De oudste is Gympie, die nu dik 15 jaar is. Het is een gecastreerde Europese korthaar, maar daarom niet minder lief. Het is echt een schatje, de armen en schoot van mijn echtgenoot zijn van haar en haar alleen!
In 2002 kwam onze 1ste Noor bij ons wonen, Punkie. Het was de bedoeling dat we daar ons 1ste nestje mee zouden fokken, maar madam besloot anders. Ze is 2x bij de dekkater geweest en ze vond het dus helemaal niets, als hij wat wilde, zette ze lekker haar achterpoot in zijn buik en dat was het dan.
De 2de keer is ze daar bijna anderhalve week geweest, enorm gezellig, ook al at ze slecht en werd zelfs gevoerd met een plastic lepeltje.
Eenmaal thuis was ze om de week krols en dit holde haar zo uit, dat de beslissing snel gemaakt was, castratie.
Nu is het een lieve, mollige tante, die het enorm naar haar zin heeft.
Ik kies voor mijn katten, die blijven voor mij altijd het belangrijkste.
Maar ik had natuurlijk niet voor niets een Catterynaam aangevraagd en het verlangen naar een nestje bleef groot.
Manlief opperde dat ik een nieuwe Noor kon uitzoeken, dat liet ik me geen 2x zeggen, dus wederom op zoek op het Internet.
Ik vond er een plaatje van een Noor, Sjoera, maar ze was al 4 maanden en ik was wat achterdochtig.
Na zoeken op de site van Roelie van Weert, zag ik haar weer staan, van Cattery Soria Moria, ik heb meteen gebeld en gevraagd wat er met Sjoera aan de hand was. Helemaal niet dus.
De eigenaren waren wat langzaam met het aanvragen van de stambomen.
De eigenaren gebeld, we mochten meteen de andere dag langs komen, ik heb mijn beste beentje voorgezet en heb nog nooit zo n lange week meegemaakt als die na het bezoek.
De zaterdag daarna kwamen ze haar brengen en nu mag ik me de trotse blikopener noemen van 2 Noorse dames. Wat een heerlijk gevoel!!
