| ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟΙ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ |
| Μια διαδρομή η αγάπη μας ήταν αν θες και τα λιμάνια που γνώρισε κλείσαν', για δες μια καταιγίδα που ξέσπασε πήρε το χτες τι ν' απογίναν' τα όνειρα, πού 'ναι οι χαρές. Και η ζωή μας ναυάγησε, φταίω και φταις χάθηκε πια κάθε νόημα κι άλλο μην κλαις άλλο δεν θες να πονέσουμε τώρα μου λες μα της φωνής σου ο αντίλαλος ξύνει πληγές. Τώρα έκλεισαν οι δρόμοι είναι άδικοι οι νόμοι της καρδιάς πάνε πια τα περασμένα μας τα σκόρπισε ένα-ένα ο βοριάς. Κι αν δακρύσανε τα μάτια και αν γίνανε κομμάτια τα παλιά της χαράς το πεπρωμένο να τελειώνει είναι γραμμένο μια βραδιά. Σαν τα πουλιά που πετάξανε σ' άλλες φωλιές ξέχωρους δρόμους χαράξαμε, πάνε οι γιορτές κι αν αγαπήσουμε αύριο χίλιες φορές δεν θα ξανάρθουν ποτέ οι δικές μας στιγμές. Θα γνωρίσουμε πάλι ψεύτικες αγκαλιές κι η αγάπη θα κάνει σκοτεινές διαδρομές τη σελίδα που σκίστηκε τώρα ψάξε και βρες κι έλα να υπογράψουμε, άγνωστοι, τι τα θες. |
| 13 Μαϊου 1989 |
 |
 |
 |
 |
|