Donderdag 5 juli op de verjaardag van de Daila Lama en twee dagen na de verjaardag van Walter zijn we eindelijk in Delhi. Echter Marc was al weg, flauw he!? Hier moet het dan allemaal gaan gebeuren. De eerste dag nog even lopend wat bezienswaardigheden in de buurt bezocht, waaronder Connaught Place, maar als het goed is, is dat snel over.
Vrijdag 6 juli Onze eerste spertocht uitgezet en uitgekomen in KarolBagh de wijk waar de motor market is. T. heeft daar de eerste kennismaking met Madaan gehad en P. de eerste kennismaking met de Lali Singh van Inder. Daar tevens tee nederlanders getroffen, Ellen en Lambert die overmorgen op twee niewe Enfields naar Nederland vertrekken. s'Avonds nog even Ellen en Lamber uit gehoord over ervaringen met Lali Singh. Nog maar even een nachtje over slapen.
Zaterdag 7 juli s'Ochtends eerst maar eens even de bankzaken gecheckt via internet. We moeten toch weten wat we te besteden hebben voor een Bullet. Daarna weer naar de motorarea. Eerst naar Madaan, daar weer love at first sight met zijn oldtimerbullets. What to do....
Eerst maar even een brainstormlunchsessie ingelast. Daarna wat e-mails uitgezet (onder andere naar Marc D. te A. waar hij toen net was gearriveerd op een B. van M. te D.)en nog wat navraag gedaan. Achteraf bleken de Bllets van Madaan toch interressanter voor ons. Inder verkoopt alleen nieuwe, dit betekent dat in nederland er nog eens de prijs van een Bullet bijkomt aan invoerrechten en belastingen.
Om een uur of 6 daadwerkelijk de knoop doorgehakt en onder het genot van een kopje thee de kleren en de extra's uitgezocht. Die van T: Metallic Dark Bleu, die van P. Metallic Silver.
Heerlijk geslapen.
Zondag 8 juliom een uur of twee start de eerste workshop. Lekker relaxed in de laagste versnelling wordt het hart van de motor inelkaar gezet. Alles wordt uitgelegd en voor ons neus in elkaar gezet, is nog behoorlijk leerzaam ook. Ondertussen krijgt de hoofdmonter van Madaan even een oorvijg, ik weet me god niet waarom maar hij heeft waarschijnlijk iets uitgevreten.
Om een uur of 6 zit de cursus erop en gaan we voldaan terug naar Pahar Ganj, onee eerst nog even de strijd aan met de Riksja rijder. s"Avonds lekker dedineerd voor ca. F1,25 p.p., het moet uit de lengte of de breedte komen. Daarna een potje capuchino op het dak van het hotel. Het leven van een indiaganger is geen krentebol.
Maandag 9 juli om 11 uur vervolg van de cursus, s'ochtends eerst een lassietje gedaan bij de corner. Daarna kam de versnellingsbak aanbod met de nodige uitleg. Toch minder simpel als iedereen van te voren verteld zo'n Enfield. In verband met onze try-outtuor naar Leh wordt er nog even een klein tandwiel op de motor gezet, die ik er dan zelf als een soort van test bij tergkomst af kan gaan sleutelen.
Gedurende de dag sloft de oude madaan lekker tussen de onderdelen door en haalt afentoe een bakkie Chai voor ons. Wat we hier ook leren is dat goed gereedschap het halve werk is en je spullen opruimen een hoop tijd bespaard. Soms vliegen de bouten en de moeren je om de oren als er weer een of ander laatje uit elkaar valt. Efficiency en kwaliteit zijn ver te zoeken in India, maarja zo blijft iedereen aan het werk. Vandaag ook gegevens gekregen van Madaan voor de Carnets van de ANWB. Dat kan dus geregeld worden. Call it the day.
Dinsdag 10 juli vandaag vrijaf tot 16.00 ds lekker gaan sightseeingin Old Delhi. Door de steegjes naar de grote vrijdagsmoskee gelopen. De grootste van India. Kan 25.000 mensen herbergen. Ook nog even het Red Fort bekeken en verder gelopen naar de Ghat waar Ghandi op verbrand is. Vandaar een Riksja naar madaan. Kleuren gecheckt erg mooi en we vertrekken vrijdag naar Leh met een groep Nieuw Zeelanders en een mechanic.
s'Avonds nog een minder puntje. Van Marc een hele negatieve e-mail gekregen over de heer Madaan en zijn praktijk. Wat te doen, extra opletten dus, want echt terug knnen we niet meer en Madaan is de enige die verkoopt wat wij willen hebben.
Woensdag 11 juli vanochtend eerst even naar de ambassade van Iran geweest daar moeten we even een aanbevelingsbrief van de nederlandse ambassade afgeven. Als of mijn eerlijke blauwe ogen niet genoeg zijn. Hier nog hele aardige Iranees getroffen die ons gelijk maar even heeft uitgenodigd in zijn his in Teheran.
s'Middags weer even gesightseet, the Hanumans Tomb. 10 S-dollar entree per persoon, toch maar niet. Door naar Karol Bagh en daar helmen, handschoenen, spinnen, etc. gekocht en natuurlijk nog een beetje rond de bikes gehangen. Aan het eind van de dag werd alles aan elkaar vastgezet. De motors werden eindelijk echt herkenbaar.
Donderag 12 juli Vandaag naar de nederlandse en de Pakistaanse ambassade. Vooral de ned. drde een eewigheid, at een slome drollen zeg daar. Pak. ambassade ging daarentegen erg snel, er werd ons gelijk medegedeeld dat we een vism aan de grens konden krijgen. Dat is efficiency, geen bureaucratische rompslomp.
s'Middags via de e-mail de volgende boze brief over Madaan gekregen. Heeft ons toch wel een beetje aan het denken gezet. Maar besloten de brieven uitteprinten en Madaan ermee te confronteren. Hierop vertelde hij ons dat hij onze bezorgdheid begreep, maar kwam ook met allemaal verklaringen en tegenargumenten, ja, "wat is waarrrrr?" (Denk aan Henk). Hij bood ons ook gelijk aan wanneer we niet tevreden zijn de motor voor het zelfde bedrag terug te kopen. Kunnen we lekker met de bus naar huis......
Het heeft in iedergeval iedereen even op scherp gezet. s'Avonds nog even voor het eerst P. z'n motor horen lopen.
Vrijdag 13 julivandaag zouden we eigenlijk vertrekken, maar dat is nog even uitgesteld. Wij maar weer even naar de Iraanse ambassade, onze recommanding afgegeven. Alles oke als we terugkomen uit Ladakh kunnen we ons visa ophalen. Bij Madaan wordt nu ook T. d'r Bulletje in elkaar gezet, waarna hij ons een demonstratie geeft how to start een Bullet. Lijkt op het eerste gezicht niet zo moeilijk.
s'Avonds nog even gaw naar de bazaar op Connaught P. Daar even twee leren jassen gekocht voorbij elkaar F150,-. Koopje!.
Zaterdag 14 juli vandaag Pay-day echter banken werkten niet mee. Geen probleem komt morgen wel. De motoren nog even bewonderd en horen lopen, nu zo goed als af. Maar natuurlijk nog niet helemaal. Ook Timemanagement in India is drama.
S'middags nog even terg naar de bazaar. T. ook nog even een leren broek gescoord. Nu zijn we er echt helemaal klaar voor. s"Avonds nog een bakkie op het dak met Shabby, een zweed die we in Varanassi al zijn tegen gekomen.
Zondag 15 juli zouden we vandaag eindelijk vertrekken. Nee toch weer niet. Maar vandaag wel eerste ritje met de motor door Delhi. Te gek, maar ook wel gek. Alles anders. Anders schakelen, anders rijden, anders remmen, alles is anders. En het belangrijkste natuurlijk er is maar een regel en dat is dat er geen regels zijn. Oja de grootste gaat eerst. Dat betekend dat je als motorrijder en zeker als voorzichtige motorrijder op je nieuwe Enfield je als laatste aan de beurt bent.
Maar dat veranderd: zie verderop. Vandaag ook even het grootste gedeelte van het geld aan Madaan betaald. Later even met een tonnetje aan rupees in m'n tas door Delhi gecrosst.
Door al deze avonturen s'avonds extra lekker gegeten en extra goed geslapen. Nog wel even tas ingepakt voor vertrek morgen en een hoop spullen bij Madaan gedumpt.