Samayoer Aoi Dangan
(Wandering Blue Bullets)

kaze no tsuyoi hi wa arerugi sonna no kamatte irarenai
mukin johtai ni naresugi minna achikochi yowatteru

kekkan no naka ga futtoh suru yoh na ijoj na jitai (suteki na jitai)
nanimo tabenaide nemuranaide omoidashite mite

tobidasha ii nakidashisoh na kokoro-o kette
tabisurya ii boku wa samayou aoi dangan

channeru tsugi kara tsugi e kaeteru to moh asa ga kita
ochitsuku basho arimasu ka? tte sonna no mada iranee

dareka ga nokoshite itta taikutsu akubi ga dechau (gorogoro shichau)
heiwa to iu no wa sonna mon daro ka sonna no ari desu ka?

tobidasha ii nakidashisoh na kokoro-o kette
sagaseba ii machi ni kie yuku yume no kirehashi
sayonara shiyoh jitto denwa-o matteru hibi ni
tabisurya ii boku wa samayou aoi dangan

tobidasha ii nakidashisou na kokoro wo kette
sagaseba ii machi ni kie yuku yume no kirehashi
moh osaerarenai sshokku ni yarare me ga sametanara
tabisurya ii soh desu kimi wa aoi dangan

motto motto motto motto hayaku...

อาการแพ้ในวันที่ลมแรง
ไม่มีเวลาที่จะมาสนใจในเรื่องนี้
ทุกคนล้วนแต่เคยได้รับสภาวะมีพิษ
ทุกๆส่วนในร่างกายกำลังอ่อนแอ

มันเข้าไปสะสมอยู่ภายใต้อารมณ์ที่จวนเจียนจะเดือด
พยายามที่จะจดจำให้ได้โดยปราศจากการกินหรือนอน

ให้ตัวเธอได้กระโดดออกมา เตะหัวใจที่อยู่บนขอบแห่งน้ำตา
ให้ตัวเธอได้ออกเดินทาง ฉันเป็นดั่งลูกกระสุนสีน้ำเงินที่ท่องเที่ยวไปอย่างไร้จุดหมาย

วันใหม่เริ่มต้นขึ้นขณะกำลังเปลี่ยนช่องทีวี
นี่คือการพักผ่อนรึไง? ฉันไม่ต้องการมัน

ความน่าเบื่อที่คนบางคนทิ้งไว้ ทำให้ฉันพร้อมที่จะหาว
นี่ใช่มั้ยสันติภาพ มันยุติธรรมแล้วหรือ?

ให้ตัวเธอได้กระโดดออกมา เตะหัวใจที่อยู่บนขอบแห่งน้ำตา
ให้ตัวเธอได้ลองค้นหา เศษเสี้ยวของความฝันที่หายไป
ให้ตัวเธอได้กล่าวลา ทุกๆวันที่ต้องรอคอยเสียงเรียกของโทรศัพท์
ให้ตัวเธอได้ออกเดินทาง ฉันเป็นดั่งลูกกระสุนสีน้ำเงินที่ท่องเที่ยวไปอย่างไร้จุดหมาย

ให้ตัวเธอได้กระโดดออกมา เตะหัวใจที่อยู่บนขอบแห่งน้ำตา
ให้ตัวเธอได้ลองค้นหา เศษเสี้ยวของความฝันที่หายไป
ถ้าเธอตื่นขึ้นโดยความตกใจที่ไม่อาจระงับได้
ให้ตัวเธอได้ออกเดินทาง ฉันเป็นดั่งลูกกระสุนสีน้ำเงินที่ท่องเที่ยวไปอย่างไร้จุดหมาย

Much, much, much, much faster....