|
Sukar
bagi kita menggambarkan keadaan seperti ini.Setelah merdeka 43 tahun
sukar bagi orang Melayu hari ini memikir akan keadaan semasa kita
dijajah dahulu.Yang kita tahu ialah hari ini kita merdeka, hari ini kita
mempunyai Kerajaan yang dikuasai oleh kita, hari ini Kerajaan melindungi
kita. Takkanlah Malaysia boleh mengadakan Kerajaan yang mengabaikan
kepentingan Melayu. Apa juga yang dibuat oleh orang Melayu mereka tetap
selamat. Jika mereka berpecah, berperang sesama sendiri pun mereka akan
selamat. Bahawa mereka masih lemah dalam semua bidang, lemah daripada
segi ekonomi, tidak berilmu, kurang cerdik, mudah disogok, menjadi
penagih dadah, menghidap penyakit aids dan lain-lain; semua ini tidak
mengapa kerana mereka tetap selamat, tetap akan mendapat perlindungan
daripada Kerajaan Malaysia.
Yang ternampak oleh orang Melayu ialah politik demokrasi
memberi jalan yang mudah untuk mendapat sesuatu bagi diri sendiri.
Sedikit sahaja usaha yang perlu dibuat tetapi keuntungan yang akan
didapati amat besar. Dalam parti pemerintah dan parti-parti Melayu lain,
yang diutamakan ialah perebutan tempat. Keupayaan memberi khidmat atau
menyumbang kepada kebaikan, kepada pembangunan orang Melayu dan negara
Malaysia tidak penting.
Perebutan inilah yang membawa kepada keruntuhan akhlak
sehingga kawan yang menolong kita pun sanggup kita caci, sanggup kita
jatuhkan. Rasuah sanggup dihulur, agama sanggup diputarbelitkan dan
bangsa dipecahbelahkan. Tidak ada langsung penghargaan kepada jasa dan
bakti. Kita cantas, kita kebas, kita buat apa sahaja untuk mencapai
cita-cita besar kita.
Parti yang begitu berjasa kepada bangsa, agama dan tanahair,
bahkan kepada kita sendiri sanggup kita buruk dan lemahkan dalam usaha
kita untuk mendapat sesuatu bagi diri kita. Perpaduan dalam parti, dan
perpaduan orang Melayu sendiri sanggup kita tolak dan sanggup kita
pecahkan.
Orang Melayu sudah lupa. Mereka sudah lupa bagaimana dahulu
mereka dijajah dan dihina kerana mereka berpecah, tidak bersatupadu.
Mereka sudah lupa akan kekuatan dan kejayaan mereka apabila mereka
bersatu dan melawan British dan mencapai kemerdekaan.
Mereka sudah lupa akan tujuan sebenar perjuangan politik
mereka. Apakah perlu bahasa Melayu sahaja dijadikan bahasa rasmi? Apakah
taraf agama lain tidak boleh disamakan dengan taraf agama Islam? Apakah
perlu ada perbezaan di antara Bumiputera dengan bukan Bumiputera? Semua
ini dilupakan. Dalam keghairahan untuk mendapat undi daripada pihak
tertentu semua kepentingan Melayu yang diperjuangkan ini dijadikan tajuk
untuk tawar-menawar. Bagi undi dan kami sanggup gugur apa sahaja yang
dianggap hak orang Melayu.
Apakah perasaan orang Melayu terhadap penderhakaan kepada
kepentingan Melayu oleh parti Melayu tertentu ini? Apakah mereka akan
menyokong juga parti yang secara terang-terang menolak hak keistimewaan
orang Melayu? Jawabnya "Ya", mereka akan terus menyokong. Penyokong
parti yang sanggup menggadai hak orang Melayu akan meyakinkan diri
mereka bahawa pendirian pemimpin parti mereka hanyalah tipu helah untuk
mendapat sokongan bukan Melayu. Kononnya pemimpin mereka begitu kuat
pegangan kepada agama Islam dan tidak mungkin membenarkan hak orang
Melayu Islam tergadai. Apabila sudah berjaya maka pemimpin dan parti
mereka akan teruskan agenda Islam mereka dan menipu orang bukan Islam.
Oleh itu penyokong mereka akan teruskan sokongan mereka secara fanatik.
Cuba hitung. Hari ini 72 daripada wakil rakyat Melayu adalah
daripada parti Kerajaan dan 32 daripada parti lawan. Jika hanya 21
kerusi lagi dimenangi oleh parti lawan mereka akan dapat 53 dan UMNO
dapat 51. Untuk mendapat 21 kerusi lagi tidak susah. Dalam kawasan yang
mana UMNO menang sedikit sahaja, 200-300 undi daripada kaum lain akan
memberi kemenangan kepada parti lawan. Oleh itu membelakangkan
kepentingan Melayu untuk mendapat sokongan bukan Melayu memang bijak.
Tetapi untuk memerintah perlu ada sekurang-kurangnya 97 kerusi.
Oleh itu jual-beli, tawar-menawar mesti diteruskan. Apakah yang hendak
dijual jika tidak kepentingan Melayu? Kerajaan yang akan didirikan
dengan parti-parti tertentu tetap lemah kerana siapa sahaja boleh
menjatuhkannya. Jika parti yang berkongsi menarik diri, Kerajaan
campuran PAS akan jatuh.
Apakah Kerajaan yang lemah seperti ini boleh memerintah dengan
tegas? Apakah Kerajaan seperti ini boleh melindungi orang Melayu yang
masih lemah? Sama-samalah kita renungkan.
|
