| True Spirit |
| Netherlands |
| Welcome to the brand new page TRUE SPIRIT NETHERLANDS!!! Carleen Anderson will be playing on a few festivals in the Netherlands this summer. So I'm proud to introduce Melanie Brouwer who will report exclusively about these gigs! |
| Carleen Anderson in Nederland 22 Juni 2002 |
| _________________________________________________________________________________________ |
 |
| Het concert vond plaats op het World Port Jazzfestival gehouden in Rotterdam op 22 Juni 2002. Dit was de eerste keer dat ik Carleen Anderson zag optreden. Eerlijk gezegd was het zelfs de eerste keer dat ik haar muziek hoorde. Mike die deze website opgezet heeft en ik raakten bevriend. En daardoor hoorde ik voor het eerst van Carleen. Ik werd aangestoken door zijn enthousiasme en bood aan om revieuws voor zijn web site te schrijven mocht Carleen in Nederland optreden. Mike kwam zelf naar Nederland om het concert bij te wonen. Carleen zou ons op de gastenlijst zetten, waardoor we gratis naar binnen konden, en waardoor we haar ook backstage zouden kunnen ontmoeten. Het Jazzfestival vond plaats zeg maar onder aan de Erasmus Brug, op een kade langs de Maas. Het had een geheel eigen sfeer, omdat veel van de concerten gespeeld werden in pakhuizen die daar aan de kade stonden. Carleen zou optreden in de grote tent midden op het plein die ze daar voor de gelegenheid hadden neergezet. Het concert begon om 21.00 uur. De band kwam als eerste het podium op, even later gevold Carleen zelf. Ze begonnen met een redelijk up tempo nummer. Het eerste wat me opviel was dat Carleen nogal klein van lengte is, maar dat ze een hele krachtige stem had. Hed 2e wat me opviel was dat ze met een geweldige band optrad. Het waren allemaal heren die al aardig wat prijzen in de wacht hadden gesleept, en dat was te horen ook. Ze waren echt geweldig. Het up tempo nummer werd gevolgd door 2 nummers van haar nieuwe cd "Alberta's GrandDaughter" die nog uit moet komen. Dat vond ik wel gewaagd. Het waren namelijk twee ballads die niemand nog gehoord had, en aan het begin van een concert moet de sfeer er meestal nog in komen. Een concert kan op zo'n manier moeilijker op gang komen, maar dat was hier niet het geval. Het waren twee prachtige ballads, waarvan de 2e vooral een prettig tempo had tijdens de refreins. Vervolgens wandelde Carleen naar haar piano om zichzelf te begeleiden. Dat ging zo het hele concert door. De ene keer speelde ze zelf en de andere keer liet ze het over aan de pianist van de band. Ze leek aardig wat last te hebben van haar keel, of ze was verkouden, want op een gegeven moment ging ze achter de piano zitten en pakte ze een thermosfles op van de grond. Ze vertelde dat dit een remedie was om haar te verzachten, en dat het een stuk beter aan voelde nadat ze ervan gedronken had. Ondanks dat sloeg ze zich prima door het concert heen. Haar stem bleef in takt. Kort daarop begon het te regenen. Het was wel grappig dat ze juist toen een ballad ging zingen wat iets met regen in de titel had. Dat was wel aardig op z'n plaats. Iets anders wat me opviel was de diversiteit in Carleen's stem. Het ene nummer had heel veel hoge noten, en daarna volgde dan weer een nummer waarin ze vooral dat donkere geluid in haar stem liet horen. Er zat ook veel variatie in de stijlen van de nummers. Nu is dat ook zo met de cd's van Carleen, die verschillen per stuk nogal van stijl. Ik vind dat zelf heel erg prettig, daardoor gaat muziek mij nooit vervelen. Ieder volgend nummer was daardoor een verassing, en niet voorspelbaar. En dan de begeleidingsband. Ik schreef al eerder dat ik die geweldig vond. Ze vulden Carleen perfect aan, en maakten de muziek eigenlijk nog mooier om naar te luisteren. Ik was vooral onder de indruk van saxofonist Ben Castle. Zoals hij sommige nummers ondersteunde en dan langzaam overging naar z'n eigen solo, dat was echt perfect. En zijn stijl van soleren vond ik ook fascinerend. Het ene moment was zo'n solo heel rustig en daarna bouwde hij die uit tot een super climax om vervolgens gas terug te nemen en weer op te bouwen tot de volgende climax. was gewoon super. Tegen het einde van het concert volgde nog een verassing. Ernest Ranglin kwam op het podium om een nummer mee te spelen. Wat een schitterend solo speelde hij. En daarmee was het conrt afgelopen. We gingen nog backstage, waar we korte tijd met Carleen en met Ben hebben gebabbeld. Mike dank je wel dat je me verteld hebt over deze prachtige muziek. Ik heb het namelijk reuze naar m'n zin gehad, ondanks dat het koud en nat was, en had het voor geen goud willen missen. Melanie Brouwer |
| ANDS-TRUE SPIRIT NETHERLANDS-TRUE SPIRIT NETHERLANDS-TRUE SPIRIT NETHERLANDS-TRUE SPIRIT |
| ____________________________________________________________________________________________________________ |
| Carleen Anderson's band: Mark Edwards - keyboards Andy Hamill - bass Mark van der Gucht - guitar Winston Clifford - drums Ben Castle - saxophone Special guest: Ernest Ranglin - guitar |
 |