Geçemezsin kalbimin sokaklarindan artik

sana geldigim yollardan döndürdün beni
kendime sarilacagim yeniden seni hiç sevmemis gibi
kimsesiz bir vedanin busesini söküp dudaklarimdan
gökyüzüne firlatacagim
varsin söz dinlemesin gözlerin
varsin aglasin isterse yagmurlarla
seni unutacagim
Vuramayacak artik anilarin da beni
gönlümün arka sokaklarinda dolasmak yok
korkmuyorum sarkilardaki veda makamindan
korkmuyorum kalbimle bulusmaktan
beni benden baskasi vuramaz artik inan
seni unutacagim
en yorgun yerindeyim hayatin
en yogun acisindayim sevdanin
hüznün karanligini aydinlatacagim
her sabah biraz daha kendime sarilip
seni unutacagim



Yuz kizartici bir suc degildir hirsizlik
calinan birinin kalbiyse eger.
Cabuk unutulurdu islak bir opucugun yakici tadi belki de,
kalp gogus kafesine o kadar yuklenmeseydi eger.
ÖMRüMüN Sol ANaHTaRiSIN HaZaN MaKaMiNiN KaPiSiNi AÇaN



Bu sabah baslamaliyim seni unutmaya
Önce
gözlerinin yesillerinde saklanan
ve beni her baktigimda
ayri diyarlarda dolastiran
uçurum ürpertisi

cennet sohbeti
su yesili
ömrümün gördügü en güzel gözleri

unutabilmeliyim.
Sonra
en dogru firari gönlümün
gönlünle; gönüllü yolculugu
uyanamamis sabahlarimiz
uyunamamis gecelerimiz
biz seninle kaç kisiydik
daha kaç kisi olurduk gitmeseydin
bu kalabalik korkuyu

kalbimin sokaklarina sokmasaydin
,
kendi küllerimi savurur gibiyim hayata

yoklugunu suluyor gözyasim
nicedir görünmez oldu yanagimdaki tek gamze
mavi yalnizligim benim
kurtarilamayan çigligim
anilarim acilarim benim

Tesellisiz bir günce tutuyor ruhum sanki
sanki kelebekler kaçiyor açtikça sayfalari
gitgide tenhalasiyor içimdeki umut
kendi sularimda boguluyorum
kendi yarattigim derinlikler sebebim oluyor
bu aci ne senden,ne askimdan
düpedüz benden

ipek bir kefen giyinmis geçmisin takvimi yapraklarinda sonbahar var
tek el ates etmeye hazir hasretim
mavi yalnizligim benim
kurtarilamayan çigligim
anilarim acilarim benim

canim çay istemiyor
sahdamari kaniyor siirlerin
çarpraz ateslerde vuruyor sarkilar beni
mahçup oluyorum duygularima
karanliga isigi degil
isiga karanligi tanistirdim ben
dargin bir melegin,masal rengi bulutunu aldim elinden
gittigini söylemesen olmazmiydi

aglarimi daglara attim
baliklar okyanusa varsin diye
balikçinin zipkinina gül taktim
martilara atsin diye
fularimi uçurdum

kederli kirmizi bir rüzgarin pesinde simdi
giderken öpmesen olmazmiydi
mavi yalnizligim benim
kurtarilamayan çigligim
anilarim,acilarim benim

semahindayim seni unutmanin
dönüyorum,
göçmeniyim adresinin
dönüyorum kaçinci ölümü bu ömrümün
dönüyorum
rehinim
dönüyorum
seninim
dönüyorum
Bu sabah baslamak için seni unutmaya
yeniden ölüyorum