Mabel

nerde o denizim benim, lekesiz gökyüzüm?
hani o ictikce susuzlugumu arttiran cesme?
kim götürdü bakislarimi, ne oldu gözlerime?
hani benim ellerim, ayaklarim, saclarim, yüzüm?

bu ben degilim besbelli, bu bir baskasi!
gözlerim yabanci bakiyor gözlerime aynadan
o kim? böyle durup durup beni aldatan?
besbelli bir oyuna gelmisim acikcasi.

birini sevmisim besbelli, beni koyup gitmis,
ondan simdi aradigim hep o, hep ben!
o ikisi kirmis beni, yikmis, incitmis.

simdi bilmedigim bir sarki her yerde söylenen;
sevincten, mutluluktan, sevgiden uzak.
ne aci! senin olmak, sende olmak, sensiz olmak!

(Ü. Yasar Oguzcan)