Παντού Εσύ

Στο θρόισμα αποχαιρετισμού των φύλλων.
Στο λίκνισμα του αργού χορού τους.
Στα χρώματά τους.
Στον αποχωρισμό τους από εκεί που γέμιζαν ζωή.
Στη τελική τους πτώση.

Στο νέο χελιδόνι που δειλά αφήνει τη φωλιά.
Στο πρώτο πέταγμα του.
Στο πρώτο του ταξίδι που καλεί το χειμώνα να ‘ρθει.

Στον ουρανό που αλλάζει χρώμα κι άρωμα.
Στα τελευταία μελένια φεγγάρια του καλοκαιριού.
Στην βροχή που γλυκιά ξανάρχεται.
Στο τελείωμα του κύκλου της.
Στη συνέχεια της σπείρας της.
Στο άπειρο της μορφής της.

Στο άγγιγμα των χειλιών της.
Στο ψίθυρο των δακτύλων της.
Στο υπέροχο σκοτάδι των ματιών της.
Στον ιστό του λαιμού της.

Στην επιστροφή εκείνης.
Στη μοναδική πραγματικότητα της.
Στη πανέμορφη απόσταση της.
Στον απόλυτο έρωτα της.
Στην ατέλειωτη φυγή της.

Παντού Εσύ.

27-8-98 


                            πίσω στο Ωμέγα