Alsof ze doodsbang waren dat het Harry Potter publiek verveeld zouden geraken door overherkenbaarheid, hebben ze gekozen voor een simpele formule: hoe meer, hoe beter. Alles in deze film, die op 21 november uitkomt in Nederland en op 20 november in België, is groter dan zijn prototype. Het eerste Potter vervolg is nog langer, het is duisterder en angstiger, luider (wanneer er iemand valt in een gevecht klinkt het als een aarbeving), de Zwerkbalmatch is nog sneller dan de eerste, de plot is gecompliceerder dan The Philospher's Stone en de aftiteling lijkt wel een kilometer lang. Net zoals de Indiane Jones filmen vervalst werden door griezelige shocktacktieken, is het nieuwe jaar op Zweinstein gevuld met gigantische slang en spinnen effecten. Het is nog allemaal bekijkbaar, omdat Chris Columbus' hogesnelheidsregie de camera oneindig ver laat bewegen langs muren met verschrikkelijke boodschappen, langs vieze verrassingen, de camera schiet langs de torens van Zweinstein en zoomt in op heldere gezichten gevuld met vijand- en kameraadschap.

De plot bevat een onbekende, verborgen kamer in de kerkers van Zweinstein waarin een monster waakt; een onbekende laat het monster af en toe vrij om mensen aan te vallen en hen letterlijk te verstenen. Een mysterieus dagboek opent een weg naar de Geheime Kamer, waarin een meisje gevangen wordt door haar bewaker.

Maar, naar de bliksem met het verhaal! Veel entertainender zijn de niewe personages; Kenneth Branagh speelt een verwaanden, narcistische Gladianus Smalhart, de nieuwe leraar Verweer tegen Zwarte Kunsten; Miriam Margoyles is Professor Spruit, die haar leerlingen verteld hoe ze Mandragora's moeten verpotten, dat zijn gillende, wenende, potsierlijke babyplanten; en er is een problematisch figuur Dobby genaamd, een hyperactieve huiself die je meteen doet lachen of dadelijk doet terugdenken aan de braakwekkende Jar Jar Binks van Star Wars: The Phantom Menace. En er is ook de bekende Potter kliek bestaande uit Harry, Ron en Hermelien. Mevrouw Griffel is nauwelijks veranderd, maar de Zweinstein jongens zijn, na amper een jaar na onze eerste ontmoeting, alarmerend gegroeid. Puberteit heeft een tol genomen. Harry en Ron spreken nu duidelijk een octaafje lager. In een van de eerste scènes zien we geen klas van schooljongens, maar een soort van gesponsorde legeropleiding.

In tegenstelling tot enkele geruchten, is seks nog niet gearriveerd op Zweinstein, alhoewel Jammerende Jenny (een klagend spook dat in de meisjestoiletten ronddwaalt) onze held een aanbod maakt dat hij niet kan weigeren wanneer hij de Geheime Kamer binnengaat. 'Als je daar beneden sterft, Harry, ben je altijd welkom in mijn toilet.' Je kan ook diepere thema's ontdekken in de grapjes, vooral rascisme wanneer de Malfidus famlie de "modderbloedjes" wil uitroeien, dat zijn tovenaars die geen tovenaarsouders heeft. Voor een moment lijken de woorden "Heidenen schoonmaak" op de lippen te liggen van het schoolhoofd Perkamentus (de overleden Richard Harris). Maar deze subtiele impulsen worden meestal teniet gedaan door de overweldigende visuele effecten. Dit is een film met de nadruk op het technische, zonder genoeg aandacht te geven aan het menselijke element.