Hè, hè. Heb ik even mazzel gehad gisteren. Jetje is lief geweest voor ons. Dat zal die man wel hebben gezegd , dat ze dat moest doen.

Ik zal Jetje maar goed helpen vandaag. Ik heb Rob al horen mopperen. Hij moet nog wat gaan halen. Normaal gaan die twee altijd samen weg op de zaterdag. Rob moet wat gaan halen voor zijn moeder, want morgen is het moederdag.

Jetje is in de keuken bezig. Sinds ze dat blinkende ding heeft staat ze nog meer in de keuken.

Nu gaat Jetje een heerlijke appeltaart bakken. Stom ding is ze toch. Jetje kan niet koken zonder computer. Elke keer gaat Jetje lezen wat ze nodig heeft. En als Jetje klaar is, maakt zij er een foto van.  

Nou ja kleintjes! Alle drie wegen ze meer dan 1 kilo. Ik geloof eerder dat Jetje er heel veel van houd en als die drie op het balkon zitten, ziet ze ze minder.

De taart verhuisd naar boven op de kast en daar kan ik niet bijkomen. Jammer.

Jetje en Rob pakken het fototoestel en dan weet ik dat die heel lang wegblijven. Zij kunnen ook met gerust hart weg. Ik let wel op het huis.

Rob staat op en zegt een versje op. De tweede zondag in de mei, zijn wij allemaal heel erg blij. Verder weet ik het niet meer.

Ik ga heel snel met Rob naar beneden, want er kan nog blikvoer staan wat mijn kinderen niet hebben opgegeten. Ik hou met Blaan al weken een wedstrijd, wie het eerst beneden is. Blaan en ik slapen 's nachts op mijn kamer en Kyara in de huiskamer met haar kindjes. 

Rob loopt zingend door het huis en roept naar boven: "In bed blijven, want ik kom ook terug. Het is veel te vroeg en ik heb nog slaap".

De slaapkamer deur is nog open dus ga ik maar eens kijken of er niet een lekkere vlieg is die ik kan verschalken. Kyara en mijn kinderen zijn me al gezelschap aan het houden. 

Rob komt naar boven en moppert op Blaan. Zij wil eerder zijn dan Rob, wat Rob nooit leuk vindt.

Rob heeft voor Jetje een eitje gekookt, thee gezet en een boterham gemaakt. Trouwens voor zichzelf ook, zie ik. Zelfs voor ons katten ligt er iets bij, heb ik gezien. Maar waarom wacht Rob nu zo lang om dat te geven.

De crème kater zit aan de tenen van Jetje te knagen en Kyara zit onder het bed.

Blaan kijkt uit een schuine hoek waar al het lekkers wel niet is en voor dat Jetje een hap kan nemen, hebben Blaan en ik het dienblad al verlegt, zodat wij er makkelijker bij kunnen. Dit wordt niet in dank afgenomen. Jetje en Rob mopperen nu alle twee. Jetje, omdat het bed moet worden afgehaald en Rob, omdat nu al zijn werk voor niets is geweest. Gelukkig zat er in de thee nog geen suiker. Het bed heeft heel de dag afgehaald gelegen, want toen Jetje en Rob naar bed zijn gegaan, moesten ze het nog opmaken.

Rob en Jetje zijn maar naar beneden gegaan en hebben daar maar een broodje en het eitje gegeten.

Rob heeft niets voor Jetje, dus gaan ze weg en komen thuis met een pot lavendel. Wat ruikt dat lekker zeg. Smaken is wat minder, maar ik zal er wel aan wennen. Er staan wel meer planten in de tuin, waar ik nooit van zal eten.

Oeps, daar heb je Christa. Die kwebbel van een nicht. Ik word weer uitgebreid gefotografeerd en geknuffeld. Zij vind mij het einde en is misschien wel verliefd op mij. Ik vind haar ook heel mooi. Maar waarom ruikt zij heel anders dan Rob en Jetje? Zou dit komen omdat zij rookt? 

Christa, Jetje en Rob gaan nu taart eten. Gezellig met een glas drinken. Bij Christa komt wel eens wat witte rook uit de mond en dat stinkt. Daarom ruikt zij niet zo lekker.

Jetje pakt de rest van de taart en ze gaan weg. Gelukkig rust, want met die fotografe achter mij aan is wel vermoeiend. Ik zelf heb iets heel moois ontdekt op de tafel Jetje heeft het niet weggezet, dus moet ik er maar eens aan gaan ruiken. Het zijn de bloemen die Christa aan Jetje heeft gegeven. Er zit iets drinkbaars in die vaas. Ik zal dan wel eerst die bloemen er uit moeten halen, anders kan ik er niet bij. De kinderen van Kyara zullen het wel leuk vinden, om met de  bloemen te mogen spelen.

Het drinkbare blijft niet in de vaas zitten en loopt allemaal over de grond. Jammer, maar ik heb mijn drinkbak nog. Ik zal hier nooit verdorsten en verhongeren. Geloof mij maar.

Jetje en Rob komen thuis en hebben nog steeds Christa bij zich. Christa blijft eten. Gelukkig dat zij er bij is, want dan mopperen Jetje en Rob niet zo heel veel. Jetje ruimt netjes alles op en Rob gaat met koken beginnen. Jetje gaat hem helpen en Christa verveelt mij en mijn kinderen met weer foto's maken en knuffelen.

Rob dekt de tafel. Nu liggen er van die heerlijke witte lange slierten op tafel, waar ik verzot op ben. Ik eet gewoon mee aan Rob zijn bord. Moeten ze maar niet zo lekker eten. Het vlees in de soep smaakt niet. Dit heb ik eerst even geproefd. Wat slooft Jetje zich uit. Ik ruik de hele dag al van die lekkere dingen in de keuken.

Rust, Christa is weer weg. Zij heeft deze week een auto gekocht en die is zij komen laten zien, denk ik.

Rob en Jetje gaan altijd vroeg naar bed, dus zal dit ook wel vanavond gebeuren.

Ik heb er best een vermoeiend dag opzitten. Gelukkig is het niet elke dag moederdag.