CHAPTOR 6
"กรี๊ดดดดดดดดดด อย่านะ อย่าาาาาาาาาาา
" เสียงกรีดร้องของหญิงสาวในมุมมืดของอาคารสูงของเขตชิบุยะตะวันออกดังขึ้นอย่างตกใจสุดขีด
ชายฉกรรจ์กลุ่มหนึ่งกำลังหัวเราอย่างสนุกสนานกับการได้ย่ำยีหญิงสาววัยรุ่น
2 คนอย่าเมามันจนเธอหมดสติไป พวกมันก็พากันจากไปอย่างไร้ความปรานี พร้อมกับทิ้งของสิ่งหนึ่งเอาไว้ให้ดูต่างหน้า
...
"ใคร มันเป็นใครกัน หนอยมาทำเรื่องแบบนี้ในเขตของเรา
บ้าที่สุด " เสียงด่าดังลั่นบริเวณทำเอาลูกน้องพากันขนหัวลุก ชายหนุ่มผมแดงโกรธมากที่มีคนมาทำร้ายหญิงสาวในเขตของเขาแบบนี้หนำซ้ำยังทิ้งจี้ห้อย
คอที่ดูเหมือนสัญลักษณ์อะไรสักอย่างไว้อีกต่างหาก มันท้าทายกันชัดๆ
"Sugi ใจเย็นๆก่อนสิ นายทำเจ้าพวกนี้หัวหดกันหมดแล้วนะ
" Inoran เตือนเสียงเรียบทั้งที่ตัวเองก็เดือดจนระงับแทบไม่ไหว
เขาและพรรคพวกต้องเดือดร้อนเพราะเรื่องนี้ หลายฝ่ายเริ่มเพ่งเล็งมาที่แกงค์ของเขา
ด้วยว่าเป็นแกงค์ใหญ่
"ค่อยๆสืบดีกว่านะ ใจร้อนแบบนี้จะเสียเอา "
Inoran มองดูจี้ห้อยคอในมือนิ่ง เหมือนกับเคยเห็นที่ไหนกันนะ จี้แบบนี้..
ฉับพลันนั้นเอง ความคิดก็วาบขึ้นเมื่อนึกถึงสิ่งที่ห้อยคอของชายหนุ่มผู้เป็นหัวหน้าของ
Illicit ขึ้นมา
"Illicit " แม้เสียงที่รอดออกมาจะบางเบาแต่ก็เพียงพอให้
Sugizo ที่อยู่ใกล้ๆได้ยิน เขาหันขวับมาทันที
"ว่าไงนะ Ino " ชายหนุ่มร่างบางหันมาจ้องหน้าเพื่อนพลางยื่นจี้ให้เห็นชัดๆ
"จี้นี่ของ Illicit ชั้นจำได้ เคยเห็นมาครั้งหนึ่ง
" Sugizo นิ่งไป Illicit เขานึกไปถึงตอนที่เจอกับ Ryuichi ใช่หมอนั่นก็ห้อยจี้แบบนี้
ทำไม
Sugizo กัดฟันกรอดด้วยความแค้น เขาไม่นึกว่าคนอย่าง
Ryu จะทำได้ ด้าน Inoran เองก็นึกแค้นใจ วันนั้นเขาน่าจะอัดเจ้าหมอนั่นซะก่อนที่มันจะทำเรื่องชั่วๆแบบนี้
เขาสะดุ้งรู้ตัวอีกครั้งเมื่อเสียง Sugi สั่งการ
"บอกหน่วยลาดตระเวนทุกคนให้เข้มงวดมากขึ้นอย่าให้ใครก่อเรื่องได้อีก
แล้วให้ทุกคนเตรียมปะทะได้ทุกเวลาที่ชั้นสั่ง" เสียงกร้าวดังขึ้น
สทาชิกในแกงค์ทุกชีวิต ต่างตอบรับคำสั่งอย่างเข้มแข็ง ศักดิ์ศรี คำนี้ช่างยิ่งใหญ่นัก
ใครจะมาเหยียบย่ำหาได้ไม่
"ได้ข่าวว่าฝั่งตะวันออกมีปัญหาใหญ่เหรอ "
J ถาม Ryu ในขณะที่มาประชุมกัน
"ใช่ มีคดีข่มขืนในเขตพวก Lunacy น่ะ แล้วก็ทิ้งอะไรไว้ด้วย
แต่ชั้นยังไม่รู้ว่าเป็นอะไร" Ryu ตอบ ขณะที่กำลังคุยกันนั่นเอง
ลูกน้องก็วิ่งเข้ามารายงานกระหืดกระหอบ
"แย่แล้วครับหัวหน้า แย่แล้ว " J และ Ryuichi
ลุกขึ้นทันทีเมื่อเห็นต้นเสียงวิ่งเข้ามาท่าทางเหนื่อยหอบ
"มีอะไร แล้วนี่ทำไมมันยับเยินแบบนี้ล่ะ"
Ryuichi ถาม เขาดูสภาพแล้วเจ้าหมอนี่เป็นหน่วยสังเกตการณ์นี่นา
"ตอน ตอนที่เรากำลังลาดตระเวนกันที่ถนนไฮเวย์แถบชานเมืองครับ
มีรถของกลุ่มอะไรไม่รู้วิ่งตามบี้เราซะกระจายหมด ตอนนี้ส่งโรงพยาบาลไปหลายคนแล้วครับ
ผมเจ็บน้อยที่สุดเลยมารายงาน ก่อน " พูดจบก็ไอโขลก Ryu รีบบอกให้พวกที่เหลือพาไปหาหมอ
แต่ก่อนที่จะโดนลากออกไป คนเจ็บก็ได้ยื่นสิ่งหนึ่งให้แก่ Ryu พร้อมกับบอกว่า
..
"ก่อนที่พวกมันจะไป มันทิ้งนี่ไว้ที่พวกเราคนหนึ่งครับ
" สิ่งที่ลูกน้องของตนหยิบยื่นให้ทำเอา J และ Ryuichi ขมวดคิ้ว
นี่มัน
"ต่างหูเหรอ .. " J มองหน้าเพื่อนรักอย่างไม่อยากเชื่อ
Ryuichi มองอย่างรู้กัน
"คุ้นๆนะ " J เงียบไป เขากำมือแน่น กัดฟันกรอด
เค้นเสียงรอดไรฟันออกมาเบาๆ
"Lunacy.." Ryuichi มองเพื่อนที่โกรธจัด
เขาเองก็แทบกระอัก ไม่น่าเชื่อเลยว่าเจ้าหมอนั่นจะส่งคนมาทำร้ายพวกเขาได้
อย่าให้เจออีกแล้วกัน พ่อจะอัดให้กระอัดเลือด
"สั่งทุกคนให้เตรียมพร้อมไว้ แล้วให้กวดขันกันให้ดี
พวกมันข้ามเขตมาเมื่อไหร่ จัดการซะ" เสียง J สั่งการไปอย่างเด็ดขาด
และคำสั่งนั้นก็เป็นผลนับตั้งแต่คืนนี้เป็นต้นไป ...
1 เดือนผ่านไป
"ยิ้มอะไรเหรอ Hisa " Takuro เอ่ยถามคนรักที่นั่งจิบเหล้าอย่างสบายอารมณ์อยู่บนเก้าอี้นอนตัวใหญ่ท่ามกลางตึกสูง
Hisa เหลือบตาขึ้นมองคนที่ทักด้วยแววตาสะใจและสมใจ
"กำลังสนุกน่ะสิ Taku เจ้า 2 แกงค์นั่นมันโง่ดีจัง
ตั้งแต่เกิดเรื่องตอนนั้นมันก็เข้าซัดกันไม่หยุดเลย เจอกันที่ไหนเป็นได้เรื่อง
" Hisa หัวเราะอย่างสนุกสนาน Takuro ลงมานั่งเบียดกับเขาพลางดึงร่างบางให้ขึ้นมานั่งบนตัก
แล้วแย่งแก้วเหล้าไปวางไว้ที่โต๊ะ
"ทีนี้นายจะบอกชั้นได้หรือยังว่าทำไมถึงอยากจะทำลายเจ้า
2 แกงค์นั่น " Taku เชยคางมนให้มองมาที่เขา Hisa เงียบไม่ตอบ แต่กลับพลิกตัวมานั่งคร่อมร่างสูงของอีกฝ่ายไว้แล้วก้มหน้าลงมาประชิด
"แล้วชั้นจะบอกนายเมื่อถึงเวลา Taku แต่ตอนนี้ชั้นกำลังมีความสุข
ชั้นก็อยากให้นายได้มีความสุขด้วย ชั้นจะให้รางวัลนายดีมั้ย" ร่างบางบนตักเบียดเข้ามาแนบชิดทำให้
Takuro ลืมเรื่องที่ถาม สองแขนที่แข็งแรงโอบรอบเอวเล็กรั้งเข้ามาชิดมากขึ้น
ริมฝีปากซุกไซร้ไปตามซอกคอและใบหน้าสวยอย่างหลงไหล จนสุดท้ายก็อุ้มร่างที่อ่อนระทวยกลับเข้าห้องเพื่อสานต่อให้จบ
"อือ Taku.." เสียงเรียกกระเส่านั้นยั่วเย้าให้รุกเร้ามากขึ้น
วูบหนึ่งที่ Hisa ปรือตาขึ้น แววตาที่ฉายความเย็นชาออกมาโดยที่อีกฝ่ายไม่รู้ตัวเพราะกำลังวุ่นวายกับผิวเนื้อของอีกฝ่าย
ริมฝีปากบางเผลอพูดออกมาเบาๆ
"มีความสุขให้พอเถอะ Takuro " ชายหนุ่มที่คลุกเคล้าร่างบางอยู่เงยหน้าขึ้น
"นายว่าอะไรนะ Hisa " แววตาที่เย็นชาเมื่อครู่เปลี่ยนเป็นอ่อนหวานทันที
พลางดึงตัวร่างสูงที่ทาบทับเขาอยู่ให้ขึ้นมาและแตะริมฝีปากเบาๆที่หน้าผากนั้น
"ไม่มีอะไร Taku มาสิ อย่าพึ่งหยุด ชั้นรู้ว่านายต้องการมากกว่านี้
" Takuro ยิ้ม ก่อนจะรุกเร้ารุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ Hisashi ไม่ปฏิเสธเขาตอบรับการเล้าโลมของ
Takuro ทุกอย่าง เอาสิ Takuro ตักตวงสิ่งที่นายต้องการไปให้พอ แต่หลังจากนั้นนายต้องตอบแทนให้ชั้นอย่างสาสม
ความคิดต่างๆสะดุดลงเมื่อรู้สึกได้ถึงการแทรกกายอย่างรุนแรง
Hisa สะดุ้งเฮือกก่อนจะกรีดร้องออกมา แต่ร่างที่บดเบียดเข้ามาหาได้หยุดยั้งไม่ยังคงเดินหน้าต่อไป
เสียงหอบหายใจ เสียงครางและเสียงกรีดร้องยังคงมีอย่างต่อเนื่องจนกว่าจะพอใจและสมใจของผู้เรียกร้องนั่นล่ะ
ทุกอย่างจึงจะจบลง
