Oι Γερμανοί ξανάρχονται

Μολις προχθες ακουσα απο την γιαγια μου αυτη την φορα αλλη
μια ανατριχιαστικη ιστορια. Αυτη τη φορα ομως εχει να κανει με το δικο μας πατρικο (το οποιο πουληθηκε αμεσως μετα την παρατηρηση παραφυσικων φαινομενων μεσα σε αυτο). Αρχιζω. Δεν ξερω ακριβως ποτε κατασκευαστηκε αυτο το σπιτι ομως ηταν μετα την κατοχη. Επισης πρεπει να ξερετε οτι η οικογενεια μου ποτε δεν εμαθε αν οι προηγουμενοι ιδιοκτητες ειχαν παρατηρησει παρομοια φαινομενα αλλα και ποτε δεν θελησε να μαθει αν και οι επομενοι παρατηρησαν τιποτα. Στο σπιτι αυτο γεννηθηκαν και μεγαλωσαν η μητερα μου και ο θειος μου. Τα χρονια περασαν και οπως ειναι φυσικο να κανουν ολα τα παιδια τελικα εφυγαν απο το σπιτι και εγκατασταθηκαν σε μια μεγαλυτερη πολη για να παντρευτουν και να κανουν οικογενεια. Ετσι λοιπον σε εκεινο το σπιτι εμειναν η γιαγια μου με τον παππου μου. Τα φαινομενα παρουσιαστηκαν για πρωτη φορα τον Δεκεμβριο του 1982. Ενα βραδυ η γιαγια μου ενω κοιμοταν ξυπνησε απο κλαματα τα οποια της φανηκαν οτι ακουγονταν μεσα στο σπιτι. Επαθε οτι θα παθαινε καθε ανθρωπος... επαθε την πλακα της (κατατρομαξε εν ολιγης). Προσπαθησε να διαπιστωσει αν πραγματικα τα κλαματα αυτα προερχονταν μεσα απο το σπιτι η μηπως τελικα προερχονταν απ'εξω. Ομως αυτα τα κλαματα (τα πιο ανατριχιαστικα κλαματα που ειχε ακουσει σε ολη της την ζωη απο οτι μου ειπε) ακουγονταν τοσο καθαρα και δυνατα που δεν της αφηναν αμφιβολια οτι προερχονταν απο το σαλονι. Το χειροτερο ηταν οτι ο παππους μου εκεινο το διημερο ειχε φυγει για κυνηγι μαζι με τον αδερφο του. Η γιαγια μου κοκκαλομενη απο την τρομαρα της δεν βρηκε το θαρρος να παει στο σαλονι να δει τι συμβαινει. Απλως κουκουλοθηκε κατω απο τα σκεπασματα και εκανε την προσευχη της. Μετα απο λιγο τα κλαματα σταματησαν (αφου ειχε πει απο μεσα της το πατερ ημων καμια δεκαρια φορες) και την πηρε ο υπνος. Το πρωι ο πολυς ο φοβος ειχε φυγει και περιμενε πως και πως να ερθει ο παππους μου να του πει τι ειχε συμβει. Οταν τελικα του τα ειπε το απογευμα ο παππους μου της ειπε οτι αυτα δεν ειναι σοβαρα πραγματα και οτι θα πρεπει απο εδω και περα να μην αφηνει την φαντασια της να οργιαζει. Το βραδυ η γιαγια μου δεν εκλεισε ματι ομως τιποτε δεν συνεβει. Για καμια δεκαρια μερες δεν συνεβει τιποτα ουτε κλαματα ουτε λιγμοι. Το δευτερο φαινομενο το οποιο ηταν και πιο τρομακτικο μαλιστα συνεβει τον Γεναρη του '83 και ειχε ως μαρτυρες και τον παππου μου και την γιαγια μου. Εκει λοιπον που η γιαγια μου ειχε συνελθει απο το σοκ του προηγουμενου μηνα ακουσε το βραδυ βηματα μεσα στο σπιτι. Αυτη τη φορα μπορεσε να σκεφτει λογικα. Ξυπνησε τον παππου μου και του ειπε οτι μπηκε κλεφτης στο σπιτι. Ομως οταν ακουσε τα βηματα ο παππους μου σκεφτηκε και αυτος λογικα ομως η λογικη του τον τρομαξε παρα πολυ γιατι οταν προσπαθησε να ακουσει τα βηματα παρατηρησε οτι ηταν πολυ δυνατα και βαρια για να ειναι κλεφτης. Λοιπον παιδες αυτα τα βηματα να μην σας τα πολυλογω ακουγονταν σαν να προερχονται απο γερμανικη μποτα. Βρισκει το θαρρος ο παππους μου παιρνει την καραμπινα και μπουκαρει στο σαλονι τιποτα εκει, ομως τα βηματα συνεχιζαν να ακουγονται. Το επομενο σημειο ειναι λιγο αστειο. Τρεχει ο παππους μου μεσα στην κρεββατοκαμαρα αρπαζει την γιαγια μου απο το κρεββατι και φευγουν και οι δυο απο το σπιτι (με τις πυτζαμες και με τον παππου μου να κραταει την καραμπινα) και πανε στους απεναντι. Φυσικα οταν βλεπεις καποιους γνωστους σου στις 2 τα μεσανυχτα να σου κτυπουν σαν τρελοι την πορτα με πυτζαμες και καραμπινα στο χερι ε μαλλον κατι σημαντικο θα συμβαινει οποτε αν και η ωρα ηταν πολυ ακαταλληλη για επισκεψη τους δεχθηκανε. Τους λεει ο παππους μου τι συνεβει τους λεει και η γιαγια μου αυτο με τα κλαματα. Οι αλλοι ακουσανε τα γεματα φοβο λογια τους και τους ειπανε οτι αμα τους τα ελεγε αυτα ο παππους μου το πρωι στο καφενειο δεν θα πιστευανε κουβεντα αλλα τωρα στην κατασταση που τους βλεπουνε δεν τους αφηνουν αλλη επιλογη. Τους αφησανε να κοιμηθουν στο σπιτι τους για το βραδυ και την αλλη μερα ο γιος της οικογενειας που τους φιλοξενησε ειπε οτι το βραδυ θα ερθει και αυτος να κοιμηθει μαζι τους για να δει τι γινεται σε αυτο το σπιτι. Η γιαγια μου ηταν σιγουρη οτι θα βγαινανε ψευτες αφου πιστευε οτι αυτο που συνεβει την προηγουμενη νυχτα δεν θα ξαναγινοταν και για δευτερη φορα ακριβως οπως τα κλαματα. Εκανε λαθος ομως... τα βηματα ακουστηκαν ξανα. Ετσι και οι τρεις τους οπου φυγει φυγει! Ο παππους μου ειπε στην γιαγια μου την αλλη μερα να πουλησουν το σπιτι γιατι στο τελος θα τρελαθουν και οι δυο. Στο μεταξυ θα μενανε σε μια γκαρσονιερα που ειχαν στο χωριο (το σπιτι για το οποιο μιλαμε βρισκεται σε κωμοπολη) και με τα λεφτα απο την πωληση του στοιχειομενου θα αγοραζανε ενα αλλο σπιτι καπου μακρια. Η γιαγια μου διαφωνησε και προτεινε εξορκισμο. Ο παππους μου συμφωνησε και ετσι πηγαν στον παππα να του το πουν. Ο παππας τους ειπε οτι θα χρειαστει λιγος χρονος περιπου μια εβδομαδα ωσπου να γινει ο εξορκισμος. Εκεινοι συμφωνησαν και πηγαν  στο χωριο να περασουν την εβδομαδα. Καπου εδω πρεπει να σας πω οτι  το ακριβως διπλανο σπιτι απο αυτο για το οποιο μιλαμε ειχε κατεδαφιστει εδω και 2 μηνες και εκεινη την περιοδο εσκαβαν για να φτιαξουν τα θεμελια. Μια μερα κτυπαει το τηλεφωνο και λενε στον παππου μου να ερθει αμεσως στο σπιτι του γιατι ανακαλυψανε κατι πολυ κακο. Αναχωρουν αμεσως ο παππους μαζι με την γιαγια μου για το σπιτι. Βρισκουνε τους εργατες μαζι με τον παππα και κατι αλλους να ειναι μαζεμενοι στον χωρο της εκσκαφης για τα θεμελια διπλα απο το σπιτι τους. "Τι εγινε ρε παιδιά;" φωναζει ο παππους μου και πλησιαζει τρεχοντας το πληθος. "Κοιτα και μονος σου" του λεει ο παππας. "Τι εξορκισμο να κανει κανεις σε ενα σπιτι που ειναι κτισμενο πανω σε νεκροταφειο;" Ο παππους μου εμεινε με το στομα ανοιχτο! Αναμεσα στις πετρες και στα χωματα που βρισκονταν μεσα στο εργοταξιο μπορουσε να διακρινει κανεις κοκκαλα και νεκροκεφαλες. Μετα του εξηγησανε οτι προκειται για γερμανικο νεκροταφειο γιατι βρηκανε κατι μετταλικους αγκυλοτους σταυρους και κατι διακριτικα των SS αναμεσα στα κοκκαλα. Επισης του ειπανε οτι ειναι  σχεδον σιγουρο οτι το νεκροταφειο συνεχιζει και κατω απο τα θεμελια του δικου του σπιτιου (ο λογος που δεν βρεθηκε τιποτα οταν χτιζανε το σπιτι του παππου μου ειναι οτι οι μονοκατοικιες εχουν πιο ριχα θεμελια απο οτι τα τριοροφα). "Πηρα την αποφαση μου. Εγω το πουλαω και οποιος τρελος θελει ας το αγορασει!" Ετσι και εγινε ο παππους μου πουλησε το σπιτι μεσω αγγελιας σε κατι ξενους σε πολυ χαμηλη τιμη. Η οικογενεια μας εχασε το πατρικο της αλλα τουλαχιστον η γιαγια μου τωρα μπορει και κοιμαται τα βραδυα. Αυτη ηταν η ιστορια μου. Συγνωμη αν σας κουρασα. Θα ηθελα να συμπληρωσω ομως και κατι αλλο. Στα Λεχωνια η Λεχονια (δεν θυμαμαι ακριβως πως γραφονται) υπαρχει ενα σπιτι το οποιο λεγεται οτι ειναι στοιχειομενο. Μαλιστα εχω μια παλια φιλη εκει κοντα η οποια μου εχει πει πως καθως περνουσε ενα βραδυ απ'εξω ακουσε κλαματα. Δεν την πιστεψα τοτε αλλα μετα μου εφερε και ως μαρτυρα το τοτε αγορι της το οποιο μου ειπε οτι και αυτος ειναι σιγουρος οτι εχει ακουσει ουρλιαχτα απο εκει μεσα τα βραδυα. Αν καποιος ξερει οτιδηποτε για το συγκεκριμενο σπιτι μπορει να μου στειλει μεσω email τις πληροφοριες του. Τα Λεχωνια βρισκονται στον νομο Μαγνησιας λιγο πριν απο το χωριο Πλατανιδια. Ευχαριστω πολυ τον webmaster για τον χωρο που μου αφιερωσε στην σελιδα του.

matrix_ghost
πίσω στις
ιστορίες