|
||
|
||
![]() |
Estes artesáns, xeralmente
ambulantes, so levaban a ferramenta ó lombo nunha gran cesta ou sera.
Chegaban á casa e empezaban á coloca-lo ripeiro montado en dous pés por
unha cabeza, xa que pola outra asentábase nun furado da parede. Tiña un
rebaixe no medio para mete-la zoca e poder acuña-la. Por riba, e á
altura da cabeza, espetaban na paree o pau das llegras, e ó outro lado
asentaban o cepo de tres pés, que servía para esmaltar e acoitelar.
|
Os tipos de zocas mais utilizados, na nosa zona, eran as de escarpín (con diferencias para muller e home). Zocas de zapatilla, de tres tacóns, pintadas de negro e con moita decoración incisa. Zocas de empeza con un rebaixe todo ó redor onde se asentaba a empeña da bota, clavando sobre o seu contorno unha vira de badana
Como artesanía desaparece a partires dos anos setenta