 |
| Private Studio by Gob "Saovanit Navapan" |
|
 |
 |
| INSTUCTORS |
| STUDENTS |
| Thai |
| Eng |
| น้องเอ๋ (ถาม) - ทำไมพี่กบถึงเลือกที่จะร้องเพลงคะ พี่กบ (ตอบ) - เริ่มจากความรู้สึกที่ชอบเวลาตัวเองสวดมนต์หลังพักเที่ยง โรงเรียนให้สวด รู้สึกมีความสุข สนุกในการออกเสียงและพยายามค้นหาว่า ทำยังไงให้กังวานเหมือนคนนำสวด - ป.5 ที่โรงเรียนเริ่มมีชุมนุมดนตรีเกิดขึ้น เรียนเปียโนอยู่ ก็เลยไปสมัครเพราะอยากเล่น ครูบอกว่าเล่นไม่แข็ง ให้ไปร้องเพลงแทนแล้วกัน ตั้งแต่นั้นก็เลยร้องเพลงมาเรื่อยๆ ชอบซ้อมร้องเพลง รู้สึกว่าอยู่คนเดียวแล้วสบายใจ แต่ก็ไม่ได้มุ่งมั่นว่าจะต้องร้องเพลง เพราะตอนเด็กๆขี้อายมากกก ^ ^ - ม. 1 มีแข่งประกวดร้องเพลงในโรงเรียน ไม่ได้คิดอะไรมาก ไปสมัครตามที่คุณครูแนะนำ แข่งเสร็จก็ไม่ได้รางวัลแต่ครูชมว่าเสียงเพราะดี ให้พยายามฝึกซ้อมต่อไป ฟังแล้วก็ทำตามด้วยความเป็นเด็กดีประกอบกับการชอบร้องเพลงโดยส่วนตัวอยู่แล้ว - ม. 2 แข่งร้องเพลงอีก แล้วก็ได้รางวัลชนะเลิศ ตั้งแต่นั้นมาก็เริ่มทำกิจกรรมทุกอย่างในโรงเรียน ร้องเพลง พิธีกร เต้นรำ รำไทย.. กลายเป็นเด็กกิจกรรมไปโดยปริยาย เนื่องจากอยากทำในสิ่งที่คนอื่นไม่นิยมทำกัน (บางคนเรียนอย่างเดียวไม่ทำอย่างอื่นเลย) - เริ่มหาที่เรียนร้องเพลงอย่างจริงจัง เนื่องจากฝึกซ้อมเองที่บ้านเป็นประจำอยู่แล้ว และผู้ใหญ่ที่บ้านท่านได้แนะนำให้ไปเรียนให้ถูกวิธีและเป็นเรื่องเป็นราว แต่เรียนได้แค่ 2 ชั่วโมงก็หยุด เพราะไม่เข้าใจภาษา (สอนเป็นภาษาอังกฤษ) และวิธีการเรียนการสอนไม่ตรงกับสไตล์และความต้องการของเรา ห้องเรียนเป็นห้องรวม วางของระเกะระกะ เหมือนไม่พร้อมสำหรับการทำการเรียนการสอน ก็เลยหยุดเรียนตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา ประกอบกับยังไม่คุ้นกับการก้าวออกไปเผชิญโลก ที่ไม่คุ้นเคยทีเต็มไปด้วยผู้ใหญ่ที่ไม่รู้จักมากมายด้วย - ม. 4 ที่บ้านเห็นขยันซ้อมร้องเพลงมาก และไม่เคยเห็นทำการบ้านเลย (เพราะทำการบ้านเสร็จตั้งแต่อยู่โรงเรียนแล้ว นี่...ขยันมาก) ก็เลยแนะนำให้ไปแข่ง นิสสันอวอร์ด ของสยามกลการ ปี พ.ศ. 2532 เริ่มแข่งตั้งแต่อยู่ ม.4 จนขึ้นม. 5 เลยค่ะ (ยาวมาก) คุณครูมัธยมที่โรงเรียนประสานมิตรท่านใจดีมากๆ สนับสนุนเต็มที่ ให้ไปเตรียมพร้อมสำหรับการแข่งขัน และที่สำคัญท่านได้ให้ไปเชิญธงและยืนพูดหน้าเสาธงหลังชนะการประกวดรางวัลดีเด่น เป็นการนำชื่อเสียงมาสู่โรงเรียน (ในที่สุด ความฝันที่จะได้เชิญธงของด.ญ. เสาวนิตย์ ก็เป็นจริงเสียที 555) - ได้ประสบการณ์จากการแข่งขันคราวนี้เยอะมาก เป็นการจุดประกายในการเดินมาทางสายดนตรีอย่างจริงจัง เนื่องจากรู้สึกว่าเป็นสิ่งที่ทำได้ดีและไม่เหนื่อยหรือเบื่อในการที่จะทำ (อยากบอกว่า รางวัลนี้เป็นรางวัลที่ภูมิใจมากเนื่องจากเป็นผู้ชนะที่มีอายุน้อยที่สุด 555) (เค้ารับตั้งแต่อายุ 15 ? 25 ปี ^ ^) - ตอนประกวด โชคดีมากๆ ที่ได้มีโอกาสฝึกเข้มก่อนการประกวดโดย อาจารย์ ดุษฎี พนมยงค์ ? บุญยทัศนกุล - เลือกที่จะ Entrance เข้าศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย สาขา ดนตรีตะวันตก เอกขับร้อง ที่เลือกเรียนเพราะอยากรู้ว่าดนตรีคืออะไร (ตอนนั้นไม่รู้ว่าต้องเรียนร้องเพลงคลาสสิกและต้องสอบทฤษฎีดนตรี) ซึ่งตัวเองไม่มีความรู้ในเรื่องเหล่านี้เลย แต่ก็ลองดู แล้วก็ได้รับความกรุณาจากอาจารย์ที่คณะในการให้ความรู้และความกระจ่าง ในคำถามทางด้านดนตรีที่ตัวเองคาใจมาตั้งแต่เด็กได้อย่างดีเยี่ยม - ขอบพระคุณค่ะ - นับว่าเป็นความโชคดีมากที่ได้เรียนร้องเพลงกับอาจารย์ สารา เกษมศรี เพราะอาจารย์สอนให้เรามากกว่าแค่การร้องเพลง แต่ท่านยังได้สอนความเป็นดนตรี ความเข้าใจและอะไรอีกมากมายที่นอกเหนือจากแค่ทฤษฎีในหนังสือ (ขอบคุณค่า) ในความรู้สึก รู้สึกตัวเองได้รับพื้นฐานที่ดีมากจากความรู้ที่อาจารย์มอบให้ และรู้สึกปลาบปลื้มมาจนทุกวันนี้และขอบพระคุณในความกรุณาของคุณครู ที่มอบความรู้ให้อย่างเต็มที่และไม่เคยอมภูมิเลยค่ะ - พอเรียนจบในระดับปริญญาตรีแล้ว ก็ตัดสินใจไปศึกษาต่อที่วิทยาลัยดนตรี Berklee เลย โดยที่ไม่ได้รอรับปริญญาที่เมืองไทย เนื่องจากมีความมุ่งมั่นมาก และกลัวที่จะไม่ได้เรียนต่อ ประกอบกับอยากให้การเรียนต่อเนื่อง (ทุกวันนี้ยังไม่มีรูปใส่ชุดครุยรับปริญญาเลยอ่ะก็แอบเสียดายจิ๊ดนึง แต่ก้อเป็นสิ่งที่เลือกอย่างดีแล้ว) ด้วยความที่เป็นคนที่ชอบแนวเพลงของคนผิวดำ เช่น R&B, Blues, Soul, and Funky มาก (แต่ตอนนั้นรู้จักแต่ R&B นะคะ) รุ่นพี่ที่เล่นดนตรีได้แนะนำให้ไปเรียนที่ วิทยาลัย Berklee และบอกว่า Jazz ที่นี่ สุดยอด และยังสอนแนวเพลงทุกแนวยกเว้นคลาสสิกได้อย่างดีมาก อาจารย์ผู้สอน เครื่องไม้เครื่องมือ และระบบการเรียนการสอนก็เพียบพร้อม เหมาะแก่การเรียนอย่างยิ่ง ก็ไม่ลังเลเลยที่จะไป - พอไปเรียนแล้วก็รู้สึกได้ทันทีเลยว่า เป็นจริงสมคำเล่าลือจริงๆ ไปเรียนแล้วรู้สึกว่าไม่อยากกลับเลย (เนื่องด้วยเหตุผลหลายประการเอาไว้ค่อยเล่าอีกทีนึงนะคะ......) |
 |
 |
|
|
|
| Photo by: Veerapoj Assawacharn |