ΚΑΜΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΓΙΑ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Οι εκλογές με όποιο τρόπο και με όποιο «σύστημα» και αν διεξάγονται είναι και θα είναι εις βάρος της κοινωνίας και προς όφελος των ολίγων κηφήνων που διαιωνίζουν την επικυριαρχία τους πάνω στους ανθρώπους. Οι κάθε λογής πολιτικοί μας καλούν να τους ψηφίσουμε για να «συνεχίσουν το έργο τους». Καλούν τους ανθρώπους να εκλέξουν ειδικούς και αντιπροσώπους για να διαχειριστούν τις ζωές τους.
Ισχυρίζονται μερικοί ότι η αποχή από τις εκλογές προέρχεται από ανθρώπους που βαριούνται να πάνε να ψηφίσουν ή από ηλικιωμένους που δεν μπορούν λόγω αδυναμίας να προσέλθουν στο ύψιστο αυτό… «καθήκον». Θιασώτες αυτής της λογικής είναι προφανώς όσοι έχουν συμφέρον να αυξάνεται η εκλογική πελατεία. Γιατί περί πελατείας πρόκειται όσο κι αν προπαγανδίζεται αυτή η δημοκρατική διαδικασία ότι λειτουργεί για το συμφέρον της κοινωνίας.
Αυτή η αντίληψη, όμως, υποστηρίζει εξ αρχής και κάτι άλλο. Ότι οι ψηφοφόροι και όσοι οικειοθελώς βάζουν το σταυρό τους για κάποιο μπουμπούκι πολιτευτή, το κάνουν συνειδητά! Ότι συμφωνούν με το πρόγραμμα (ποιο πρόγραμμα αλήθεια; αυτό της ληστείας σε βάρος της κοινωνίας) και  τις ψεύτικες υποσχέσεις δηλαδή των πολιτευτών. Όλοι αυτοί που προσβλέπουν σε κάποια εξυπηρέτηση δηλαδή ή εξαγοράζονται με χρήμα ή άλλα είδη, όλοι αυτοί ψηφίζουν συνειδητά!
Παραδίπλα και αυτοί που υποστηρίζουν ότι με την αποχή και το άκυρο βοηθιούνται τα μεγάλα κόμματα και άρα πρέπει να ψηφίσουμε τα μικρά κόμματα. Είναι κι αυτοί είναι αυριανοί επίδοξοι δυνάστες της κοινωνίας, που ούτως ή άλλως εξυπηρετούνται από τον κρατικό μηχανισμό και συμμετέχουν σ’ αυτόν. Σαν κόμματα και επιχορηγήσεις παίρνουν και συμμετέχουν στην εξαπάτηση της κοινωνίας για την υποταγή της στα κόμματα και τους θεσμούς, καθώς επίσης και τον αποπροσανατολισμό της, ώστε να παρακολουθεί αμέτοχη τα πολιτικά παιχνίδια και να μην οδηγείται στο δρόμο που θα έπρεπε από τη φύση του ελεύθερου ανθρώπου: δηλαδή της ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ και της ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ με το κράτος και τους μηχανισμούς του.
Τα ρουσφέτια, οι υποσχέσεις για διορισμό, για κάποια σύμβαση με το δημόσιο, οι εκβιασμοί, οι μπίζνες με τις προμήθειες του δημοσίου και χίλια μύρια οφέλη που μπορεί να έχει κανείς από την πρόσβασή του σ’ ένα παράσιτο που λέγεται βο(υ)λευτής, αποδεικνύουν περίτρανα τη σαπίλα της εκλογικής διαδικασίας.
Κι έχουν το θράσος να ζητούν ψήφους αυτοί που κατέκαψαν τα δάση και χωριά κι αυτό το καλοκαίρι, ξεπουλώντας χιλιάδες στρέμματα στους τραγοπαπάδες, στους ξενοδόχους και τους εργολάβους. Γι’ αυτό πρέπει να εισπράξουν την οργή και την αηδία για τον κρατισμό και τα όποια προσωπεία του, και…
…ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ


Θεσσαλονίκη 8 Σεπτεμβρίου 2007
Αναρχικός Πυρήνας ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ & Σύντροφοι


Προηγούμενη/Previous
Σεπτεμβρης/September 2007