«Μα ο ανήσυχος ο νους, περίεργος, δε βολεύεται σε γεμισμένα μ’ όνειρα κλεισμένα προσκεφάλια. Τ’ ανοίγει, ψάχνει μέσα τους να ιδεί πούθε αναβλύζουν ελπίδες, όνειρα και πώς σκιρτά του κόσμου η Πνοή. Να του μετρήσει το σφυγμό, να τον αφουγκραστεί. Το γέλιο που σκορπά η αυγή, της μαύρης νύχτας τη σιγή» (Αθανάσιος Μητάδης, «Η φωτιά του Ηράκλειτου» 2002) Μετά τη σύλληψη του Σάββα Ξηρού στο λιμάνι του Πειραιά και τη σύλληψη ατόμων φερόμενων ως μελών της οργάνωσης 17 ΝΟΕΜΒΡΗ, εξαπολύθηκε από το κράτος και τα τσιράκια του μια άνευ προηγουμένου επίθεση για την τρομοκράτηση της κοινωνίας. Ενωμένοι οι κρατιστές χαιρέτισαν τις ασφαλίτικες μεθόδους, τα βασανιστήρια, τις ενέσεις, τις στημένες απολογίες σαν μέσο αναγνώρισης της δημοκρατίας. Μια δημοκρατίας που 27 χρόνια μετά ελάχιστες διαφορές έχει με τη χούντα. Οι βασανιστές γίνανε ξαφνικά «απότακτοι αστυνομικοί», τα καθάρματα που καταδυναστεύουν το λαό γίνανε «αθώα θύματα», η απομόνωση και τα λευκά κελιά καλοβαφτήκανε για να κρύψουν το αίσχος, οι αγωνιζόμενοι άνθρωποι, απ’ όπου κι αν προέρχονται, βαφτίστηκαν «τρομοκράτες». Τα ΜΜΕ και οι θλιβεροί παρουσιαστές των δελτίων ειδήσεων μετατράπηκαν σε εισαγγελείς παρόμοιους με αυτούς της χούντας, δεν τηρούν ούτε τα στοιχειώδη προσχήματα. Τα τρομολάγνα παράθυρα του κράτους προβάλλουν το χαφιεδισμό και τη ρουφιανιά ως ύψιστη «κοινωνική» αξία. ΑΛΛΑ ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΠΕΙΘΟΥΝ. Δεν έπεισαν ούτε τα άθλια προβοκατόρικα κείμενα με την υπογραφή «Αναρχικοί» που προσπάθησαν να συκοφαντήσουν το Γιωτόπουλο και τον Κουφοντίνα αλλά και όλους τους αμετανόητους αγωνιστές, αποκαλώντας τους πράκτορες. Κάτι που η ίδια η κοινωνία δεν αποδέχεται, αν κρίνουμε από την απήχηση που είχε η δράση της 17Ν όλα αυτά τα 27 χρόνια. Ούτε και οι άθλιοι αναλυτές των ΜΜΕ, που αποσιώπησαν έντεχνα την αντιδικτατορική δράση του Γιωτόπουλου με την οργάνωση ΛΕΑ αλλά και τις αξίες που επιχείρησε να αναδείξει αυτή η δράση. Η 17Ν, το μαύρο πρόβατο του μαρξισμού, συκοφαντήθηκε όσο ποτέ εξίσου από δεξιούς και αριστερούς. Αλλά, βλέπετε, το 2003 (Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε.) και το 2004 (Ολυμπιακοί Αγώνες) πλησιάζουν, το χρήμα πέφτει με τη σέσουλα και τα κατασταλτικά σχέδια του κράτους εντείνονται. Με τις «φιλικές συνεντεύξεις» σε μπάτσους να δίνουν και να παίρνουν, προκύπτουν πολλά ερωτηματικά για την αξιοπρέπεια διαφόρων αριστερών. Αλλά οι κοινωνικοί αγώνες και η απαξίωση της ρουφιανιάς συνεχίζονται και θα συνεχιστούν και είναι η μόνη απάντηση στα απάνθρωπα σχέδια των εξουσιαστών. ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΛΗΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ-ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΜΗΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ Θεσσαλονίκη Φθινόπωρο 02 Αναρχική Ομάδα ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ (www. oocities.com/dromous) Αναρχικός Πυρήνας «Ενάντια στην Κοινωνική Συναίνεση» |