Donderdag 30 augustus Rawalpindi 9.30 - Mansehra 15.30 afstand 150 km Onderweg na onze ontbijt mangoshake, kennisgemaakt met de eerste mede enfieldrijder in Pakistan, Russel uit Engeland. Gelijk maar besloten om een beetje samen op te rijden, gingen toch allemaal naar de bergen. Russel bleek een echte crack op het gebied van Enfield en dat leek ons wel nuttig gezelschap. Zijn manier van rijden stond ons ook wel aan, lekker rustig aan en af en toe een chaitje. Zo lekker via een aantal bergdorpjes, die goed waren voor de lunch en shake, naar Manshera.
Daar na enig onderhandelen goed hotel voor goede prijs met topuitzicht. Hier ook onze eerste echte Enfield onderhoud les gehad, de timing. Verder lekker van het uitzicht genoten, door het stadje gelopen, gedinnerd en een theorielesje gehad.
Vrijdag 31 augustus Manshera 9.30 - Besham 15.30 afstand 120 km
Uitgezwaaid door het halve dorp en lekker touren verder de bergen in. Onderweg gestopt voor een lesje bougie lezen. verder getourt door een heerlijk landschap om in te rijden. Om een uur of half 12 gestopt bij een verrassend leuk restaurantje voor een brunch. In Besham aangekomen, lopen (rijden) we twee nederlanders tegen het lijf. Even babbeltje gemaakt, zij zijn de hele Karakoam afgereden. Staat voor een andere keer ook nog op ons lijstje.
Hotelletje snel gevonden en weer wat geklust aan de bikes. Verder wat gegeten en met Russel weer wat gebabbeld over Enfields en het gemis aan kwaliteit in India.
Zaterdag 1 September Besham 11.30 - Mingora 18.00 afstand 180 km
Eerste ochtend mechanic les van Russel. Onderwerp de clutch van peter. Probleem al snel gevonden alleen wat eraan te doen, de oplossing is echte Enfield clutchplates, maar die zijn dankzij mr. Madaan niet voorhanden. Alternatief droge clutch.Na wijze les nog even met z'n drieen ontbijten en daarna Russel naar Gilgit en wij naar Swat valley. De weg naar Swat valley was de slechtste tot nu toe in Pakistan. Hadden zelfs de hulp van een aantal locals nodig om ons te behoeden voor omvallen en/of erger.
De weg vanaf de pas naar beneden ging een stuk voorspoediger en na een uurtje in Mingora. daar al snel een heel leuk hotelletje gevonden en een nog leuker restaurantje. Nog wat urdu geleerd en natuurlijk weer moeilijk om voor jezelf te betalen.
Zondag 2 september Migora 10.30 - Peshawar 18.30 afstand 150 km.
Eerst maar weer goed ontbeten bij de broer van gisteravond en wat dollars gewisseld in een of andere steeg bij een vriend van de neef van die broer. Hier kan het allemaal. Daarna lekker touren zuidwaarts. Heerlijke wegen lekker flauw bochtig en schitterende omgeving. Vlak voor Peshawar nog even aangehouden door de politie, moesten even een bakkie chai met hun doen in het arrestatie busje.
In Peshawar ingechect na wat zoekwerk in de Tourist Inn guesthouse. Bikes lekker binnenstaan. s"avonds lekker bij lokal eettentje chapati met dhal en ladyfinger gegeten. Variatie.
Maandag 3 september Peshawar
Even wat broodjes gehaald bij de bakker op de hoek en daarna naar de touristoffice. Die half leeggekochten wat info ingewonnen over de route die we nog te gaan hadden. Van hieruit met de Rikshaw naar de oldcity. Daar lekker gedwaald tussen alle bazaars. Nog een schitterende moskee bezocht. Schoentjes uit en zonder entree naar binnen, toch wel stuk beter als india. s'Middags werd het toch wel weer erg heet en toch maar besloten het geslenter te beeindigen en lekker naar het guesthouse terug te gaan. Daar de rest van da dag heerlijk gerelaxed, geplakt, gelezen, gesnackt en geknipt. En uiteindelijk natuurlijk heerlijk geslapen.
Dinsdag 4 september Peshawar-Khyber Pass-Peshawar
Vandaag de tour richting Afghanistan. De organisator wilde ons even, na de hoofdprijs gerekend te hebben, met ze 7 in een pick-up proppen. Gelukkig hadden we een aantal flinke schreeuwers in onze groep, waaronder T. Dit eindigde dus in geld terug en naar de buurman voor een lagere prijs in een luxe Toyota Landcruiser. Even snel Permits geregeld want het is verboden area, de Tribal Zone. Hier geleden geen Pakistaanse wetten meer. Hier is de hoofdman de baas en spreekt de Kalasnikov. Voordat we vertrokken werd er ook nog even een gunman opgehaald. Zonder baard maar met kalasnikov en een tas met extra kogelmagazijnen. Kunnen we in ieder geval terugschieten.
Zo'n beetje iedereen loopt hier met een vuurwapen opzichtig op zak. Dit maakte de rit wel erg bizar. De bezienswaardigheden tot de grens waren eigenlijk maar bijzaak. Gereden totdat we Afghanistan in konden kijken, indrukwekkend gevoel. Wat rondgewandeld, bakkie greentea en weer terug naar Peshawar. Daar nog een beetje geshopped en internet. Lekker aan de overkant gehapt.
