1959

____

Ik wou dat je hart een kast was met een deurtje

En dat ik kon kijken in het interieurtje

Dan moest je oprecht zijn, goed of slecht, maar echt zijn

En dan zei je al gauw, als ik vroeg, ben je trouw

'n beetje, verliefd is iedereen wel eens, dat weet je

Je wilt verstandig zijn, maar dat vergeet je

Zodra je naar wat amor fluistert, luistert

Dan weet je, dat wordt weer net zoiets als Faust en Greetje

Met rendez-vous'tjes in een klein cafeetje

En slent'ren in de maneschijn

Met rozengeur, en kussen bij het afscheid aan de deur

De nacht is blauw, je fluistert mond aan mond ik zweer je eeuwig trouw

'n beetje, verliefd was je wel meer, meneer, dat weet je

Je hart kwam wel eens meer op een ideetje

Dat speet je, maar ach weet je, soms vergeet je wel een beetje gauw je eedje van trouw

Maar toch ben ik blij dat mijn hart ook geen deur heeft

Want je weet nooit wat daar in het interieur leeft

Wel wil ik beloven, als we ons verloven

En je vraagt, ben je trouw, zeg ik nooit tegen jou

Met rozengeur, en kussen bij het afscheid aan de deur

De nacht is blauw, je fluistert mond aan mond ik zweer je eeuwig trouw

'n beetje, verliefd was je wel meer, meneer, dat weet je

Je hart kwam wel eens meer op een ideetje

Dat speet je, maar ach weet je, soms vergeet je wel een beetje gauw je eedje van trouw

__________