Van Peshawar naar Quetta

Woensdag 5 september Peshawar 6.20 - Dera Ismail Khan 15.30 afstand 334 km .

Snel van start zonder oponthoud. Heerlijke weg. Landschap al behoorlijk woestijnachtig met hier en daar wat groen. Nog een pas met schitterende rotspartijen en vanaf daar langs de oever van de Indusrivier naar het zuiden. Reis verloopt voorspoedig. Vlak voor D.I.Khan nog bijna plat gelopen door kudde loslopende kamelen maar ging toch nog net goed.

In D.I.Khan onze even door een vriendelijke local naar het hotel laten gidsen. Eerst beetje opfrissen en relaxen. Daarna even de stad in om na lichtelijke teleurstelling over de bruisendheid van deze stad maar in het hotel te dineren met wentelteefjes en pepsi. Heerlijk.

Donderdag 6 september D.I.Khan 6.00 - Fort Munroo 15.00 afstand 290 km

Ook vandaag begon het weer goed met de wegen. Vroeg begonnen en je komt dan eigenlijk alleen nomadem met kamelen tegen. Tevens is het om deze tijd nog heerlijk fris. Zien onderweg trouwens veel overhoop gereden dieren en autowrakken, maar niet te veel bij nadenken maar wel allert blijven.

Pas om een uur of twaalf voor het eerst gestopt om te eten. Lekker in een truckers restaurant op de Pakistaanse bedden. Na deze break werd de weg eigenlijk een stuk slechter en erg smal, tevens kwam er een hoop vrachtverkeer uit tegenovergestelde richting. Daarna moesten we ook nog de pas op en de wegen waren net breed genoeg voor een vrachtwagen. Dit betekend dat wij meestal het pad moeten ruimen en in de berm eindigen. Na de 923 ste keer gaat dit aardig vervelen en hebben we maar een hotelletje gezocht. Een soort verlaten landhuis met een of andere gek als eigenaar/kok/kamermeisje/etc.. Wilde de hele avond maar met ons blowen en wiskey drinken. Uieindelijk maar vriendelijk de deur uitgezet.

Vrijdag 7 september Fort Munroo 6.15 - Lorrelai 15.00 afstand 200 km

Klein beetje verslapen en toch snel op de motor. Worden gelijk gek van alle vrachtwagens uit tegenovergestelde richting. Paar km na de start een soort van mega opstopping. Gelukkig konden we na wat offroad en wat gewring en doorheen sneaken. Niet zoveel bochtenwerk meer, je kon de Tata's zien aankomen en tijdig de berm in duiken. Onderweg nog Tatarijder ontmoet met een wel heel mooi exemplaar. Natuurlijk moesten we even met hem mee voor een caytje.

Om een uur of drie zonder kleerscheuren aangekomen ın Lorrelai. Daar weer behoorlijk bekijks (mannetje of 50, worden we niet meer echt warm of koud van). T. had al snel haar zesde zintuig in werking gesteld voor het opsnorren van Mangoshake verstrekkers. Dus snel aan de shake. Verder lekker gechilled en gescholden (T.) op het personeel, had ze later wel een beetje spijt van. Heeft ze dan ook maar even verteld in haar beste Pakistaans. Heerlijk met rein geweten geslapen.

Zaterdag 8 september Lorrelai 6.20 - Quetta 14.45 afstand 220 km

Behoorlijk koud als je vroeg begınt, dus maar weer snel tanken en bakkie. Rest van de bakkies deze dag maar weer afgeslagen, wel hier en daar een meloentje of een appel aangenomen. Weer door schitterende landschappen gereden en lekker snel ın Quetta aangekomen. Stad echter gigantisch chaotisch en de kaartjes van de lonely planet kloppen oook niet altijd. Eerst even rondgedwaald, maar gelukkig al snel een local gevonden die ons even naar het Muslim hotel heeft geguided. Daar even opgefrist en de straat op. Eerste touristen die we daar tegen het lijf liepen waren Nederlanders (tevens eerste ın Pak). T. s'avonds verlıefd geworden op kobalt blauwe jurk (wordt vervolgd).

Zondag 9 september Quetta

Lekker relaxed dagje. Eerst maar eens lekker uitgeslapen, gevolgd door een overdadig ontbijt. Verder de dag al sleutelend en internettend doorgebracht. Heerlıjk relaxed.

Maandag 10 september Quetta - Bolan Pass - Quetta afstand 100 km

Uur of 8 vertrokken met z'n tweeen op 1 motor. Onderweg nog wat rondrennende kamelen geschoten (offcourse met de camera). Landschap rond de Bolanpass erg fascinerend, beetje maanlandschap.

s'Mıddags geınternet en geconfronteerd met de dood van de twee bouwvakkers op het project de Roef en de dood van ex-collega Gerard van der Krogt. Rest van de dag vrıj kapot van deze berıchten.

Dinsdag 11 september Quetta

Vandaag extra dagje in quetta gebleven om lekkende achterschokbreker van P. te repareren. Achteraf niet zo een heel simpel klusje, maar de hele middag lekker rondgehangen in het Karol Bag van Quetta. Met wat omwegen bıj de juiste shop gekomen (vriend van de broer van een neef, echte Afghaan). Daar nog wat lesje draaibanken, persen en boren gehad, en natuurlijk heel veel cay gedronken.

Rest van de dag vooral veel geınternet (laatste mogelijkheid tot Turkije) en gepraat met mensen over de Taliban en Afghanistan (hoezo toevallıg) en natuurlıjk de kobalt blauwe jurk van T. gekocht. Natuurlıjk s'avonds bıj thuıskomst geshockt door beelden op televısıe van de aanslagen ın USA. Nog een tijd over liggen praten en denken...., morgen maar snel richting İran vertrekken, je weet nooit hoe het zich hier verder ontwikkeld.