Birgün kimsenin bana
gereksinimi kalmadığı bir anda ellerimi gönüllerinizden çekip, bu diyarları terk
edeceğim. Birgün bu yerlerden çekip gideceğim. Tek bir veda sözcüğü
söylemeksizin... Giderken kendimi de alacağım, benden bir iz kalmayacak içinizde Ama
ben giderken sizleri de alıp götüreceğim gönlümde. |
Sevgi acıyla kardeş
olur. Büyütürler birbirini. Sonra ... öldürmezse sevgiyi, yalnızlık katılır
aralarına. |
Hiçbir acıyla
kalbimi karartmadım. |
Yalnızlık ve acı
sevginin baçesinde kardeş oldular. |
Geceler sana
ağlamaz, benim ağladığım gibi. Ağlatır seni. |
Açılırken
avuçlarım sessizliğe ellerinin içindeyim. Ağlamak geliyorsa içinden, ağla;
gözyaşlarının içindeyim. |
Gözyaşların neden
düşer o gözlerden bilmem ki? Yıldızlar yere düşmezdi benim bildiğim... |
İnsanlar dost
aramıyor. Bencil duygularına köle arıyor. Köle buluyor ama dost bulamıyor. |
Bir insan sana kötü
söz söylediği zaman ona üzülmelisin. Çünkü bir parçan kopmak üzeredir. |
Dünyayı
değiştirmeden evvel, dünyanın seni değiştiremeyeceği bir sağlamlığı elde etmeye
çalış. |
Artık kimseler senin
dünyana giremiyorsa sen herkesin dünyasına girmişsin demektir. |
- Kendine "BEN
NEYİM" dediğin bir zaman "SEN BENSİN" diyen bir sesi de duymalısın.
|
Eğer
"insanların bana gereksinimi var" diyebiliyorsan insanlar gerçekten sensiz
edemiyorlar demektir. |
Beni insanlarda
arama, kendinde ara beni. |
Baktım, utandı...
sarılınca gülümsedi. Bir ses duydum yüreğinden:"Biliyor musun? Bugün de bizi
almaya kimse gelmedi." |
- Dedi: Kısmetim
"yok" muş.
- Dedim: Ne güzel
kısmetin varmış.
|
Yıllara bölüyorum
geceleri bitmiyorlar. Ne diye sensiz böyle zor geçiyor zamanlar. |