วัดสะแล่ง

สถานที่ตั้ง   ตั้งอยู่ที่ 19/1 บ้านนาหลวง หมู่ที่ 4 ตำบลห้วยอ้อ อำเภอลอง จังหวัดแพร่                 โทรศัพท์ 0-5458-1406, โทรสาร 0-5458-3464 ประวัติความเป็นมา                  วัดสะแล่ง เดิมเป็นวัดร้าง มีตำนานมาตั้งแต่สมัยพุทธกาล ตำนานกล่าวว่า เมื่อพระพุทธเจ้าเสด็จผ่าน ชาวเมืองได้ถวาย "ดอยสะแล่ง" ซึ่งเป็นดอกไม้ป่าชนิดหนึ่ง มีดอกสีขาวนวล วัดจึงมีชื่อตามดอกไม้ที่ชาวบ้าน ถวายเป็นพุทธบูชา               เมื่อครั้งพระนางจามเทวีได้เสด็จมาครองเมืองหริภุญชัย ขบวนเสด็จได้ผ่านเมืองกุกกุฏไก่เอิก (อำเภอลอง จังหวัดแพร่) ได้ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุไว้ ต่อมาได้มีการบูรณะปรับปรุง เปลี่ยนแปลงวัด มาหลายยุคสมัย จนกระทั่งในปี พ.ศ.2506 พระครูิวิจิตรนวการโกศล (ครูบาสมจิต) พร้อมด้วยพระครู สีลสังวราภิรัต ได้เข้ามาบูรณปฏิสังขรณ์ ในวันที่ 30 กันยายน 2527 ได้รับประกาศให้วัดสะแล่งพ้นจากวัดร้าง ให้เป็นวัดที่มีพระสงฆ์ และพระครูวิจิตรนวการโกศล ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสมาจนถึงปัจจุบัน               วัดสะแล่งได้แบ่งเขตวัดเป็นเขตพุทธาวาสเก่าและเขตพุทธาวาสใหม่ ซึ่งมีโบราณสถาน โบราณวัตถุ ศิลปวัตถุ อยู่เป็นจำนวนมาก ปัจจุบันจึงได้จัดตั้งเป็นพิพิธภัณฑ์วัดสะแล่ง" ขึ้นมา               ทางด้านหลังของวัดมีเรือนรับรองอาคันตุกะ บ่อน้ำพุร้อน สถานที่อาบน้ำแร่ ลานกีฬา ไว้สำหรับบริการ ประชาชนทั่วไป               นอกจากนี้ ทางเนินเขาด้านหลังวัด (ดอยโป่งมื่น) ยังมีพระพุทธรูปองค์ใหญ่ สวนสมุนไพร และ เสนาสนะต่าง ๆ อยู่เป็นจำนวนมาก วัดสะแล่งจึงเป็นทั้งพุทธสถานและแหล่งเรียนรู้ที่สำคัญยิ่งของจังหวัดแพร่