| |
Moslimstrijders die met open armen werden
ingehaald zijn nu gevaarlijk geworden. Bosnie
en Kosovo
kreeg hulp van moslims en zeer stomme niet-moslims. Volgens schattingen
kwamen 43.000 strijders zich aanmelden uit Turkije, Egypte, Syrië,
Algerije, Tunesië, Sudan, Iran, Saudi-Arabië, Pakistan, Jemen, Qatar,
Bahrein, Brunei, Maleisië en Afghanistan.
Die milities vochten in Bosnië rond Zenica, Vitez, Travnik en Mostar.
Ook de wapens kwamen natuurlijk. De Verenigde Staten lieten toe dat
Bosnië via Kroatië van Iran wapens en instructeurs kreeg. Ook al
kwamen sommigen van die trainers van de Iraanse revolutionaire garde
en de Vevak, de geheime dienst van Iran. De moedjahidien eenheden
raakten al snel bekend door hun gewelddadige optreden.
Volgens het vredesakkoord van Dayton (1995) moesten alle
buitenlandse strijders Bosnië verlaten. Velen trokken naar Albanië
om de bevrijding van Kosovo te steunen. Toch bleven zo’n 11.700
mannen in Bosnië. (Die moslimfundamentalisten, ook die in Albanië
verblijven nog steeds in Europa en zijn nu dus vaak actieve
terroristen, bewapend door onrechtstreeks de Verenigde Staten.)
Izetbegovic, beloonde die mannen voor hun dienst met het
staatsburgerschap. Er zijn er ook die trouwden met Bosnische
vrouwen, die soms met geweld tot het huwelijk werden gedwongen.
De meesten vestigden zich rond Bocinja Dona. Dat ligt ongeveer even
ver van Brussel af als Brussel van Madrid. Het Nederlandse Instituut
Clingendael noemde de regio een vrijplaats voor terroristen, waar de
Bosnische regering geen controle meer heeft. Vanuit die regio zou
ook steun worden gegeven aan terroristen die elders in Europa actief
zijn. Verschillende inlichtingendiensten bestempelen de regio als
prima terrein om moslims te rekruteren voor ‘het blanke Al-Qaida’.
Men bedoelt dan moslims met Europese kenmerken die niet opvallen.
Er vonden ook al arrestaties plaats waarbij de politie wapens,
granaten, een koran en dergelijke meer vond. Eind 1999 raakte ook
bekend dat de Bosnische regering in 1993 een paspoort uitgaf op naam
van Bin Laden Het werd op de ambassade in Wenen opgehaald door een
hoge medewerker van hem. Men weet niet of Bin Laden ooit in Bosnië
geweest is.
In nederland: De Turken en
Marokkanen lieten hun (herhaaldelijk!!, meerder famillies.)families
overkomen en manifesteerden zich openlijker als moslims. Er
ontstonden islamitische scholen, omroepen, winkels, bibliotheken,
videotheken, sportclubs en imamopleidingen. De meeste
Turkse moskeeën zijn verbonden met het Turkse Directoraat voor
Godsdienstzaken, het Diyanet, dat imams en koranleraren naar
Nederland uitstuurt en betaalt. De bemoeienis van de Turkse
ambassade en Diyanet-functionarissen maakt dit netwerk tot een
specifiek Turkse aangelegenheid. De Turkse moskeevereniging Milli
Görüs zet zich daarentegen juist af tegen deze staatsislam.
De meeste Marokkaanse moskeeën opereren weer onder Marokkaanse
regie, omdat koning Hassan wordt gezien als directe afstammeling van
Mohammed en 'bevelhebber der gelovigen'. Groeperingen als het
Komitee Marokkaanse Arbeiders Nederland (KMAN) hebben weer niets op
met Hassan, die zij beschouwen als een ordinaire moordenaar.
Daarnaast leven en werken er in ons land Javaanse moslims,
Marokkaanse soefi's, leden van de Surinaams/Pakistaanse World
Islamic Mission en talloze andere groeperingen die hun eenheid
zoeken in afzondering. rond 5500 leerlingen en hun
leerkrachten (scheiding van jongens en meisjes, verbod op muziek,
dans en tekenen) wettigen de vrees dat hier kleine fundamentalistjes
worden gekweekt die volkomen geïsoleerd van de Nederlandse
samenleving komen te staan. Zulke indoctrinatie is niet in het
belang van de samenleving of van de leerlingen zelf. Hoe gevoelig
het ook ligt, de onderwijsinspectie zal vroeg of laat de bezem door
deze scholen moeten halen.
HETZELFDE RISICO is aanwezig bij islamitische 'inkeerbewegingen'
zoals Milli Görüs, een autoritaire, pan-Europese beweging die het
'westerse materialisme' en de democratie afwijst, ook al beloofde de
Nederlandse leiding in een recent gesprek met Frits Bolkestein zich
netjes aan de regels van de rechtsstaat te zullen houden. Leider van
de Milli Görüs, die in Nederland ongeveer 40.000 aanhangers heeft en
veertig moskeeën beheert, is de Turkse premier en aanvoerder van de
fundamentalistische Welvaartspartij Necmettin Erbakan, die in 1989
in Arnhem verklaarde: 'De Europeanen zijn ziek. Wij beschikken over
het medicijn. Heel Europa wordt islamitisch. Wij zullen Rome
veroveren.' Ook de Nederlandse Milli Görüs-secretaris, Ali Yöksel,
is een gevaarlijke gek die vorig jaar in Brussel uitriep:
'Democratie is slechts een uitvinding van de mens, een westerse
dwaling. In Algerije, Bosnië en Koeweit zien we wat die democratie
teweegbrengt. Wij kiezen voor een systeem dat gebaseerd is op de wet
van Allah.'
Penninx beschouwt zulke oprispingen vooral als een teken van
groeiend zelfbewustzijn onder Turkse jongeren in Europa. Toch ziet
hij ook gevaarlijke kanten: 'Vanuit het perspectief van migranten is
het verklaarbaar dat ze via zulke bewegingen hun invloed willen
maximaliseren. Maar voor de cohesie van de samenleving is het
funest, omdat de sterke sociale controle in strijd komt met de
individuele vrijheden die in Nederland wettelijk zijn vastgelegd. En
het komt de beeldvorming over moslims ook niet ten goede.'
Elk land krijgt de islam die het verdient, luidt de slotsom van
Nederland en zijn islam. Ontsporingen zoals die van Milli Görüs mag
het Nederlandse volk zich ook aantrekken. De anti-islamitische
stemming aan het begin van de jaren negentig is mede debet aan het
succes van zulke bewegingen, vooral onder jongeren die er
maatschappelijk houvast aan ontlenen.
Maar de invloed van de Nederlandse omgeving is niet enkel negatief.
Dat bewijst de pas opgerichte Landelijke Islamitische Vrouwen
Organisatie (LIVO), die de kwart miljoen moslimvrouwen in Nederland
wil bundelen. 'Ik hoop dat jullie een feministische interpretatie
van de koran uitwerken, zoals dat ook met de bijbel is gedaan', zei
het VVD-kamerlid Cherribi tijdens de feestelijke oprichting. Dat
waren de initiatiefneemsters vast van plan, en ze zijn niet de
enigen. In maart organiseerden moslimvrouwen onder de noemer Moslima
in het Amsterdamse Soeterijntheater een goedbezochte serie lezingen
en theatervoorstellingen waarin de 'vrouwelijke' visie op de koran
centraal stond. Binnenkort start Moslima een serie debatten en
workshops met islamitische geestelijken.
Arme imams. Hebben ze eindelijk de gelovigen bijeengebracht in hun
gesubsidieerde moskee en dan klopt - inshallah - de feministische
islam aan de poort.
|
|
