Birgün kimsenin bana gereksinimi kalmadığı bir anda ellerimi gönüllerinizden çekip, bu diyarları terk edeceğim. Birgün bu yerlerden çekip gideceğim. Tek bir veda sözcüğü söylemeksizin... Giderken kendimi de alacağım, benden bir iz kalmayacak içinizde Ama ben giderken sizleri de alıp götüreceğim gönlümde.
Sevgi acıyla kardeş olur. Büyütürler birbirini. Sonra ... öldürmezse sevgiyi, yalnızlık katılır aralarına.
Hiçbir acıyla kalbimi karartmadım.
Yalnızlık ve acı sevginin baçesinde kardeş oldular.
Geceler sana ağlamaz, benim ağladığım gibi. Ağlatır seni.
Açılırken avuçlarım sessizliğe ellerinin içindeyim. Ağlamak geliyorsa içinden, ağla; gözyaşlarının içindeyim.
Gözyaşların neden düşer o gözlerden bilmem ki? Yıldızlar yere düşmezdi benim bildiğim...
İnsanlar dost aramıyor. Bencil duygularına köle arıyor. Köle buluyor ama dost bulamıyor.
Bir insan sana kötü söz söylediği zaman ona üzülmelisin. Çünkü bir parçan kopmak üzeredir.
Dünyayı değiştirmeden evvel, dünyanın seni değiştiremeyeceği bir sağlamlığı elde etmeye çalış.
Artık kimseler senin dünyana giremiyorsa sen herkesin dünyasına girmişsin demektir.
Kendine "BEN NEYİM" dediğin bir zaman "SEN BENSİN" diyen bir sesi de duymalısın.
Eğer "insanların bana gereksinimi var" diyebiliyorsan insanlar gerçekten sensiz edemiyorlar demektir.
Beni insanlarda arama, kendinde ara beni.
Baktım, utandı... sarılınca gülümsedi. Bir ses duydum yüreğinden:"Biliyor musun? Bugün de bizi almaya kimse gelmedi."
Dedi: Kısmetim "yok" muş.
Dedim: Ne güzel kısmetin varmış.
Yıllara bölüyorum geceleri bitmiyorlar. Ne diye sensiz böyle zor geçiyor zamanlar.
2.sayfa 3.sayfa 4.sayfa 5.sayfa 6.sayfa

ANA SAYFA