UZAK MAVİLİKLER

Söyle nerede dün gçrdüğüm gençlik rüyası
Söyle niçin ağlıyor baktığım tüm aynalar
Yoksa bumu kabus bumu düşlerin vedası
Kayboldum tutsun artık elimden hatıralar
.....
Küskünüm insanlığa dargınım sevgiliye
Dipsiz kuyularda pas tuttu körpe bedenim
Sö verdim güllere söz verdim gelinciklere
Kan ağlayan saçlarını okşayacak benim
....
hayallerimi uzak maviliklere saldım
içimdeki çocuğu sevgi filizlerine
Ben doğduğum gün hıçkırıklarla nefes aldım
ruhum titriyordu kelepçelenmişçesine
........
artık bir yudum su arıyorum sadece su
ışık olsun yol olsun çile olsun fikrime
aşk denilen koca ummanı kaynatan pusu
bir avuç göz yaşıyla yoğrulmuş bir damla su
.......
hayat çöl alem kupkuru topraktan ibaret
sevgi yürekte sessiz fırtınalar kopartır
gülümsemeler bile aşka ödenen diyet
sonunda kül olur kalbe kazılan her satır
..........
uzak mavilikler haykırın irkilsin zaman
yüklensin saniyeler asırların yükünü
annemin ninnisini duyupta belki bir an
yine gülümser aynalar
yine yanaklarımdan öper bahar
EDEBİÖLÜM