τους κατασταλτικούς σκοπούς του. Τον τελευταίο καιρό έχουν πραγματοποιηθεί αρκετές επιθέσεις σε μετανάστες, αλλά και σε χώρους όπου δραστηριοποιούνται αναρχικοί και αντιεξουσιαστές, ακόμα και μαχαιρώματα συντρόφων και εμπρηστικές επιθέσεις. Χρησιμοποιώντας αυτή την μεθοδολογία το κράτος στοχεύει και κάπου αλλού. Ότι θα στρέψει το ενδιαφέρον προς κάποιο τμήμα μόνο του κρατικού μηχανισμού ώστε, αφενός, να πληγεί η πολύμορφη κοινωνική απελευθερωτική δράση και αφετέρου να υπάρχει σύγχυση με την αντιφασιστική ρητορεία της αριστεράς που βγαίνει και ζητά να κλείσουν γραφεία φασιστικών ομάδων κτλ. Το ζητούμενο για τους αγωνιζόμενους ανθρώπους είναι η συνολική αντιπαράθεση με τους κρατικούς μηχανισμούς και ιδεολογίες. Η κοινωνική απήχηση των αναρχικών και η απελευθερωτική δράση τους, ενοχλούν αφάνταστα τους εξουσιαστές και γι’ αυτό προσπαθούν να την περιορίσουν με όποιο μέσο και όποιο ευφυολόγημα μπορούν να βρουν. Από κοντά και η αριστερά η οποία διαφήμισε, στην ουσία, τόσα χρόνια κάποιες συμμορίες καραφλοειδών, επικεντρώνοντας στα «άκρα» και αφήνοντας Καρατζαφέρηδες, Βορίδηδες και «Γαλάζιες Στρατιές» να δρουν ανενόχλητα. Από την εποχή του ισπανικού εμφυλίου, όταν οι «αντιφασιστικές» υποχωρήσεις έβλαψαν την υπόθεση της κοινωνικής επανάστασης, έχει φανεί ότι οι αναρχικοί δεν έχουν κανένα λόγο να κάνουν εκπτώσεις στις απόψεις τους για δήθεν οφέλη που προσφέρουν «αντιφασιστικές» συμμαχίες. ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ-ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ!! Αναρχική Αρχειοθήκη Θεσσαλονίκης |
| Φλεβαρης/February 2005 |