>
ISRAëL
Jerusalem
Op de zondagochtend (15 maart 1998) met 2 anderen volunteers uit mijn Kibbutz (1 Nederlands meisje en 1 Amerikaan die niet eens wist waar Canada lag) met de trein naar Tel Aviv gegaan, waarna we de bus hebben gepakt naar Jerusalem. In Jerusalem aangekomen zijn we eerst naar ons hostel gegaan (genaamd Tobasco gelegen in de Oude Stad).
Toen alle formaliteiten rond het inchecken geregeld waren, zijn we gaan rondlopen in de oude stad. We zijn begonnen in de Heilige Graf Kerk (je weet wel waar HIJ (die lullo met die baard) aan zijn kruis (dat ding van hout niet dat ding tussen zijn benen) heeft gehangen (volgens mij hield hij erg van SM, maar ja dat weet je nooit zeker) en waar hij 3 dagen lang zijn wonden heeft liggen likken voordat hij weer ging lopen rondkloten tot pinksteren (het tij-dstip van Z'n hemelvaart) Hierna zijn we gaan gluren bij de Klaagmuur (zelf konden we het klagen natuurlijk niet laten) en de Tempelberg. Ook hebben we nog over de stadsmuur van de oude stad gelopen. Als laatste van deze dag zijn we naar de Olijfberg gegaan, waar Hij dus heeft staan lebberen met Judas in 1 van de 3 tuinen van Getsemanie. Ook hebben we genoten van het uitzicht op Jerusalem . Dit was de 1e dag.
De 2e dag (maandag 16 maart 1998) zijn we naar Bethlehem gegaan om de Heilige Geboorte-kerk te gluren (2x raden wat er daar is gebeurd en wie er daar een hoofdrol vervuld). Ik vond het hier niet zo indrukwekkend als m'n 1e keer Grafkerk (kan ook komen omdat Bethlehem tegenwoordig eigenlijk maar een obscuur kut plaatsje is op de West Bank en wat je niet moet gaan vergelijken met Jerusalem (alleen zie je wel een duidelijk verschil hoe de Israëliers en de Palestijnen met bijv. straatvuil omgaan)), maar het was wel leuk om er een beetje rond te lopen. Met z'n drieën hebben we ook nog met een processie mee gelopen die de Franciscaner-monniken elke dag hebben. Daar liep ook nog een (irritante) groep gelovige Italianen mee (denk even aan Duitsers op het strand in de zomer zo irritant. En dan loop je daar tussen als ongelovige judocas-toerist). Maar ja dat hebben we overleefd.
Toen we terug waren in Jerusalem en hadden geluncht zijn de andere 2 vertrokken naar Maabarot (=de kibbutz), daar zij op tijd terug wilden zijn voor maandag= vuile was inlever-dag (lees als je dat wilt: buiten-hang-dag). Ik heb toen ook m'n 1e van 5 fotorolletjes mee teruggegeven zodat het nog in Israël ontwikkelt kon worden.
Toen zij weg waren, ben ik naar de Citadel/Stad van David gegaan (gelegen binnen de muren van de oude stad) en heb daar ook nog wat rondgelopen. Ook heb ik nog de Via Delorosa gelopen (=de lijdensweg van Die Flippo-Met-Het-Kruis die Deze-Flippo-Met-Het-Kruis op goede vrijdag zoveel jaren geleden heeft gelopen) en kwam dus wederom uit bij de Heilige Grafkerk zodat ik dus op 1 dag Z’n geboorte en Z'n dood heb afgehandeld (Hij deed daar zo'n 33 jaar over, maar ja Hij is God niet)
Tiberias/Golan
M'n 3e trip dag stond in het teken van de sneeuw en de regen. Ik had dus gepland om 's ochtends vroeg naar Tiberias te gaan en die dag rond het meer van Tiberias (om bij Hem te blijven, maar dat was dus niet de reden dat ik er was, Hij heeft bij dit meer lopen klooien met 3 vissen en 2 broden om 5000 mensen te voeren, hij heeft hier z'n bergrede eruit lopen gooien en heeft op dit meer z'n op-het-water-lopen-trucje opgevoerd) te fietsen en de volgende dag de Golan te bezoeken.
Maar dit ging dus de mist (letter en figuurlijk) in (wolken is eigenlijk een betere beschrijving van waar mijn plannen ingingen). Ik liep dus om 6 uur 's ochtends door een lege en witte oude stad. Toen ook nog eens de kerkklokken begonnen te luiden liepen de rillingen me echt over m'n rug. Moest op de een of andere manier toch even aan Saas Almagell (= een dorpje in zuid-Zwitserland waar ik (Hein Bruning) met m'n familie al zo'n 20 jaar op wintersport ga) denken, maar toch in Jerusalem, laat staan een leeg Jerusalem, lopen is al indrukwekkend, maar als het ook nog sneeuwt, wordt het nog indrukwekkender, en als die verdomde kerkklokken gaan luiden wordt het helemaal iets wat je NOOIT meer zal vergeten.
Met m'n stomme kop heb ik toen geen foto's gemaakt, omdat ik de bus wou halen, maar terugkijkend had ik dus echt wel even wat foto's moeten maken want de bussen reden toch niet.
Om 6.45 was ik om het busstation, met natte en dus ijskoude voeten en kon ik dus tot 11 uur wachten totdat m'n bus ging omdat door de sneeuw alles overhoop lag. Om 2 uur was ik dus in Tiberias waar het regende, wat dus ook geen motiverend weer is om een paar uur te gaan fietsen (al moeten we dit weer in Nederland toch gewent zijn). Dus dat fietsen heb ik maar door de regen laten lopen (flauw ik weet het, maar ja wat moet je anders), maar ik heb de dag daarna wel over de besneeuwde Golan-hoogten getourd.
Ook mijn Golan-tour dag stond in het teken van sneeuw, regen, mist, laaghangende bewolking, rijden door de bewolking, geen fuck kunnen zien door die bewolking etc. Maar stiekem was het toch wel leuk/mooi/interessant om te doen. Al die sneeuw en regen maakte het toch ook weer leuk.
We (=de tour en ik) zijn begonnen op de plek waar Hij dus geklooid heeft met die broden en de vissen (Tabgha), vervolgens gingen we naar Capernaum waar Hij gewoond zou hebben toen hij in deze regio aan het rondkloten was (in deze regio heeft hij Zijn apostelen bedwelmd met Z'n verhalen), en waar nog restanten zijn van een oude Romeinse stad.
Vervolgens gingen we naar een stadje (Katzerin) in de Golan om daar een museum te bezoeken en kwamen we langs de (zogenaamde) plek van de berg-rede. Toen we klaar waren met het museum gingen we naar de Syrische grens om daar naar ruines Kuneitra te kijken dat net aan de overkant van de grens ligt maar door de bewolking konden we van het plaatsje niets zien, maar we konden verder op wel even naar Syrië gluren, maar daar was dus geen fuck aan, omdat je naar wat weilanden loopt te gluren.
Toen was het tijd voor de lunch in een Kibbutz (vond de tour-organisatie een leuke ervaring voor de tour-deelnemers, zoals je wel zou verwachten vond ik het een reeeeeeeeuuuuuuuuzzeee leuke ervaring om eens in een echte kibbutz te kunnen kijken, want ja die ervaring had ik natuurlijk nog niet na 5 maanden zelf in een kibbutz gewoond te hebben).
Hierna vervolgden we onze weg door de Golan via Banias (waterval en restanten van heiligdommen uit de tijd van de joodse stammen) naar Metulla, waar er een doorgang is in de Israëlisch/Libanese grens (heb toen op zo'n 5 meter van Libanon gestaan). Toen was de tour afgelopen en gingen we terug naar Tiberias.
Jerusalem
Vrijdag, het was broodnodig dat ik op deze dag weer in Jerusalem was vanwege de Sabbat en omdat m'n bus naar Cairo op de zaterdag vertrok. Dus na lekker een klein beetje uitgeslapen te hebben (nou ja uitslapen als de zomertijd ingaat, let wel in de nacht van donderdag op vrijdag vanwege sabbat en dus niet in de nacht van zaterdag op zondag zoals in Nederland) en m'n was gedaan te laten hebben (was hoog nodig, want ik had het truitje dat ik had laten wassen al een week aan gehad), dus met de bus vertrokken en goed in Jerusalem aangekomen. Na zonsondergang (= het begin van de sabbat) nog bij de klaagmuur gekeken naar de biddende en zingende en dansende orthodoxe Joden en verder vroeg naar bed gegaan, daar ik dus vroeg naar Cairo ging de volgende ochtend.
Bustrip Jerusalem-Cairo
Het was een lage dag in de bus (12 uur) en veel woestijn gezien (de Sinaï). Het leukste van de hele dag was met de pont het Suez-kanaal oversteken en op het midden van dat kanaal een nieuw werelddeel binnen komen (Afrika) en een ander verlaten (Azië).
EGYPTE
Cairo
In het drukke (net zo veel inwoners als Nederland) Cairo heb ik 4 dagen verbleven en heb ik veel gezien. Ik ben ondermeer in het Egyptisch museum geweest waar het erg volgepropt is maar wel erg mooi. In dit museum staan ook de spullen die gevonden zijn in het graf van Toetanchamon, waaronder 2 van de 3 sarcofagen (het 3e (de stenen sarcofaag) is nog in het graf van Toetanchamon in de Valley off the Kings) en natuurlijk de wereldberoemde (en bloedmooie) goud/blauwe doodsmasker.
Natuurlijk ben ik ook bij/in de pyramiden geweest, wat ook erg indrukwekkend was. Wat me erg opviel bij de pyramiden dat Cairo wel erg dicht bij die pyramiden staat en dat ze niet aan alle zijden omringd zijn door woestijn. Cairo begint/eindigt op ongeveer 20-50 meter van de pyramiden.
Ook heb ik een dagje doorgebracht in een gedeelte van Cairo dat Coptisch Cairo heet (omdat de Coptische minderheid daar wonen. Ook heb ik een dagje in Oud-Cairo rond gedwaald waar je nog van die lekkere open riolen en onverharde wegen hebt met voornamelijk arme (islamitische) bewoners, waar de beesten (kippen, geiten etc.) nog lekker rondgelopen.
Dit was Cairo en ik ben toen met een nachttrein naar Luxor gegaan voor de tempels van Luxor en Karnak (van het schietfeestje in november) en The Valley off the Kings/Thebes.
Maar voordat ik het vergeet, m'n hoogtepunt te Cairo was natuurlijk wel het (illegaal) aanschaffen van een (illegale) ISIC-card (International Studend Card= een soort CJP, waarmee je kortingen krijgt op toegangskaartjes, treinen etc.) in een achterafstraatje bij 1 van de zeeeeeeeeeeeeeeeeer vele Papyrusfabriekjes.
Luxor
Deze tempel is de kleinste van de 2 tempels maar zeker niet de lelijkste. Gelegen aan de Nijl heb je er mooie hierogliefen/tekeningen (sommigen nog met de originele verf erop/in) en een leuke bijkomstigheid. Deze bijkomstigheid is dat Luxor-Tempel ooit eens 2 Obelixen had staan aan de ingang van de tempel. Had, omdat de Egyptische overheid jaren geleden 1 van die obelixen heeft weggeven ("we hebben er toch genoeg, dus kunnen we er wel een paar weggeven") aan Frankrijk . Die obelix staat nu op de Place de la Concorde in Parijs.
Karnak
Karnak tempel is de grootste van de 2 tempels te Luxor en de plaats van het toeristje-pesten-feest oftewel toeristje-slachten-feest van afgelopen november (=november 1997). Ik heb de kogelgaten zien zitten. Dit is een vrij groot complex (ongeveer 5 voetbalvelden als het er niet meer zijn) met ook veel tekeningen hieroglieven met originele verf. Hier heb ik ook nog van een Sound-and-Light-Show mogen genieten.
Vally off the Kings/Thebe/West Bank
Alhier, lekker luxe per taxi (of is het nou met die nieuwe spelling lukse per taksi, ik heb toch liever die oude spelling), een dagje rondgeraced om The Valley off The Kings en in de vallei de graftombes van Farao's Ramses I, VI en IX te bekijken en de herrineringstempel van Farao's Hatshepsut (a.k.a. Deir el-Bahri, ofwel de Aida-tempel), Ramses II (het Rammeseum) en de tempel van Ramses III (Medinet Habu). Deze laatste tempel was, naar mijn onbescheiden kut mening, de mooiste, maar raar genoeg nauwelijks bezocht door toeristen (net als het Rammeseum). Van te voren had ik bedacht dat ik dit alles zou gaan fietsen, maar doordat het 's ochtends al zo'n 28 graden was toen ik rond 8 uur uit mijn hostel wegging, ben ik dus lekker met de taxi gegaan (35,-- Egyptische Pond dat is ongeveer HFL. 21,-- voor zo'n 6 uur. Dat's dus lekker goedkoop, daar je daarvoor in Nederland minstens zo'n HFL. 250,-- moet betalen).
Na al deze tempels en graven, was het dus tijd om weer verder te gaan naar Aswan om wéér een tempel te gaan bekijken (Abu Simbel). Ook dit tripje heb ik per trein afgelegd.
Aswan
De treinreis is goed verlopen, en de rest van de dag heb ik wat in Aswan rondgelopen (ook weer langs die (pest)Nijl), en heb ik (lekker luxe) een vliegtuigticket gekocht om naar Abu Simbel te kunnen komen daar er geen bussen er naar toe reden (want de politiebescherming ging niet omdat er te weinig toeristen waren, maar een heleboel toeristen gingen niet omdat er geen bussen reden etc. etc.) omdat ik die Tempel per se wou zien. Om even op m'n reisverslag uit te lopen (lees: schrijven), het was het waard !!!!
Abu Simbel
Het vliegen was lekker (25 minuten heen, 25 minuten terug), ik had net genoeg tijd om een pakje sinaasappelsap naar binnen te gieten en toen waren we al weer. Het dure vliegticket (200,-- Egyptische Pond) was het zeker waard daar Abu Simbel het mooiste was wat ik in Egypte heb gezien. Abu Simbel is een tempel die Ramses II ter ere van zichzelf heeft gebouwd om de Nubische bevolking aldaar (Abu Simbel ligt zo'n 50-80 kilometer van de Sudanese grens en is dus (derhalve) Zuid-Egypte) te imponeren (en dat is niet alleen gelukt met die Nubiërs).
Naast zijn eigen tempel heeft Ramses een kleinere tempel laten bouwen ter ere van zijn favoriete vrouw Nefertiti. Normaliter zou dit moeten betekenen dat op z'n minst 4 van de 6 beelden die in de façade staan haar zouden moeten weergeven, maar dat is niet het geval. Ramses vond zijn vrouw wel geil, maar niet geil genoeg (hij vond zichzelf geiler moet je weten) dus geven 4 van de standbeelden hem weer. Beide tempels waren ronduit prachtig, zowel van binnen als van buiten. Dus, nogmaals, die luxe van dat (dure) vliegticket was het zeker waard.
Na van Abu Simbel genoten te hebben, was het tijd om door te gaan naar Suez (voor 1 overnachting) en dan door naar Dahab, het trekkersparadijs van de Sinaï (ook wel: het Amsterdam van de Sinaï en dan bedoel ik niet die ramen-met-(rood) licht).
Bustocht Aswan-Dahab
Het was een zeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeer lange bustocht van bij elkaar 20 uur. De 1e etappe was het langst (14 uur) en ging van Aswan (Zuid-Egypte) naar Suez (het einde van het Suez Kanaal aan de kop van de Golf van Suez (onderdeel van de Rode Zee). In Suez heb ik 1 nachtje geslapen (lees: kort nachtje van 5 uur) en ben ik weer vertrokken voor de 2e etappe van 6 uur naar Dahab. In Dahab was het een ruime 2 dagen, op mijn reet zitten, boekje lezen en me laten behandelen als God in Frankrijk en allerlei bediendes voor me laten rennen met eten en drinken. Helaas duurde dit dus maar iets meer dan 2 dagen, daar mijn tijd erop zat en ik terug moest naar "mijn" Kibbutz Maabarot (vanwege m'n vliegtuig naar Nederland 2 dagen later).
het laatst bijgewerkt op: 22 januari 2004 13.40 uur
