Uit een boek van C.B. van Kuilenburg en G.C. van Kuilenburg-Vaars. :

Een Bloklandse president.
Terug naar 1804.  Het Uitvoerend Bewind had een staatsregeling, afgekondigd, waarin de gemeenten verplicht werden om een reglement op te stellen betreffende de inrichting van hun bestuur.  Een van de bepalingen was, dat voortaan dat bestuur uit hun midden een 'president' zou kiezen.  Een van hogerhand aangestelde schout zou er dus niet meer zijn.
Voor Hoogblokland werd dit reglement vastgesteld op 11 januari 1804.  En dat maakt het begrijpelijk dat Timmermans bedankte: hij hield de eer aan zichzelf, beseffende dat de Bloklanders wel een schout uit gelederen zouden kiezen.  Dat gebeurde dan ook de 62-jarige Bastiaan de Groot werd verkozen als president van het gemeentebestuur.  Op 6 november 1804 volgde zijn verkiezing als waarsman van Den Beemd  en schout van Oudland. Daarmee nam hij dus dezelfde plaats in die zijn ambtsvoorgangers voor de revolutie hadden.

Zijn invloedrijke positie zal hij mede te danken hebben gehad aan zijn huwelijk met Magdalena Kooyman die uit een vermogende familie stamde.  Zij maakte het succes van haar echtgenoot niet mee, want zij stierf in 1793 op 39-jarige leeftijd.

De Groot woonde tot zijn dood in 1817 midden in het dorp in de hofstee tegenover de Beemdweg. Hoewel hij periodiek herkozen kon worden, bleef hij tot 1815 voorzitter van het polderbestuur.  Echter niet van de gemeenteraad, want na de inlijving bij Frankrijk werden Hoogblokland en Hoornaar gecombineerd en kwam er tegelijkertijd een nieuwe burgemeester.
 

Behalve een huis kocht hij ook een stuk weiland, waarvan hieronder de hypotheekakte: