de mens die
de manheid moe was

schrijdend richting troon
als brood zonder beleg.
lachen vieze lakens
duiken dekens snel weer weg.

moegestreden
legt hij zich te rusten,
handen ballen een vuist.
vandaag zou alles even anders zijn,
straks althans
nu eerst even liggen,
zometeen erweer uit.

als koning der lethargen
overziet de snurkervorst
zijn dromenrijk.

zometeen zal hij beweren.
zometeen, dan zou hij iedereen
wel eens even een lesje leren.
lovehurts.nl
schildpad op ramkoers