| ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΑΣΤΡΟΛΟΥΛΟΥΔΑ |
| Η αγάπη είναι ένα κομμάτι ύφασμα το οποίο προσπαθούν να προσαρμόσουν πάνω τους οι δυο που αγαπιούνται. Θέλουν να καταφέρουν να ντυθούν όσο πιο ζεστά μπορούν με αυτό για να μη τους βρουν απροετοίμαστους οι χειμώνες. Πότε τραβάνε από τη μια και πότε από την άλλη. Πότε κόβει ο ένας μιαν άκρη και πότε ξηλώνει ο άλλος την επόμενη, ανάλογα πάντα με τις επιθυμίες τους. Και στο τέλος, εκείνο που μένει δεν είναι παρά ένα μικροσκοπικό πανάκι που δεν φτάνει πια για να σκεπάσει ούτε τις ανάγκες τους... |
| Αποφάσεις που παίρνονται εν θερμώ δεν είναι ψύχραιμες αποφάσεις... |
| Αν θελήσεις να βαδίσεις προς τα επάνω και δεν κοιτάζεις ταυτόχρονα προς αυτή την κατεύθυνση, δεν θα τα καταφέρεις ποτέ... |
| Μη κοιτάζεις το δάχτυλο που νομίζεις ότι σου κουνάω μπροστά στο πρόσωπο. Κοίταζε τα μάτια μου, διάβαζε τα χείλη μου και άγγιζε τη σκέψη μου... |
| Απειλή δεν γίνεται να νιώσεις από πουθενά αν δεν έχεις τον φόβο στο αίμα σου... |
| Κάθε δρόμος που ακολουθείς διασταυρώνεται με πολλούς άλλους και πρέπει να είσαι απόλυτα προσηλωμένος για να καταφέρεις να μη χάσεις τον προσανατολισμό σου... |
| Αν είσαι σίγουρος για τις απόψεις και τις ιδέες σου, για όλα όσα πιστεύεις, μη διστάσεις ποτέ να ακούσεις και τις απόψεις των άλλων... |
| Αν προσπαθήσεις να κρατήσεις στα χέρια του δυο ευτυχίες μαζί, δεν θα καταφέρεις ποτέ να γνωρίσεις την ευτυχία... |
| Βουτώντας βαθιά μέσα στο παραμύθι και στο όνειρο, βρίσκεις σπάνια δώρα για να γεμίσεις το καλάθι της καρδιάς σου. Γι' αυτό να μη ξεχνάς ποτέ να ονειρεύεσαι... |
| Στο βαθμό που εξαρτάται από σένα να μπορέσεις να "δεις" από μέσα κάποιους ανθρώπους, εξαρτάται και το να αφήσεις ή και να βοηθήσεις να σε "δουν" κι εκείνοι. Στο χέρι σου είναι αν θα ανοίξεις και πόσα στεγανά, αν θα φωτίσεις και πόσα σκοτεινά σημεία ή αν θα προκαλέσεις σύγχυση μπερδεύοντας τα σκοτεινά με τα φωτισμένα. Όλα είναι βάπτιση και αναβάπτιση του εσώτατου εγώ μας... |
| Μερικών πραγμάτων η αξία δεν είναι δυνατόν να εκτιμηθεί λόγω της σπανιότητας και της ειδικής ομορφιάς τους. Μερικών ανθρώπων η αξία θα δεις να καθίσταται ανεκτίμητη λόγω της αναγκαιότητάς σου να υπάρχουν στη ζωή σου. Αναγκαιότητα που θα δημιουργείται από τις αντανακλάσεις του πολύτιμου υλικού από το οποίο είναι φτιαγμένοι... |
| Όλα αρχή είναι, όπως και να το δει κανείς. Κάθε ταξίδι τελειώνει για να αρχίσει ένα άλλο... |
| Εκατό χρόνια επιμονής οδηγούν τους ποιητές στη δόξα... ή στην εξαθλίωση... |
| Κάπου-κάπου, ίσως και να είναι καλό να επαναλαμβάνεσαι... |
| Η νοσταλγία δικαιώνεται με κάθε επιστροφή... |
| Υπάρχουν ποιήματα που ζωγραφίζουν καλοκαίρια, ποιήματα γραμμένα από δύο, για δύο. Για όλα τα όμορφα γεγονότα της ζωής μας πάντα θα χρειάζονται δύο... |
| 1999-2004 |
 |
 |
 |
| Πρώτο μέρος |
 |
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|