| Snelschaakkampioenschap Limburg voor viertallen Met een bij voorbaat tot kampioenskandidaat gebombardeerde (ahem) equipe reisden Roel, Erik Tom en ik zaterdag 10 november af naar het door een koud landklimaat geteisterd Geleen voor het Limburgs snelschaakkampioenschap voor viertallen. Onder de illustere naam Metro Stars (jaja, en er zit nog een gedachte achter ook!) werd een gooi naar de prijzen gedaan. 's Ochtends werd een soort Zwitsers in 9 rondes gespeeld op grond waarvan 's middags in een A- en B-finalepoule gespeeld zou worden. Met de slaap nog in de ogen wachtte ons in de eerste ronde de weinig benijdenswaardige opdracht de Limburgs kampioen van vorig jaar te bestrijden, Voerendaal. Erik slaagde erin een vol punt te halen tegen een speler die ondanks het feit dat hij speciaal zijn eigen DGT had meegenomen toch wel veel tijd gebruikte, de rest mocht de eerste uit een serie nullen opschrijven. Als beloning volgde in de tweede ronde een bye (15 deelnemende teams). In de derde ronde volgde vervolgens een volkomen onnodige en geflatteerde 0-4 tegen een jeugdteam met de originele naam HMC. Roel werd gevlagd met 3 verbonden pionnen en een paard tegen een kaal paard, ik zag in vliegende tijdnood mat in één over het hoofd en ook bij Erik ging niet alles volgens de gebruikelijke weg. Tom werd er naar eigen zeggen 'netjes vanaf gezet'. Hiermee kwam de warmdraaiperiode ten einde en konden we echt beginnen. Dit betekende vier overwinningen op rij, die echter niet zonder slag of stoot plaats vonden. Overigens moeten die slagen en stoten voor een niet onbelangrijk deel worden toegeschreven aan onze Belgische (alle voordoordelen zijn ruimschoots bevestigd, dank u) wedstrijdleider, die wat ons betreft beter thuis had kunnen blijven om de reglementen nog eens door te nemen. Tom's tegenstander van MSV 1 drukte zijn klok in terwijl hij zelf aan zet was, wat in vliegende tijdnood onduidelijkheid opleverde, de wedstrijdleider reageerde laconiek en onbekwaam. Tom's tegenstander deed een onregelementaire zet (hij stond schaak en hief dit niet op) wat bij het snelschaken verlies zou betekenen. Tom sloeg dan ook zoals gebruikelijk de koning (zonder deze zet overigens te voltooien door de klok in te drukken) en kreeg vervolgens doodleuk te horen dat hij de partij had verloren). En los van dit alles wist onze Vlaamse vriend de uitslagen zo in te voeren dat door ons behaalde punten in de vierde ronde pas aan het einde bij ons totaal werden opgeteld, wat resulteerde in een indeling van ons in een andere finalepoule. In de A-poule wisten we nog een aantal mooie partijen te spelen -hoewel ik zelf niet bepaald van vreselijke blunders gespeend (?) bleef. Uiteindelijk was het resultaat twee gelijke spelen en een overwinning op de uiteindelijke Limburgs kampioen die daarmee de titel prolongeerde, Voerendaal (hoogst eindigende volledig Limburgs team). Is dat niet leuk? De andere vier wedstrijden gingen verloren. Al met al concept om zeker meer aan mee te doen met dit team, maar volgende keer wel op een ander toernooi, ver weg van Geleen. In Middelburg ofzo. Of op Texel. Eindstand Groep A WSC 1 24 14 Voerendaal 16 8 DJZ 15 7 Venlo 14,5 8 WSC 2 14,5 7 DJC 1 11 5 Metro Stars 9 4 Blerick 8 3 Score Finaleronde 1. Tom Spits 2,5 - 7 2. Martijn Dahlhaus 2 - 7 3. Erik Dekker 1,5 - 7 4. Roel Worms 3 - 7 Eindstand Groep B HMC 19 DJC 2 19 Caissa 2 18 Caissa 1 15 MSV 1 10 Heerlen 10 MSV 2 7 |
 |
 |