| ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ |
| Είσαι εδώ ή δεν είσαι; συννεφάκια και μπόρες για να φεύγουν οι ώρες κυνηγάς κι αγνοείσαι. Ξεγελάς τον καιρό στη ζωή προσποιείσαι με κοιτάς, μου γελάς και δεν ξέρω πού είσαι. Για φεγγάρια μιλάς και κοχύλια μου στέλνεις τρεις φορές ανατέλλεις και στη δύση γυρνάς. Μου απλώνεις το χέρι και ξανά το τραβάς ποιους θεούς πολεμάς; ποια ευχή, ποιο αστέρι; Είσαι φως ή σκιά; λυχναριού αυταπάτη συμφωνία ενάτη του ανέμου φιλιά. Τι ζητάς και μεθάς; πού να πας ταξιδεύεις; την καρδιά κοροϊδεύεις στο μηδέν τριγυρνάς. Αν σε θέλω ρωτάς και δεν θες απαντήσεις δεν πιστεύεις σε πτήσεις στο βυθό σου πετάς. Ευκαιρία να βρεις να μου δείξεις γυρεύεις τα όνειρα που ξοδεύεις ποθημένης ζωής. Μακρινή μου ματιά σε σταθμούς από χιόνι ταξιδεύουμε μόνοι από χρόνια παλιά. Ποια σφιχτή αγκαλιά φυλακή θα μας κλείσει τα κομμένα σκοινιά στο κενό να σκορπίσει. |
 |
 |
| 7 Ιουλίου 2000 |
 |
 |
|