![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Tamil Nadu 23-10-2002 tot 27/10/2002 |
VERVOER IN INDIA (deel 3) We dachten, voor de verandering, eens wat royaler te zijn in onze uitgave voor de verplaatsing van Mysore naar Ooty. Bij een plaatselijk reisbureautje reserveerden we 2 plaatsen (125 rupee per persoon) in een soort minibus voor 20 personen. De tocht zou 3,5 uren duren, dwars door het Bandipuri en het Mudumalai wildreservaat. Daar waar we normaal om 7u30 zouden vertrekken, verlieten we Mysore pas om 9u. De ruimtes tussen de zitplaatsen waren duidelijk op indiase maat gemaakt, want ik kon er met mijn (toch niet zo'n lange) benen echt niet tussen. De eerste helft van de rit heb ik zo verkrampt gezeten en bij een tussenstop zag ik mijn kans en verruilden we plaats met de 2 dames aan de deur, waar meer beenruimte was. Het nieuwe probleem was nu dat deur de gehele rit open bleef staan en we voortdurend recht in de tocht zaten. Nogal fris, want Ooty ligt redelijk hoog en rond deze tijd is de maximum temperatuur er ongeveer 15 graden. Weer een misgok dus ! Volgende verplaatsing zal The Blue Mountain Railway zijn tussen Udhagamandelam en Mettupalayam (een mens zou voor minder zijn tong verstuiken). Verslag volgt ... |
** 23/10/2002 ** Ooty, het bekendste bergstation van Zuid-India, wordt tegenwoordig Udagamandlam genoemd. Ik houd het bij Ooty. Dat bekt makkelijker. Ooty ligt in de Nilgiri-bergen op 2268m hoogte en was vroeger de zomerresidentie van de staat Madras. Oorspronkelijk was dit het gebied van de Toda-stam, die nog steeds zijn dorpen heeft in de Nilgiri-bergen. Aangekomen net na de middag hebben we, om de rest van de dag te vullen, Ooty's Botanical Gardens met een bezoekje vereerd. Aangelegd in 1848, bevatten deze 22 hectaren ongelooflijk mooi onderhouden tuinen zowel een Italiaanse als een Japanse tuin. Ondanks de onvermijdelijke vragen om een fotootje te mogen nemen (wij prijken ondertussen in tientallen indiase familie- of vakantiefotoalbums), was dit een aangename verpozing onder een stralend namiddagzonnetje. ** 24/10/2002 ** We hebben vandaag besloten om het wat langzaam aan te doen. I.pv. een trektocht door de bergen te houden, hebben we in de voormiddag wat geinternet en 's namiddags met een waterfiets over het meer gepeddeld. Rond dat meer, dat in de 19e eeuw door de Briten als watervoorziening is aangelegd, hebben we dan nog een wandeling van een 8-tal kilometer gemaakt. Ooty is het zuiverste stadje dat we tot nu toe bezocht hebben. De campagne tegen plastic-vervuiling (elders wordt alle afval gewoon op straat gegooid) is hier wel doeltreffend. Een voorbeeld voor de rest van India. |
VERVOER IN INDIA (deel 4) The Blue Mountain Railway tussen Ooty en Mettupalayam is een soort miniatuurspoorweg die over een smaller spoor dan normaal rijdt. Een echte stoomlocomotief duwt een 3-tal wagons over een afstand van 48 km door 13 tunnels en over 19 bruggen. Alhoewel hij 3,5 uur over de afstand deed, was de trip echt de moeite waard. Recht door het Nilgiri-gebergte trekkend, was het uitzicht ronduit spectaculair met duizelingwekkende ravijnen en een wondermooie natuur. In Mettupalayam was het opstappen op de express-trein naar Coimbatore weer een hallucinate, Indische aangelegenheid. De trein was nog niet gestopt of de gehele massa drong zich al door de smalle deurtjes naar binnen om zich een plaats te bemachtigen. Je kan je wel voorstellen wat een warboel van jewelste er ontstaat, als zowel de mensen die willen opstappen, als de mensen die willen uitstappen zich door dezelfde deur willen wringen. Ondanks alle tekortkomingen van het openbaar vervoer, die ik tot nu toe opgenoemd heb, moet ik toh ook een groot pluspunt vermelden. Alle openbare bussen en treinen die we dusver genomen hebben, vertrokken en kwamen aan precies op tijd. Geen minuut te vroeg, geen minuut te laat ! De N.M.B.S. kan nog iets leren van de grootste vervoersmaatschappij ter wereld, die, met beperkte financiele middelen, iedere dag weer op tijd bijna een miljard mensen vervoert. |
** 26/10/2002 ** Coimbatore is een grote industriestad, bekend als het Manchester van het Zuiden, door zijn textielnijverheid. Omdat het geen enkele toeristische bezienswaardigheden heeft, maar wel een kruispunt is van enkele belangrijke spoorlijnen, is deze stad niet meer dan een tussenstop voor ons, om, na een dagje uitrusten, met frisse moed de trein op te stappen naar Kochi, gelegen in de staat Kerala. We zullen dus Tamil Nadu alweer verlaten, maar zullen deze prachtige staat nog uitgebreid doorkruisen, na onze doortocht van Kerala. |