Untitled

Het hoog sensitieve kind : help je kinderen op te groeien in een wereld die hen overweldigt

Elaine N. Aron. – archipel, 2004. – 379 p.
ISBN : 90-6305-118-2

Soort : non-fictie

Trefwoorden : Emoties ; kinderen Emoties ; psychotherapie

------------------------------------------------------------------------------------------------------

Met dit boek vervolledigt Aron haar “reeks” in verband met hoogsensitiviteit. Zij schreef eerder de twee boeken Hoog sensitieve personen en Hoog sensitieve personen in de liefde. Daar zowel de auteur als haar kind zelf hoogsensitief zijn, past ze de theorie die ze hier uitlegt onder andere toe op haar eigen ervaringen. Aron is onderzoeks- en klinisch psychologe, sinds twaalf jaar voert zij onderzoek naar hoogsensitiviteit. Via vragenlijsten aan duizenden personen heeft ze heel wat informatie verzameld en deze verwerkt in haar drie boeken over dit onderwerp. Dit boek richt ze vooral aan ouders, leerkrachten en opvoeders van hoog sensitieve kinderen. Ze schreef het onder andere omdat sommige opvoeders heel wat problemen ondervinden bij de opvoeding van een HSK (hoog sensitief kind) wegens ontbrekende kennis hierover. Een HSK opvoeden is zeker niet gemakkelijk, maar de auteur houdt ons voor ogen dat er ook heel veel vreugdevolle momenten zijn omdat deze kinderen van nature heel nieuwsgierig en creatief zijn en vaak tot verrassende inzichten komen. In het voorwoord integreert ze een vragenlijst om te ontdekken of een kind al dan niet hoog sensitief is. Ze beschrijft de kenmerken van hoogsensitiviteit op een eenvoudige, duidelijke en overzichtelijke manier. Het boek bevat testen, casestudies en adviezen om een HSK op te voeden, te kalmeren, te steunen,…
Ze legt uit dat hoogsensitiviteit voorkomt bij 15 à 20 % van de kinderen, ongeacht hun geslacht. Vroeger werden deze kinderen vaak als verlegen, introvert, bangelijk, etc. omschreven. De auteur geeft niet enkel een nieuwe en meer accurate benaming, maar beschrijft tevens een nieuwe manier van denken over HSK’s. Deze kinderen zijn vlug overweldigd, overprikkeld, ongewoon empathisch en kunnen onderling heel verschillend zijn. Ze beschrijft de zes voornaamste kenmerken van HSK’s die bij de opvoeding de meeste moeilijkheden veroorzaken en toont aan hoe men op een efficiënte manier hiermee kan omgaan.
Hoogsensitiviteit is een geërfde eigenschap, maar het is best mogelijk dat één of beide ouders zelf niet hoogsensitief zijn. Om dit te testen vinden we ook hieromtrent een vragenlijst in het boek. HSK’s worden hevig beïnvloed door hoe hun ouders zich voelen, dus is het van groot belang dat de ouders, vooral als ze zelf hoog sensitief zijn, hun gevoelens onder controle kunnen houden.
Aron beschrijft vier belangrijke sleutels om een HSK te laten opgroeien tot een levenslustig en gelukkig kind en legt uit hoe je hun eigenwaarde kan vergroten. Tevens geeft ze tips om te reageren op onaangepaste opmerkingen van buitenstaanders. De verschillende leeftijdsfasen van het HSK worden chronologisch en gestructureerd overlopen, evenals de specifieke problemen behorende bij een bepaalde leeftijd. Zeker de puberteit en de eerste stappen naar volwassenheid vragen bijzondere aandacht. Het is belangrijk dat de hoogsensitieve puber voorbereid wordt op de mogelijke gevolgen van zijn studieresultaten, verliefdheden, etc. Tevens mag er niet voorbijgegaan worden aan de ontluikende seksuele gevoelens en de verwarring die hiermee vaak gepaard gaat.
Aron sluit het boek af met twintig tips voor leerkrachten om hoog sensitieve kinderen in de klas beter te begrijpen.
Achteraan vindt men een bibliografie en tevens interessante websites en titels van video’s.

Hoewel de auteur enerzijds beweert dat hoogsensitiviteit geen “ziekte” of persoonlijkheidsstoornis is en dus ook niet als dusdanig behandeld dient te worden, geeft ze anderzijds heel veel tips en strategieën omdat een HSK een specifieke opvoeding vereist. Dit vind ik nogal tegenstrijdig. Ze is ook wat veeleisend wat betreft de omgeving (familie, leerkrachten, vrienden,….) en vraagt ook van anderen een specifieke houding tegenover het kind… wat m.i. soms wat overdreven overkomt en waardoor ze hoogsensitiviteit toch wel wat als tekortkoming en misschien zelfs als “persoonlijkheidsstoornis” beschouwt, terwijl ze het tegendeel beweert. Ze creëert bijna een “eigen wereldje” voor het HSK waardoor het zich waarschijnlijk als buitenstaander zal beschouwen en dit kan de aanvaarding door anderen (vooral leeftijdsgenootjes) belemmeren.