| "Πρέπει να μένεις μόνος με τα δέντρα, τα λιβάδια, τα ρυάκια. Δεν είσαι ποτέ μόνος αν κουβαλάς τα πράγματα της σκέψης, τις εικόνες και τα προβλήματά της. Ο νους δεν πρέπει να γεμίζει με τα βράχια και τα σύννεφα της γης. Πρέπει να είναι αδειανός σαν ένα καινουριοφτιαγμένο σταμνί. Τότε θα μπορούσες να δεις κάτι ολικά, κάτι που δεν έχει ξαναϋπάρξει. Δεν μπορείς να το δεις αυτό αν "εσύ" είσαι εκεί. Εσύ πρέπει να "πεθάνεις" για να το δεις. Μπορεί να νομίζεις ότι είσαι το σπουδαιότερο πράγμα στον κόσμο αλλά δεν είσαι. Μπορεί να έχεις όλα όσα έχει κατασκευάσει η σκέψη αλλά είναι όλα τους γερασμένα, χρησιμοποιημένα, ετοιμόρροπα" |
