LUIS AMADO CARBALLO

LIMIAR
Verde canzón aldeán...
Nún refrorecer de verbas
a breixa da emoción nova
qu' o inteleito peneira.

Na farpa donda da choiva
a mansa néboa mareira
pide esmola ás nosas almas
para redimil-a Terra.

(Pol-o vieiro da Galassia
viu a estrela devanceira
que preñou o fol da gaita
co vento mol da Proensa).

Apalpe o ollar asisado
liña e cor na natureza
e deixando o mel no esprito
esbare e espresión certeira.