| |
Bitirmeyi BAŞARDIM.
Benim olsun,evim
olsun diye
Evlenmeyi,
Evliliğin güzelliği
için oğlumu,
Kendim için kızımı
doğurmayı BAŞARDIM.
Sırtımda iflas aşığı
kocamı,
Kucağımda sevgimle
yavrularımı,
Mum gibi eriyen
evliliğimi,
Dimdik tutmayı
BAŞARDIM.
Çalıştıkça kazanmayı,
Kazandıkça
paylaşmayı,
Paylaştıkça
güçlenmeyi BAŞARDIM.
Azrail’le flört
edip,kandırmayı,
Analı yavru büyütmeyi
BAŞARDIM.
Yok hakim bey az
sabret.
Suçluyum. Hem de çok,
Bir baktım ki arkaya,
En önemliyi
BAŞARAMAMIŞIM.
| |
Kendimi unutmuşum.
Ortam uygun,Loş bir
mekan,
Son duanı yap dedim.
Duadan önce boy
abdesti.
En temizler giyildi
üste.
Sofra hazır,mumlar
masada,
Kadehler şıkır şıkır,
En güzel kokular
sürüldü.
Düğüne gider gibi.
Kimse anlamasın,veda
yemeği bu.
Gülmek gerek,
Bir kaç kadeh beyaz
şarap,
Her şey
güzel,mükemmel,
Yatma vakti gelir,
İşte tam hesaplanan
zaman,
İyi geceler öpücüğü
konulur
O gül yanaklara
yavruların.
Bir sigara yakılır,
Sessizce dökülür
masaya haplar,
Üç, beş,yetmez on
sekiz ,
İki yudumla içilir.
Sonra kadehin tamamı.
Veda başlamıştır
artık.
Doğru yatağa......
Gözler kapanır iyice,
Hafif bir baş
dönmesi,
Huzurla sarınılır
yastığa......
Aman..Oda ne?
Gün ışımıştır,açılır
gözler.
İçerden kurulan
kahvaltı sesi.
SUÇLUYUM HAKİM BEY,
Yaşamayı
BAŞARAMADIĞIM gibi
Ölmeyide
BAŞARAMADIM...
G.G (Kendimi
tanıdığım bir gece-İstanbul.) 1998
|
|