Kan Denizi

                         Bir zakkum bahçesi bir kan denizi,
                         Yaşamak bildiğimiz, darmadağın.
                       Sabırla işlemek ölüme kendimizi,
                      Teni alıştırmak soğukluğuna toprağın.

                 İple çekmek gecelerden şafakları,
                      Sonra koşmak o büyük geceye doğru.
                        Bir gün kanımızla beslemek toprakları
                       Ve yaşadıkça hiç ölmemek korkusu.


                          Ümit Yaşar Oğuzcan

 

 

 

   

Bu sayfayı  paylaşmak istermisiniz?